zondag, december 30, 2007

Vrienden

Het is weer bijna oud-en-nieuw en dus tijd voor een blogpostje met een terugblik op het jaar. Dit maal geen songtekst. Dit omdat ik er geen goede kon vinden.

Dit jaar was eigenlijk precies andersom dan vorig jaar. Had ik vorig jaar een jaar vol liefde en kreeg ik aan het einde zo'n beetje de bons. Dit jaar was voor mij een jaar van eenzaamheid, verdriet en donkerte. Een jaar waar ik me redelijk doods voelde. Deels kwam dit door mezelf en het verdriet dat ik voelde, maar aan de andere kant de problemen waar ik tegen aanliep. Zo ging (en gaat het nog steeds) niet zo goed met mijn afstuderen. Zag ik (en zie ik nog steeds) mijn girorekening steeds verder inzinken. Heeft mijn pa zijn zinnen nog meer gezet op een project wat mogelijk niks wordt en waardoor er amper inkomsten waren en als klapper op de vuurpijl heeft deze ook nog eens een beroerte opgelopen éé die niet onder de noemer kleintje geduwd kan worden, waardoor er helemaal geen inkomen meer binnenkomt.

In dit soort tijden heb ik het gevoel dat ik mijn echte vrienden leer kennen (en zoveel vrienden heb ik niet). Namelijk de mensen die ondanks alles er zoveel mogelijk proberen te zijn en de mensen die nog amper met je spreken. Nu zullen enkele van de laatste groep daar vast een reden voor hebben... maar toch... zit er een naar smaakje aan. Vooral omdat ik bij sommigen er wel vaak was toen ze zelf in een nare periode zaten. Nu deed ik dat niet voor mezelf maar voor hen... toch had ik dit jaar ook wel wat meer warmte kunnen gebruiken. Al met al ben ik dit jaar heelhuids door gekomen, dus ik mag niet klagen.

De laatste maand was in ieder geval wat zonniger (ondanks de vele revalidatiecentrum bezoeken). Zo heb ik van twee hele lieve mensjes als steuntje in de rug en voor mijn aankomende verjaardag een cadeau gekregen. Een erg leuk cadeau als ik het mag zeggen en daarvoor kan ik ze niet vaak genoeg bedanken, dus bij deze nogmaals bedankt :). Het cadeau is een boek genaamd Kushiel's Scion van Jacqueline Carey. Een prachtige Engelse editie met een hardcover.


Komt mooi uit want nu ben ik eigenlijk verplicht om de serie te gaan lezen. Dus ook de drie eerdere delen die ik al in huis heb. Dit zal vooral een ander lief persoontje die ik dit jaar heb leren kennen en die wat zonlicht in mijn leven heeft gebracht, zeer waarderen. Daarom ben ik maar alvast begonnen met deel 1. Al ben ik daar nog niet zo heel ver in gevorderd tot nog toe, al leest het verrassend vlot weg. Toch zijn het dikke pillen, dus zal het nog wel even duren voor ik die allemaal uit heb en eindelijk aan dit nieuwe deel kan beginnen.

Goed, dit jaar is dus bijna afgelopen en daar ben ik dus erg blij mee. Hopelijk wordt volgend jaar beter en was deze december maand alleen maar een voorproefje.

Ik wens iedereen in ieder geval een mooie oud-en-nieuw toe en dat 2008 maar een geweldig jaar mag worden voor jullie allemaal. Met veel liefde en vriendschap, hoop en geluk.

maandag, december 24, 2007

Achmed's "Jingle Bombs"

Goed, het is bijna kerst en daar hoort wat vrolijkheid bij. Hieronder een filmpje waarin Achmed the Death Terrorist een mooi kerstliedje zingt. Tevens zitten er wat games grappen in die het geheel natuurlijk tot een hoger niveau brengen. Ga er dus rustig voor zitten, zet het geluid aan en geniet.

zaterdag, december 22, 2007

Kerstwens 2007

Het is al weer bijna kerst en dus heb ik maar weer eens een kerstkaart gemaakt. Deze heb ik aan de meeste vast al wel gestuurd. Dus die zullen hem al kennen. Toch kan het voorkomen dat ik iemand ben vergeet (omdat ik bijvoorbeeld geen mailadres van die persoon meer heb) en die wil ik de kaart niet onthouden. Dus bij deze de kaart met daarop onze hond.

(klikbaar voor grotere versie)

Tevens wil ik iedereen fijne kerstdagen toewensen en een sprankelend uiteinde. Dat volgend jaar voor jullie allen een prachtig jaar mag worden met fijne en gelukkige gebeurtenissen en heel veel liefde.

dinsdag, december 18, 2007

Feestmaal en relieken

Ik heb al een tijdje niks geschreven over mijn lees ervaringen. In de afgelopen tijd heb ik twee boeken uitgelezen uit het fantasy genre. Namelijk "Een feestmaal voor kraaien" van George R.R. Martin en "Harry Potter en de relieken van de dood" van J.K. Rowling. Beide titels klinken wat zwartgallig, maar uiteindelijk valt dat allemaal wel mee.

Ik had mij zeer verheugd op het lezen van "Een feestmaal voor kraaien". Dit omdat de voorgaande boeken mij wel wisten te boeien. Het probleem met de wat grotere series is altijd dat bepaalde delen zeer traag, saai, vervelend en/of gewoon oninteressant zijn. Nou, dit is dan zo'n deel. Alle leuke boeiende karakters komen niet tot nauwelijks aan bod. Het verhaal kent bijna geen actie en slentert dus maar door. Dit alles omdat de schrijver het oorspronkelijke verhaal dusdanig lang vond worden dat deze het maar in twee boeken verdeelt heeft. Waarom de schrijver koos voor deze opdeling is mij totaal onbekend. Het brengt echter wel de hoop met zich mee dat het volgende deel, wat dus dezelfde tijdsperiode zal omvatten, wel de leuke interessante karakters zal bevatten. Wellicht komt bij dat deel ook aan het licht, waarom dit saaie boek is geschreven en waarom een dergelijke verdeling van karakters is gekozen.


Want er zal toch wel een reden zijn waarom George R.R. Martin voor een dergelijke opzet gekozen heeft. En waarom deze niet koos voor een betere verdeling van de karakters. Ik hoop tevens dat het boek na de volgende niet weer op deze manier verdeelt wordt of nog liever gewoon niet opgedeeld hoeft te worden. Het is leuk dat Martin gebruik maakt van verschillende karakters. Maar je kunt het ook overdrijven. Al zal de bedoeling van dit alles mij totaal ontgaan zijn en zit er gewoon logica in. Ik sta in ieder geval te trappelen op het volgende deel. Niet omdat dit deel zo geweldig was, maar omdat ik wil weten hoe het met de echte leuke karakters zal gaan. Kom maar op met John Sneeuw en de mannen van de muur, Bran Stark, Rickon Stark, Daenerys Targaryen en de vele anderen.

Ook op "Harry Potter en de relieken van de dood" had ik me verheugd. Maar ook dit boek viel mij flink tegen. Ik kan echter niet zeggen of dat puur aan dit deel ligt of omdat de serie me op dit moment minder goed valt. Ik heb me echter lopen ergeren aan de vele toevalligheden. Nu zaten er in de vorige delen ook wel toevalligheden, maar bij deze kwam het bij mij heel ergerlijk over. Bijvoorbeeld een persoon waarvan je verwacht dat deze eigenlijk dood is die plots toch blijkt te leven op een moment dat Harry net bepaalde informatie nodig heeft die deze persoon alleen kan geven. Of een voorwerp dat zonder een bepaalde reden uit de hand valt en dat die gebeurtenis weer mooi past in het verhaal als een leermoment voor de kleine kinderzieltjes die het boek lezen. Verder komen er teveel gebeurtenissen in voor die voor je gevoel heel onlogisch zijn en die daarom verder in het verhaal toch maar even worden uitgelegd zodat het "kloppend" wordt gemaakt.

Een ander punt waar ik me aan ergerde was dat Harry Potter opeens van alles duidelijk werd. Zonder enkele vorm van reden. Nee, de in andere delen zo domme jongen die eigenlijk alles per geluk en door de hulp van vrienden redde, heeft plots het licht der intelligentie gezien. Net als zijn vriendje Ron, al wil die nog steeds zo af en toe in dit deel uit de onnozele hoek komen. Daar tegenover is de altijd pientere Hermelien opeens een stuk onnozeler geworden. Kijk, dat gaat er bij mij toch echt niet in. En wat is dat eigenlijk met steeds dezelfde paar toverspreuken? Hebben ze na zes jaar studeren niet veel meer kunnen leren? In de eerste delen was dat nog wel te vergeven. Ze zijn nog jong en hebben niet veel geleerd. Echter in dit zevende deel hebben ze al zes jaar studie achter de rug. Dan mag je toch wel iets van ze verwachten?

Goed, het is eigenlijk een kinderboek, maar dan nog zitten er teveel onlogische dingen in dit deel. Wellicht hadden de vorige delen dat ook wel. Dat kan ik me zo niet meer herinneren. Dit deel viel mij in ieder geval tegen. En dat voor een laatste deel. Ik kreeg echt het gevoel dat Rowling schreef naar een einde, wat ook het geval was natuurlijk, en hierbij alles maar aan elkaar probeerde te knopen om dat einde te halen. Dit gaat duidelijk ten koste van het verhaal. Ik moet wel bekennen dat sommige verhaal draadjes erg goed zijn gevonden en dat deze het verhaal ten goede komen. Er zitten echter te veel frustratie punten voor mij in dit boek dat deze niet voldoende zijn naar mijn idee om er een geweldig boek van te maken. Al is het wel een leuk en simpel tussendoortje.

woensdag, december 05, 2007

Nationale fucked-up loterij

Om geld te verkrijgen bij een loterij moet je geluk hebben. En laat dat nou iets zijn wat wij hier in huis de laatste tijd niet hebben. Het is al weer een tijdje geleden dat we een brief van de Nationale Postcode Loterij kregen en ik heb er nog niet eerder iets over geschreven door alle drukte. Maar het moet er toch even uit.

WAT EEN IRRITANTE KUT GASTEN ZIJN DAT TOCH OOK DAAR.

Bij deze meteen een verontschuldiging voor het geschreeuw en de grove taal. Maar laat me na het lezen van de volgende tekst even weten hoe jullie zouden reageren.

Bedenk even dat de brief aan mijn vader gericht is en dat deze drie dagen na dat mijn pa naar het ziekenhuis in Dokkum was gebracht bij ons in de bus viel. In de brief stond het volgende:

Betreft: Oproep kandidaten voor "Miljoenenjacht" opnames in TV-studio Endemol

Amsterdam, 23 november 2007

Geachte heer of mevrouw xxxx,

Heel Nederland kent het spannende tv programma Postcode Loterij Miljoenenjacht. U bent nu één van de gelukkigen die is geselecteerd om kans te maken op 1 van de 500 studioplaatsen voor de opnames van Miljoenenjacht in de Endemol studio's te Aalsmeer. Naast een verzorgde dagarrangement met lunchbuffet inbegrepen, maakt u kans deel uit te maken van een exclusief gezelschap van Miljoenenjacht winnaars.

In de spelshow Miljoenenjacht kunt u als kanshebber naast mij eindigen in de finale. Net als elke finalist maakt u daarmee kans om met maar liefst 5 miljoen euro naar huis te gaan! Vele anderen winnen daarnaast nog kleinere geldbedragen, droomreizen of zelfs auto's!

Wilt u mijn kandidaat zijn dan kunt u uw unieke code activeren op de speciale Miljoenenjacht studiogasten pagina xxxx.xxxx.xxxx/xxxx. Geef op deze website aan of u op 17 december 2007 aanwezig kunt zijn bij de opnames. Bovendien kunt u op deze website speciale wensen doorgeven.
Het activeren van uw kanscode is zonder enige verplichting!

Persoonlijk, niet overdraagbaar, wordt éénmalig uitgegeven.

Uw studioplaats kanscode is xxxx

Activeer uw code snel op xxxx.xxxx.xxxx/xxxx

Bent u één van de gelukkigen dan bellen we u persoonlijk voor 12 december! Uw persoonlijke uitrijkaart hebben we alvast bijgesloten.

Met vriendelijke groeten,
Linda de Mol

P.s. Alleen als u de kanscode vóór 5 december activeert, maakt u kans om in de studio te komen. Heeft u geen internet? Activeer uw code dan via xxxx-xxxx (15 cpm).
Leuk hoor, maar een beetje te laat, want mijn pa ligt half verlamt in het revalidatiecentrum. Dus ga er maar niet vanuit dat deze 17 december naar de studio kan komen. De man kan al moeizaam bij de toilet komen, laat staan naar Aalsmeer.

Fijn dat het persoonlijk is en niet overdraagbaar is naar een familielid. Niet dat ik hieraan mee zou doen, in de huidige situatie. Want het is niet zeker of je überhaubt dan mag komen. Als dat wel mag, dan moet je erheen zien te komen (kost weer geld). Ben je er dan is het nog niet zeker of je wel de kans krijgt iets te winnen. Mocht je toch die kans krijgen dan moet je wel met je verstand er goed bij zijn en niet allemaal andere dingen aan je hoofd hebben. Verder heb ik geen hoge pet van instanties die denken dat heel Nederland ze kent. Want ik heb er vast wel eens langs gezapt, maar vraag me niet hoe dat programma in elkaar zit. Zolang heb ik nooit gekeken om dat te weten en na deze brief ga ik dat ook nooit doen.

Nee, bedankt Linda de Mol. Je hebt misschien een leuk koppie maar daarvoor zou ik niet speciaal naar die Endehol studio's rijden. Wat ik sowieso niet mag omdat het persoonsgebonden is. Je kunt dat persoonlijke uitrijkaartje dus ergens stoppen waar de zon nooit schijnt, want we zullen daar geen gebruik van maken. Stuur liever een leuk geldbedrag op, daar hebben we op dit moment meer aan.

maandag, november 26, 2007

Drummen voor Sinterklaas

Door omstandigheden ben ik vorige week zaterdag niet meegegaan met drummen. 's Avonds wel even bij iemand na gevraagd hoe het was gegaan en dat scheen dus niet al te best te zijn geweest (tja, dat krijg je als de enige snare-drummer die alle marsen kent niet mee kan). Het was maar goed dat er daar altijd een ander korps achteraan loopt en er dus voldoende muziek was. Tevens hoorde ik dat ze heel lang hebben staan wachten en dat ze een DJ hadden die de hele tijd voor ongein zorgde (niet bepaald leuke ongein als je probeert muziek te maken en er om de zoveel tijd een gek doorheen komt met harde muziek).

Afgelopen zaterdag was er wat rust in huis, dus kon ik wel mee. Het bleef gelukkig droog, maar echt super geregeld was het weer niet. Wij waren er op tijd en gingen ook op tijd van start. Over de helft van het dorp werd ons echter verteld dat we daar wel even konden wachten in een snackbar aangezien het nog wel 5 á 10 minuten kon duren voor de Sint er aankwam. Na 20 minuten was die Pipo er nog niet. Dus na 25 minuten toch maar naar buiten gegaan om op te stellen en de straat maar al spelende verder uit gelopen tot we de goedheiligman zagen aankomen. Op een scheepje dat op een kar stond en werd voortgetrokken door een tractor.

Goed, toen dus maar keren en voor de tractor met aanhang uit lopen. We kwamen weer langs de snackbar en er werd ons verteld dat we daar moesten stoppen. Wij dus stoppen, de Sint kwam aan karren en vlak bij de snackbar stopte deze en begon de aanwezigen wat aan te spreken. Ongeveer 10 minuten later gingen we dan eindelijk weer verder. Maar na enkele tientallen meters konden we alweer stoppen. Want bij enkele winkels moest de Sint weer wat spreken. En klom deze ook maar even van het scheepje en de kar af. Goed, daar konden we dan 20 minuten op wachten voordat die oude man het scheepje weer opzocht. Hiep hoi, we mochten weer lopen.

Een paar bochten en straten verder kwamen we weer terug op het begin punt en daar hebben we staan spelen tot de Sint het dorpshuisje binnen ging. Maar dit ging ook niet al te rap. Want de Sint moest ook even goed langs iedereen van de drumband en lyrakorps lopen en rustig alles bekijken. Maar goed, uiteindelijk was de man dan toch zo bijdehand om naar binnen te gaan en konden we de instrumenten opbergen en ook naar binnen gaan voor een kopje koffie met een plakje cake.

Bij deze ook meteen even een update aangaande mijn vader Het blijkt dat hij een lichte vorm van een beroerte heeft gehad en gezien zijn leeftijd kan hij er dus na genoeg geheel van afkomen. Hiervoor moet hij echter wel goed zijn best gaan doen bij de fysiotherapie. Tevens kan het nog wel maanden duren voor hij weer redelijk de oude is. Gelukkig is hij geestelijk nog wel in orde, maar is zijn linker kant gevoelloos. En dan is wel lastig voor hem, want hij is linkshandig. Zijn spieren zijn in ieder geval nog in orde en moet hij dus alleen gevoel zien te krijgen in zijn linkerkant. Het is voorlopig dus afwachten hoe hij verbeterd en dat zal veel tijd gaan kosten.

zaterdag, november 24, 2007

Leeg

Ja, leeg... dat was het, de accu van mijn vaders auto gisteren avond.

De auto stond nog in Amsterdam en omdat een kennis uit diezelfde stad bij mijn vader op bezoek kwam in het ziekenhuis kon ik mooi mee rijden om de auto op te halen. Daar aangekomen bleek echter dat het geval op vier wielen niet wilde starten. Dus eerst gezamenlijk met die kennis gekeken of we de accu niet konden opladen door middel van een soort van oplader. Na 20 minuten wilde de auto nog niet starten dus toen maar de wegenwacht gebeld. Nu is mijn moeder daar lid van en mag ik als inwonende daar ook gebruik van maken.

Dus ik bel de wegenwacht op. Even geduld, we hebben het druk. Na, 10 minuten kreeg ik dan eindelijk een telefoonmiep aan de lijn die mij vertelde dat ik een lidmaatschapsnummer nodig had. Nu had ik die niet, maar vertelde dus dat mijn moeder die wel had. Dus vertelde ze me dat ik me moest kunnen identificeren en dat ik moest kunnen bewijzen dat ik thuiswonende was. Tja, hoe de fuck kun je dat nu bewijzen? Maar goed, ik had ook geen identificatiebewijs bij me (en ja, ik weet dat ik die altijd bij me moet hebben), dus had ik sowieso een probleem. Ik vertelde haar dus dat ik eerst maar eens opzoek zou gaan naar het lidmaatschapnummer en dat ik later wel terug zou bellen.

Dus mijn moeder maar gebeld voor dat nummer en na deze te hebben opgeschreven de wegenwacht voor een tweede maal gebeld. De persoon die ik hierna kreeg vroeg om het lidmaatschap, het kenteken van de auto en de plaats waar ik stond. Verder werd er niks gezegd over identificatiebewijs of wat dan ook. En kreeg te horen dat de wegenwacht trachtte binnen een uur aanwezig te zijn. Ook wilde ze graag een telefoonnummer hebben waarop ik bereikbaar (logisch dat ze dat willen hebben).

Zo'n 30 minuten later kwam het wegenwachtbusje aanzetten. De man zei vriendelijk gedag en ik legde uit wat er aan de hand was en haalde ondertussen die vage oplader uit de auto. Vervolgens liet ik horen dat de auto niet wilde opstarten door het contactsleutel in het contact om te draaien. Ja, dat zou wel eens de accu kunnen zijn. Of ik de auto even iets achteruit wilde duwen. Ja, maar natuurlijk. Toen ik deze achteruit had geduwd stond meneer de wegenwachtmonteur klaar met een sleutelhanger van de wegenwacht en trok snel een startkabel uit de wegenwachtwagen.

*klik klik*

Ja, meneer. De accu is helemaal leeg. Even een momentje. Probeert u eens te starten...
Nee, doet het nog niet...
Nog even wachten dan... Nu?...
Nee, nog niet...
En nu?...


*broembroembroem*

Ja, hij doet het. Heel hartelijk dank meneer...
U mag de auto het komende half uur niet uitzetten...
Nou, ik moet nog 2 uur rijden naar het noorden dus dat zal ook wel niet gebeuren. Maarre, kan ik met een draaiende motor wel tanken? Want ik denk dat ik nog moet tanken en boven Hoorn zijn alle tankstations 's avonds dicht...
Ja, dat kan wel hoor als u de tankdop met draaiende motor los kunt draaien. Maar daar verder op is een tankstation. Ik rijd wel even met u mee en dan kunt u rustig tanken en mocht de auto dan toch afslaan dan kan ik u nog wel even helpen. Ik heb toch niks te doen
(nou, dan mag je blij zijn dat je niet achter de telefoon zit).

Na getankt te hebben kon ik dan eindelijk naar huis. Ik had gehoopt dat ik nog even bij iemand langs kon. Maar door die accu problemen kon ik de auto niet het eerste half uur uitzetten en was het sowieso al laat genoeg om toch maar direct naar huis te rijden. Zo auto is dus weer thuis, lekker veilig zo... alleen koste me het wel mijn avond en een deel van de middag.

zondag, november 18, 2007

Beroerte

Wat kan een leven opeens veranderen. Zo zit je gewoon thuis en verwacht je iemand pas een dag later. En dan komt er ineens een telefoontje dat die persoon in het ziekenhuis is opgenomen.

Dit overkwam mij donderdag. Om half tien kregen we te horen dat mijn vader, die eigenlijk pas op vrijdag zou aankomen op Schiphol, was opgenomen in het VU wegens een beroerte.

We zijn die avond die direct die kant op gereisd, zonder enige spullen. Dus daar waren we om half 12 en daar lag mijn vader. Op een kamer met nog vier personen, waar sommige hard onverstaanbare dingen mompelden. Hij had vermoedelijk een prop in zijn hersenen gehad waardoor een deel van zijn hersenen geen bloedtoevoer meer kregen. Ze waren er gelukkig op tijd bij en hebben hem dus aan de bloedverdunners gezet. Hij kon gelukkig nog praten. Maar zijn linker arm was verlamd en zijn mond stond scheef.

Tja, dan gaat er veel door je heen. Hoe kon dit gebeuren? Wat zal het voor man uiteindelijk worden? Hoe gaat het nu met moeders? Hoe zit het financieel allemaal? Moet hij hier blijven of kan hij dichter bij huis komen te liggen? Wie moeten we allemaal contacten om te vertellen wat er gebeurd is? Waar slapen we vanavond? en nog veel meer.

Er valt zoveel in één keer weg. Niet alleen je vader, die niet meer de persoon is die het was, maar ook dat wat hij financieel toch steeds maar weer wist op te leveren. En als het jaar al zo mooi was... oké. Maar dit is de zoveelste tegenslag dit jaar. En wat hebben we nog meer in het vooruitzicht? Een mens wordt er moedeloos van.

De dag erop zijn we vroeg langs gegaan op het bezoekers uur en vervolgens heb ik mijn moeder bij mijn oma gebracht. Daarna ben ik naar huis geraced om daar wat spullen op te halen en weer terug naar mijn oma. En dat was toch vier en een half uur rijden bij elkaar. 's Avonds kregen we te horen dat hij de volgende ochtend naar een ziekenhuis zou worden verplaatst die dichter bij huis was. Tja, had ik dat eerder geweten dan had ik niet op en neer geraced. Maar tja, we hadden dan ook niet verwacht dat het in het weekeinde zo snel voor elkaar zou zijn. Als we de zuster in het ziekenhuis mogen geloven dan gaat het meestal ook niet zo snel.

We zijn vrijdag dus toch maar blijven overnachten en zijn de dag erop gewoon rustig naar huis gereden. We hebben hem weer opgezocht en het gaat wel iets beter. Het gaat echter in hele kleine stapjes, dus het kan nog wel eens lang gaan duren voor hij weer redelijk de oude is... als hij dit ooit wordt in ieder geval. Aan de ene kant kan ik wel huilen om de situatie, maar aan de andere kant ben ik kwaad en teleurgesteld zoals hij ons nu achter laat. Daarnaast krijg ik de rillingen als ik er aan denk wat er mogelijk nog meer om de hoek ligt. Welke verschrikkingen zullen we nog tegenkomen?

Maar we proberen vrolijk te blijven en positief. Alles nu stapje voor stapje en kijken of we het hoofd boven water kunnen houden. Al staat het water al tot boven het hoofd.

donderdag, november 15, 2007

Een jasje

... voor mijn Wiimotes. Ja, jullie lezen het goed. Een nieuws jasje voor die zwengel gevallen van de Nintendo Wii. Die gevallen die bij zoveel mensen al ramen, tv-schermen en schedels vernield heeft. Waar die kleine rechthoekige kunststof bakjes al niet goed voor zijn.

Nu dacht Nintendo natuurlijk: Dit is niet goed voor onze naam. En dus krijgt men bij elke nieuwe Nintendo Wii of losse Wiimote een beschermhoesje. Heel vervelend voor hen die er al één of meerdere thuis hebben zonder beschermhoesje. Maar Nintendo is niet gek... dus konden deze mensen, zoals ook ik, deze beschermhoesjes bestellen.

Ik had dus twee Wiimotes zonder een jasje en heb er dus netjes twee besteld. En na heel lang wachten, kwamen deze dus vandaag met de post binnen. Helemaal gratis en voor niks. En wat staan ze toch beeldig om de Wiimote. Zo lekker rubberig en rond. Jammer van die nieuwe geur die er nog aanzit. Want het geeft de Wiimote wel een lekker gevoel mee. Minder glad, dus beter houvast.


Ik ben echter benieuwd hoe lang het duurt voordat ze lastig worden. Want als de batterijen leeg zijn van de Wiimote moet je wel eerst het jasje deels weer lasmaken en met dat touwtje aan de onderkant kan dat nog wel eens irritant worden. Voor de winter hebben mijn Wiimotes het in ieder geval niet koud zo met een jasje aan. Dus ze zullen wel niet snel gaan niezen en proesten.

dinsdag, november 13, 2007

November regen

Het is weer november en dat betekend dat we met de drumband en lyrakorps weer verschillende optredens hebben. Als je dan hoort dat er in november een super storm aankomt, dan sta je niet te popelen om naar buiten te gaan.

Afgelopen zaterdag hadden we in ieder geval het eerste optreden. In het kader van Sint Maarten. De hele dag was het redelijk droog geweest en er bestond dus hoop dat dit ook wel zo zou blijven. Op weg naar het dorpshuis was er ook nog geen vuiltje aan de lucht. We hadden de instrumenten net voor en waren naar buiten gelopen of het begon al wat te miezeren. Gelukkig zette het niet door en hebben we redelijk met droog weer kunnen spelen. Want vorig jaar was het namelijk verschrikkelijk. Toen zijn we ook niet verder gekomen dan twee straten, omdat het weer gewoon verschrikkelijk was. Veel wind en regen, en dan valt het muziek maken niet te doen. Voor enkelen was het trouwens de eerste keer dat ze meededen. Want we hebben wat nieuwe leden weten te werven. Eén daarvan werd onderweg jammer genoeg onwel en is er tussen uit gestapt. Wat er precies was weet ik op dit moment niet, maar wellicht weet ik in de toekomst er meer over.

Zaterdag hebben we het tweede optreden. Sinterklaas binnenhalen. En ook hier hoop ik dat het weer goed blijft. Het weer is wispelturig, dus het kan alle kanten op. Dat is altijd het vervelenden van november. De ene keer is het goed weer, maar andere keren is het verschrikkelijk. Soms zo erg dat we uit noodzaak ergens beschutting moeten zoeken. Hagel, regen, sneeuw en kou. We hebben alles wel een keer gehad. Gelukkig hoefden we voor gaande jaren in dat plaatsje niet al te ver te lopen, dus is dat normaal gesproken goed te doen.

De week er op hebben we nog een optreden waarbij we Sinterklaas binnen moeten halen. Wat we daar kunnen verwachten is altijd de vraag. De ene keer is het een redelijk loopje, de andere keer een klere eind. Daarnaast is er nooit wat aan omdat er geen mens mee loopt, wat dus bij andere optredens wel het geval is. Dit omdat ze het daar zo hebben gepland dat als we met de Sint aankomen bij het dorpshuis dat de viering pas een uur later begint. Met welke reden dat zo georganiseerd is mag Joost weten, maar het nodigt niet uit om als inwoner achter de drumband en lyrakorps te gaan lopen.

Of we nu ver moeten lopen ja of nee, zolang het droog blijft is het wel te doen vaak. Dus november regen kies uw dagen goed. Want ik heb geen zin in slecht weer tijden de aankomende optreden. Oftewel hou de zaterdagen droog :P

vrijdag, oktober 26, 2007

Water avontuur

Ik ben weer in de ban van The Legend of Zelda. Wederom mag ik met Link de wereld reden van het kwaad. Want The Legend of Zelda: Phantom Hourglass is uitgebracht in Nederland en tevens al in mijn bezit.


In Phantom Hourglass wordt je terug geworpen in de wereld uit TLoZ: The Wind waker. Dit betekent dat je een deel van de game vertoeft op een scheepje dat dobbert over de oceaan. Van eiland naar eiland hoppent, los je raadsels op en versla je vijanden, om zo het kwaad weer uit de wereld te helpen.

En wat ziet het er goed uit op de Nintendo DS zeg. Grafisch is het toch één van de mooiere DS spellen op dit moment. Daarnaast is de gameplay erg goed gelukt. Je kunt alles gemakkelijk besturen door alleen maar de styles te gebruiken op het touch-screen. De muziek is weer als van ouds en de sfeer zit er dan ook al snel in.

En tja, als je weer in de sfeer zit van The Legend of Zelda dan kom je wel eens wat nieuwe dingen tegen, omdat je gewoon wat aan het zoeken bent. Zo vond ik twee plaatjes met daarop een papercraft van het personage Link. En wat is er leuker als tussendoortje dan deze uit te printen en in elkaar te prutsen? Jammer genoeg wilde mijn printer geen kleuren uit printen en dus het geheel maar in grijstinten uitgeprint. Hierdoor is het minder mooi geworden als dat ik zou willen.

Hieronder in ieder geval een plaatje met drie fotootjes van het papieren mannetje, met daaronder nog twee links naar de papercraft (voor hen die er ook één of meerdere willen maken).

(Klikbaar voor grotere versie)
Blad 1
Blad 2

zaterdag, oktober 20, 2007

Vrooooem

Bij Shell hebben ze een actie waarbij je door V-Power te tanken een Ferrari schaalmodel, die ook nog eens geluid kan maken, kan kopen voor twee euro. Aangezien er thuis redelijk veel wordt gereden, had mijn vader het idee bedacht om ze te gaan sparen. Dit betekende dus geen normale diesel en Euro 95 in de tank maar V-Power diesel en benzine en sparen maar.

Gisteren wist ik de laatste te verkrijgen en nu zijn alle zeven wagentjes in huis.

(Klikbaar voor grotere versie)

Het gaat om de volgende modellen:
- F40
- F430 Challenge
- 250 GTO
- Ferrari FXX
- 599 GTB Fiorano
- 360 Challenge Stradale
- 575 GTC

Om de geluiden te beluisteren kun je hier terecht.

zaterdag, oktober 13, 2007

Tao van Poeh

Een tijdje terug schreef ik al over Winnie-de-Poeh en Management. Een erg interessant boekje over het begrip management en hoe dit geplaatst kan worden binnen de verhalen van Winnie-de-Poeh van A.A. Milne. Ik heb de vervolg delen hierop nog niet gelezen, maar heb wel een ander boekje gelezen dat ingaat op de wereld van Winnie-de-Poeh, namelijk "Tao van Poeh".

De vorm is redelijk hetzelfde. Alleen het onderwerp ligt op een totaal ander punt. Namelijk Taoïsme en geen Management. Beide natuurlijk een leefwijze, maar totaal niet gelijk. Veel van de voorbeelden die gekozen zijn in beide boeken komen overeen. Leuk hoe verschillende mensen gelijke verhalen anders kunnen uitleggen. Wederom is het simpel en simplistisch geschreven. Tevens wekt het een interesse bij mij op om in de toekomst me verder te verdiepen in het onderwerp. Mogelijk juist door dat het simpel is gehouden.

Ik zal de inhoud niet gaan opsommen, want daarvoor zou je het boek gewoon zelf moeten lezen. Toch laat ik deze gelegenheid om iets zinnigs te zeggen niet langs me heen gaan. Een deel van het boek gaat over de karakters van de personages uit de wereld van Winnie-de-Poeh en dat binnen het Taoïsme het karakter van Poeh-beer graag gezien wordt. Het simpel weg gelukkig zijn en genieten van alle dingen om hem heen. Het klinkt allemaal erg mooi natuurlijk en wellicht is het de moeite waard het te gaan proberen. Toch weet ik dat ik op dit moment weinig Poeh-karakter in mij heb.

Ik vermoed dat ik op dit moment meer in het Iejoor-karakter zit. Het sombere, trieste karakter. Zoeken naar iets maar het niet kunnen vinden. Mijn staart kwijt zijn en niet weten waar het is. En iedere keer zien hoe mijn huisje in elkaar is gestort door een storm. Het in eigen gedachten verzonken zijn, zoekende naar wie ik ben en waar ik sta. Waar ik naar toe wil werken en uiteindelijk terecht wil komen.

Ook zit er een klein beetje Knorretje-karakter in mij. Beetje angstig zijn voor wat er mogelijk nog gaat komen, maar moedig zijn als het zover is. Er willen zijn voor vrienden en proberen hun zorgen te helpen dragen.

Een Konijn-karakter heb ik volgens mij niet. Ik hoef geen kennis om het knap zijn. En ook het Uil-karakter is niks voor mij, met zijn kennis om wijs te lijken. Al zou ik natuurlijk wel kennis willen hebben zodat ik wijs kan zijn. Het lijken hoeft van mij alleen niet zo. Tijgertje-karakter is me te springerig, al bevalt mij zijn ondeugendheid wel. Misschien dat ik dat laatste toch eens eigen moet maken (of bezig ik dat ergens toch al wel?). Kanga-karakter is te moederlijk, al zou je dat als vaderlijk ook kunnen bezien. Maar die tijd moet nog komen en tot die tijd kan dat wel wachten. Roo-karakter kan wellicht gezien worden als het kind in de mens, en dus ook in mij. Ja, die is er nog wel en die zal ik ook nooit los laten.

En dan als laatste het Poeh-karakter (Ja, de laatste. Want Gopher is een creatie van Walt Disney en die telt dus niet mee). Het als-er-maar-een-pot-honing-is-dan-is-het-goed karakter. Genieten van de kleine dingen in het leven. Een vlinder die fladdert door de lucht. Een bij die zoemt in een bloem. Een rups die kruipt over je vinger. Niet denkend aan de problemen die er zijn, omdat je ze toch niet meer weet. Zo goed als ik kan probeer ik toch gelukkig te zijn met de kleine dingen, maar het is moeilijk. Want er komt te veel op mij af dat ik niet kan vergeten. Je komt dan toch uiteindelijk weer uit op de stelling: Domme mensen zijn gelukkiger of vinden het geluk gemakkelijker. Niet denken maakt het leven simpeler. Want je denkt niet na over moeilijke aspecten des levens. Toch vraag ik me af (weer dat denken) of dat het leven ook leuker maakt. De kracht om na te denken maakt misschien niet gelukkig, maar het maakt het leven wel interessanter.

Een mens moet eigenlijk alle karakters uit de wereld van Winnie-de-Poeh bezitten en daar een eigen goede balans in zien te vinden. Misschien niet echt Taoïstisch (zover heb ik me er nog niet in verdiept), maar dat ben ik dan misschien ook niet. Het simpele en het wijze, het actieve en het rustige, het sombere en het vrolijke, het er voor anderen zijn en het op jezelf zijn, het Ying en Yang. En wil het nou net niet zo zijn dat het teken daarvan op de vlieger van Winnie-de-Poeh staat op de kaft van "Tao van Poeh".

vrijdag, oktober 12, 2007

Goed boeren

Vorig weekeinde heb ik Harvest Moon DS voor een leuk prijsje weten te bemachtigen. In deze handheld game is het, net als bij de voorgangers, de bedoeling dat je een boerenbedrijf zo goed mogelijk probeert te runnen. Hierbij kun je uiteindelijk betere gereedschappen verkrijgen, dieren houden, groente kweken enz. Zo in de basis lijkt het allemaal erg saai, maar er valt daarnaast nog veel andere dingen te doen. Zo kun je gaan vissen, meisjes versieren, moet je hout hakken en stenen verpulveren voor bouwmateriaal, zijn er feestdagen waarop je een feest kunt bijwonen, heb je de beschikking over een hond, kat en paard, kun je graven in een mijn en edelstenen en dergelijke vinden, kun je dwergen aan het werk zetten, kun je gokken, wilde bloemen plukken. Goed, ook dit kan erg saai klinken allemaal. En wellicht is dat het ook. Toch is het een grappig tijdverdrijf.

Zelf volg ik de serie al een tijdje en heb ik al verschillende edities in mijn bezit. Al zijn er nog enkele die ik mis in mijn collectie. Jammer genoeg. Hieronder de lijst met uitgebrachte Harvest Moon games:

1. Harvest Moon (Super Nintendo, 1996)
2. Harvest Moon GB (Game Boy, 1997)
3. Harvest Moon 64 (Nintendo 64, 1999)
4. Harvest Moon 2 (Game Boy Color, 2000)
5. Harvest Moon: Back to Nature (PlayStation, 1999)
6. Harvest Moon 3 (Game Boy Color, 2000)
7. Harvest Moon: Save the Homeland (PlayStation 2, 2001)
8. Harvest Moon: Friends of Mineral Town (Game Boy Advance, 2003)
9. Harvest Moon: A Wonderful Life (GameCube, 2004)
10. Harvest Moon: More Friends of Mineral Town (Game Boy Advance, 2005)
11. Harvest Moon: Another Wonderful Life (GameCube, 2005)
12. Harvest Moon DS (Nintendo DS, 2005)
13. Harvest Moon: Magical Melody (GameCube, 2005)
14. Harvest Moon Boy & Girl (PSP, 2007; Hetzelfde als 5 maar bevat tevens de Girl versie)
15. Puzzle de Harvest Moon (Nintendo DS, 2007)
16. Harvest Moon DS Cute (Nintendo DS, 2008)
17. Harvest Moon: Tree of Tranquility (Wii, 2008)
18. Harvest Moon: Island of Happiness (Nintendo DS, 2008)
19. Harvest Moon: Innocent Life (PSP, 2007)(PS2, TBA)
20. Harvest Moon: Rune Factory (Nintendo DS, 2007)
21. Harvest Moon: Rune Factory 2 (Nintendo DS, TBA)
22. Harvest Moon Online (PC, TBA)

En hieronder een foto van de spellen uit de serie die ik bezit. Oftewel de delen 1, 2, 4, 5, 8, 9 en 12.

(Foto is klikbaar)

De games uit de serie die ik nog niet hebt zou ik nog graag in mijn bezit willen krijgen. Helaas zijn enkele daarvan nooit in Europa uitgebracht en kan ik die in de meeste gevallen dus niet met mijn huidige consoles spelen. Hopelijk komen de aankomende spellen wel in Europa uit. Het is in ieder geval een serie die moeilijker bij elkaar te verzamelen is dan Zelda en Pokémon, wat het verzamelen wel zo leuk maakt. Maar mocht iemand nog een deel hebben dat ik niet heb en deze kwijt willen dan hoor ik het graag.

zaterdag, oktober 06, 2007

Samen staan we sterk

Al een tijdje zit er een liedje in mijn hoofd. Een liedje van Stef Bos, genaamd "Samen staan we sterk". Dit komt waarschijnlijk omdat ik het de laatste tijd redelijk vaak luister. Puur omdat de tekst me weet te raken en de bijbehorende melodie rustig is en prima past bij het onderwerp van het liedje.

Het is het één na laatste nummer op het album "Ruimtevaarders". Toen ik dit album voor het eerst op had staan, was ik tevens aan het werk. Ik heb dus niet zo goed opgelet tijdens het luisteren van het album. Echter toen dit nummer uit de boxen kwam liet ik het werk even liggen. Op één of andere manier klopt het nummer voor mijn gevoel. Het nummer er na leek er in eerste instantie moeiteloos op te volgen. "Het midden II" is dan ook één van de betere nummers op het album naast het nummer "Samen staan we sterk". Toch spreekt "Samen staan we sterk" me net iets meer aan. Vermoedelijk omdat ik me erg in het lied herken. Hieronder staat in ieder geval de tekst.
Samen staan we sterk

Samen staan we sterk
Niemand kan alleen
Je bouwt een kathedraal
Met velen om jou heen
Ik heb het vaak gedacht
Beter af alleen
Maar enkelvoud beperkt
Samen staan we sterk

Samen staan we sterk
De wereld is zo groot
De sterren staan zo ver
De hemel is zo hoog
Het doet er niet veel toe
Hoe koud het jou ook laat
Samen zijn wij meer
Je weet het vroeg of laat

Het is de eenvoud van de tweevoud
Je vindt het niet als je het zoekt
Je hoeft er niemand voor te volgen
Het komt soms vanzelf naar je toe

Samen staan we sterk
Ik heb het nooit geloofd
Hield alles op een afstand
En woonde in mijn hoofd
Tot ik werd overvallen
Door een storm op volle zee
Ik ben eruit gekomen
Maar ik kon het niet alleen

Het is de eenvoud van de tweevoud
Je vindt het niet als je het zoekt
Je hoeft er niemand voor te volgen
Het komt soms vanzelf naar jou toe
Het ligt onzichtbaar in jouw handen
Het is een godsdienst zonder kerk
Een volkslied zonder woorden
Samen staan we sterk

Soms denk ik nog steeds: "Beter af alleen". Niemand die je pijn kan doen. Niemand die voor problemen kan zorgen. Niemand die je in de weg loopt. Niemand die je iets kan opdragen te doen. Niemand die je de les leest. Niemand die ruzie met je zoekt. Niemand die net dat laatste koekje voor je neus weg pikt. Niemand die je bedriegt. Niemand die achter je rug om roddels over je verspreid. Niemand, maar dan ook niemand die jou iets kan doen.

Maar dat alles heeft een keerzijde. Een nog al grote keerzijde. Want een mens heeft anderen nodig. Mensen die roepen dat wat je doet goed is. Mensen die een arm om je heen leggen uit vriendschap. Mensen die je omhelzen om je te bedanken. Mensen die je een schouder aan bieden om uit te huilen. Mensen die voor je opkomen en je verdedigen. Mensen die je mee trekken naar leuke dingen. Mensen om van te houden en lief te hebben.

Dus voor hen die mij mogen of zelfs lief hebben, hier een stevige knuffel van mij puur omdat jullie er zijn.

zondag, september 30, 2007

Goede tijd voor muziek

De laatste tijd ben ik tegen wat muziek aangelopen die ik heel er goed vond. En dus ga ik jullie daar maar eens een keer mee vervelen. :P

Omdat ik niet weet waar te beginnen zal ik willekeurig te werk gaan. Dus ik begin met Iron & Wine met het album "The Shepherd's Dog" dat dit jaar is uitgebracht. Een heerlijk album met vooral rustige folk rock muziek net als zijn vorige albums en EP's. Voor hen die geïnteresseerd zijn op zijn myspace kun je de nummers beluisteren.

Een tweede album waar ik op dit moment erg van gecharmeerd ben is "Songs from the deep forest" van Duke Special uit 2006. Moeilijk om uit te leggen wat voor soort muziek het is. Maar af en toe lijkt het wat op Queen. Het classic meets rock gevoel. Erg lekker en vaak rustige muziek met een wellicht romantisch tintje. Ook deze hebben een myspace waar enkele nummers te beluisteren zijn. Het eerste nummer staat echter niet op het album, aangezien deze alleen online te verkrijgen is (legaal en illegaal).

Dat brengt me op het derde album die ik op dit moment veel draai, namelijk "37 days" het nieuwe album van Beth Hart. Zoals bij veel muziek vind ik het moeilijk om aan te geven wat het nou precies is. Zelf luisteren is dus makkelijker. En gelukkig heeft ook Beth Hart een myspace. Het klinkt in ieder geval weer lekker rauw die stem van haar, net als op haar oudere albums.

Drie albums vind ik nog niet genoeg, dus op naar de vierde. KT Tunstall met haar nieuwe album "Drastic Fantastic". Haar eerdere album "Acoustic Extravaganza" vind ik persoonlijk nog steeds het beste, maar dit nieuwe album is meer in de lijn van haar album "Eye to the Telescope". Wat ook geen onaardig album was trouwens. En ook dit nieuwe album luistert lekker weg. En ook hier geld: voor voorbeelden zie haar myspace.

Al genoeg? Jammer dan, want ik ga nog even verder. Dus album nummer vier komt er aan... en dat is? Katie Melua met haar nieuwste album "Pictures". Net als haar vorige album lekker bluessy en jazzy. Al ben ik er nog steeds niet helemaal uit welk album ik nou beter vind. Het nieuwe album klinkt niet verkeerd, maar ik mis toch nog iets. Maar zoals met wel meer super albums, kan dat gevoel nog komen. En jullie raden het al... hier de myspace van Katie (hoe voorspelbaar word ik al? :P).

En trom geroffel.... want hier is album nummer zes waar ik het over ga hebben. "La Radiolina" het nieuwe album van Manu Chao. Lekkere veelal zonnige muziek. Jammer dat het veel van hetzelfde is als zijn eerdere albums. Vooral na het horen en zien van de videoclip "Rainin in paradize" is dat dus een beetje een teleurstelling. Toch is het geen slecht album, maar er had van mij wat variatie op gemogen. Maar check het vooral zelf even op zijn myspace.

Om even door te gaan over teleurstelling. Het nieuwste album van Mark Knopfler, namelijk "Kill to get Crimson". Ik zat me er al maanden op te verheugen. Maar deze is echt veel van hetzelfde. Het is ook daarom dat ik het album nog maar één keer heb geluisterd. Wellicht dat mijn mening nog wat veranderd als ik er vaker naar geluisterd heb. Het album is zeker niet slecht, ook omdat het vorige ook totaal niet slecht was, maar het is voor mijn gevoel veel van hetzelfde. En dan is het toch minder interessant. Misschien dat dat ook de rede is dat er op zijn myspace nummers worden afgespeeld uit zijn Dire Straits periode.

Gaan we verder met album nummer acht. Van een muziek duo dat ik hiervoor nog niet kende. Namelijk CocoRosie met hun dit jaar uitgebrachte album "The adventures of ghosthorse and stillborn". Aparte muziek die wellicht kan worden beschreven als een tikkeltje van Björk, maar dan minder rauw en chaotisch. En helemaal niet verkeerd vind ik persoonlijk. Goh, en weer een myspace (zou ik al op de loonlijst van ze staan?).

Nog een favoriet van mij kwam dit jaar met een nieuw album. Loudon Wainwright III met het album "Strange weirdos". Heerlijke folk met zo af en toe een humoristische twist (krijg je als de artiest ook zo nu en dan komiek is. Al is dit album erg rustig in vergelijking met vorige. Voor voorbeelden kijk myspace (duh, waar anders).

Goed, daar laat ik het dan voorlopig bij. Want anders komt er nooit een einde aan. Misschien dat ik jullie binnenkort nog wel een keer verveel met een soort gelijke post. Tot dan veel luister plezier toegewenst.

woensdag, september 26, 2007

Vogelverhaaltjes

Al jaren ben ik een liefhebber van de Final Fantasy spellen en één van de leukste figuurtjes hierin zijn de Chocobo's. Een vogel die mogelijk het beste te omschrijven valt als een kip gekruist met een struisvogel. Een spel dat vooral gaat om deze geinige beestjes is Final Fantasy Fables: Chocobo Tales. Ik zag deze game voor 20 euro liggen en dacht: "Die koop ik me". En zo geschiedde.

Net als de struisvogel kunnen de Chocobo's gebruikt worden als rijdieren, wat dus ook vaak voorkomt in de Final Fantasy serie. Voor de fok en de training zijn er daarom speciale Chocobo boerderijen ontwikkeld. Een één van die boerderijen is het startpunt voor het verhaal dat verteld wordt in Final Fantasy Fables: Chocobo Tales voor de NintendoDS.

Het leven op deze Chocobo boerderij was rustig en vredig en de eigenaresse was goed voor haar Chocobo's en las ze vaak boeken voor. Op een dag komt een vriend, een black mage, van haar en de Chocobo's langs met een nieuw boek. Deze gaat in eerste instantie niet open, maar één van de Chocobo's lukt dit wel en dan begint de ellende. Een duistere macht zat opgesloten in het boek en slokt alle Chocobo's op, behalve de Chocobo die het boek wist te openen. Aan die Chocobo, met de hulp van de speler, om de Chocobo's te redden en de wereld weer vredig te maken.

Hiervoor zul je de wereld moeten bereizen en boeken zien te vinden die mini games bevatten. Wanneer je dan het boek in gaat zul je eerste een verhaaltje langs zien komen. Veelal westerse sprookjes of samenvoegingen van die verhaaltjes die een Final Fantasy tintje hebben gekregen. Hierna begint dan de mini game. Door bepaalde niveaus of doelen binnen die mini game te halen kunnen er verschillende dingen gebeuren. Zo kunnen er bepaalde gebeurtenissen plaats vinden in de wereld, red je Chocobo's die vast zitten in kaarten, speel je nieuwe hoofdstukken van een sprookje vrij of verdien je een speelkaart die je op bepaalde punten in het spel nodig hebt.

(klikbaar voor grotere versie)

Want naast de mini games heb je ook momenten dat je tegen vijanden moet vechten. Deze gevechten worden uitgevochten door middel van een kaart spel. Een soort van Magic the Gathering, waarbij je met een bepaalde hoeveelheid levenskracht begint en middels de kaarten een bepaald wezen oproept die in één beurt vecht tegen een wezen die de vijand oproept. Dit gaat net zolang door totdat één van de spelers geen levenskracht meer heeft.

Naast dit alles zijn er ook nog zogenaamde micro games. Een soort van mini games maar dan zonder een verhaal eraan vast. Bij deze games gaat het erom dat je een bepaald aantal punten haalt. Hierdoor kun je een score krijgen die zilver of goud is. Heb je zilver gehaald dan krijg je één speelkaart. Heb je goud dan krijg je nog een kaart daarbij. Dus binnen een micro game is het mogelijk twee speelkaarten te winnen.

Het verhaallijn gedeelte is niet zo heel lang. Binnen een uur of 15 heb je die helemaal doorlopen. Het vrijspelen van alle gebeurtenissen en Chocobo neemt wat meer tijd in beslag omdat sommige mini en micro games behoorlijk pittig zijn. Bij sommige is de besturing wat knudde of liggen de te behalen doelen wel erg hoog. Echter de meeste zijn erg goed uitgewerkt. Zowel grafisch als qua besturing.

Naast de keuze om het spel te spelen met de verhaallijn kun je er ook voor kiezen om de al vrijgespeelde mini en micro games los te spelen en is er een mogelijkheid om online te duelleren tegen andere spelers. Over de laatste kan ik niks vertellen, aangezien ik dat nog niet uitgetest heb en persoonlijk er ook niet zo'n behoefte aan heb om tegen wildvreemden te spelen.

zondag, september 23, 2007

De ijsdraak

Gisteren heb ik het boekje "De ijsdraak" gekocht. Geschreven door George R.R. Martin. Met als ondertitel: "Een verhaal uit De Wereld van Het Lied van IJs en Vuur". Omdat ik toch wel geniet van die serie en het één van mijn favoriete schrijvers is, wilde ik dit kleine boekje ook in de collectie hebben. Omdat het een klein boekje is (103 blz.) heb ik gisteren even tijd gemaakt om het te lezen.


Al na een uur had ik het helemaal uit en dat voor iemand die normaal gesproken tien blz. per half uur leest is dat wel erg snel. Goed, dit is makkelijk uit te leggen. Het is duidelijk een kinderboek. Al staat er op de achterkant dat het een jeugdroman is voor een volwassen lezerspubliek. Grote letters met wat extra ruimte tussen elke regel en niet te vergeten vele illustraties. Was de aankoop dan wel het geld waard?

Tja, dat ligt aan de lezer zelf natuurlijk. Persoonlijk vond ik het misschien iets te hoog geprijsd als je kijkt naar wat je krijgt qua materiaal. Echter het verhaal is wel erg leuk om te lezen en ik heb er dus zeker van genoten, al was het maar een uurtje. Want ook al is het simpel het is een goed verhaal. Dus in dat opzichte was het niet duur.

Ik heb wel één puntje van kritiek en wel gericht op de uitgever. De ondertitel geeft namelijk een verkeerd beeld aan de consument. Het verhaal is namelijk lang voor de serie "Het Lied van IJs en Vuur" geschreven en uitgegeven (1980, al het goede komt uit dat jaar :P). Dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat het niet in dezelfde wereld afspeelt. Echter kom je, volgens mij dan, totaal geen links tegen naar de serie "Het Lied van IJs en vuur". Goed, je hebt een koud noordelijk gedeelte van de wereld en een warm zuidelijk gedeelte en er wonen nog draken. Mogelijk heeft de auteur de wereld van "Het Lied van IJs en Vuur" wel gebaseerd op zijn eerder geschreven verhaaltje "De ijsdraak". Echter, kun je het ook prima zien als een totaal andere wereld. Mijn vermoede is dan ook dat de uitgever gewoon de serie "Het Lied van IJs en Vuur" wilde uitmelken. Maar de echte fans hebben die ondertitel totaal niet nodig, want de naam George R.R. Martin zegt al genoeg. Persoonlijk had ik het ook gekocht als die ondertitel er niet bij had gestaan.

zaterdag, september 22, 2007

Poeh's wijsheid

De meesten zullen het knuffelige lieve beertje Winnie-de-Poeh wel kennen. De meesten weten echter niet dat deze beer een bron van kennis bevat die velen te boven gaat. Een wijsheid waar velen nog wat van kunnen leren. Zelf ben ik wel een fan van Poeh en zijn vrienden en dus heb ik ooit drie boekjes gekocht die ingaan op enkele onderwerpen die pasten bij mijn opleiding. Het eerste boekje, waar ik later wat dieper op in zal gaan, is "Winnie-de-Poeh en Management". Het tweede en derde deel zijn vervolgens "Winnie-de-Poeh en het Oplossen van Problemen" en "Winnie-de-Poeh en Succes". Aangezien ik donderdag naar mijn oma moest voor het vieren van haar verjaardag en ik me daar niet wilde vervelen heb ik het eerste boek van de plank gehaald om deze die dag te lezen. Dit omdat ik niet in een dik boek wilde beginnen en dit een mooi aantal bladzijden telde (namelijk 187).

Zoals de titel al doet vermoeden gaat het boek in op het begrip Management. Wat is management nu eigenlijk en wat doet een manager. Dit alles uitgelegd door voorbeelden uit de boeken over Winnie-de-Poeh van A.A. Milne. Want er zit meer in die verhalen dan je normaal gesproken zou denken. Zo wordt er behoorlijk veel gemanaged. Het is een redelijk simpel boekje, maar het hoofddoel van Management en de taken die daarvoor uitgeoefend moeten worden zijn duidelijk beschreven. Daarnaast is het gewoon erg leuk om te lezen en krijg je een totaal ander beeld van de beer. Want waar de meeste zullen zeggen dat deze wat dommig is, is deze eigenlijk slimmer dan je zou zeggen.

Omdat ik geen zin had om de hele donderdag te luisteren naar allerlei verhalen over een grote scala aan ziektes, ben ik er tussen de middag even tussen uit geglipt. En in de stad kwam ik dus nog een boekje tegen met Winnie-de-Poeh erin. Namelijk Tao van Poeh en die heb ik dus ook maar gekocht. Thuis kwam ik er achter dat er nog veel meer van zijn, dus ik ben van plan die over de tijd aan te schaffen. Zo nu en dan zal ik zo'n boekje uitlezen en er hier wat meer over vertellen. Wanneer dit zal zijn weten nu echter nog niet, dus heb geduld. ;)

vrijdag, september 14, 2007

BBC Test

Vandaag stuitte ik op een persoonlijkheidstest van de BBC. Uit nieuwsgierigheid heb ik deze maar ingevuld en dit was het resultaat:

Results
Your answers suggest you are a Mastermind

The four aspects that make up this personality type are:





  • Visionaries who put energy into achieving their goals
  • Prefer to work independently and dislike inefficiency
  • Think of themselves as logical, thorough, and bright
  • Values practicality and common sense above ideas and theories

More about Masterminds


Masterminds create a vision for the future by gathering and organising information. They then develop strategies to achieve their goals. They have a rare gift for looking at almost anything and seeing how it can be improved. These skills and the Masterminds' high standards often allow them to reach leadership positions at work.

Masterminds value independence and prefer to work on their own. Once they have decided on a course of action, Masterminds rarely change their minds, although they can be persuaded by clear reasoning by someone they respect

In situations where they can't use their talents or are unappreciated, Masterminds may cut themselves off from a group and criticize people who don't understand their plans. Under extreme stress, Masterminds may overindulge in sensory experiences like eating, shopping or watching television.

Masterminds often have an unusual sense of humour, which arises from their ability to spot surprising links between seemingly unconnected facts.

Mastermind Careers

Masterminds are drawn to jobs requiring logical analysis or abstract thinking common in science or technical fields.

It's important to remember that no survey can predict personality type with 100 percent accuracy. Experts say that we should use personality type to better understand ourselves and others, but shouldn't feel restricted by our results.

Op zich kan ik me wel vinden in het resultaat. Al zijn er enkele nuances die wel in de vragen voorkwamen maar die uiteindelijk niet in het resultaat terug te zien zijn. Zo ben ik niet iemand die alles in detail plant, maar meer in grove lijnen. Ook laat ik me op bepaalde vlakken flink leiden door mijn gevoel en minder door mijn verstand. Maar goed, de resultaten geven weer waar je het dichtste bij zit.

Je vult natuurlijk zelf de vragen in dus het blijft altijd de vraag of anderen je ook zo zien. Vertel dus gerust in een reactie of jullie het met dit resultaat aangaande mijns persoon eens zijn... en post gerust jullie eigen resultaten. ;)

dinsdag, september 04, 2007

Zwartheid

In de vorige post had ik al verteld dat er enkele vrienden waren langs geweest. Nou wil het geval dat ik die dag al het gevoel had dat ik enkele pitabroodjes miste. Ik dacht dus dat dat puur aan mij lag en dat de broodjes er gewoon snel doorheen gingen.

Vandaag maakte ik echter weer een keer gebruik van het oven gedeelte van het huiselijke kookapparaat, want ik wilde een pizza warm maken. Op het moment dat ik de pizza er uithaalde merkte ik dat deze ergens op had gestaan. Het bleek een schaal te zijn met daarop vijf ronde zwarte schijfjes. Dus daar waren de vermiste pitabroodjes. Wat ik nog het vreemdste vind is dat het geen rare rooklucht heeft opgeleverd. Als dat wel zo was geweest dan had ik het wel eerder ontdekt namelijk. Gelukkig ook dat er niks ernstigs is gebeurd zoals brand.

Hieronder in ieder geval een foto van de zwarte schijfjes. Bedenk even dat er normaal net vijf pitabroodjes op de plaat passen. Oftewel ze waren naast het zwart worden heel erg gekrompen in de over.

zondag, augustus 26, 2007

Als je wint...

Vorige week kwamen enkele vrienden er achter dat ik alleen thuis was. En twee daarvan vroegen afzonderlijk van elkaar of ze dan niet een keer langs konden komen, aangezien het toch vakantie is. Nu ben ik de kwaadste niet, dus heb ik ze gevraagd om niet voor woensdag langs te komen aangezien ik het nog druk had. Ze stelde dus voor om vrijdag langs te komen. Tevens dacht ik: "Als ik toch mensen uitnodig, dan kan ik er net zo goed wat meer uitnodigen". Dus dat heb ik toen ook maar gedaan. Enkele konden niet, wat ik wel heel erg jammer vond, maar vrijdag had ik dus vijf personen extra in huis. Waarvan er twee die avond weer vertrokken richting huis en de andere drie bleven overnachten.

Het waren twee leuke dagen. Veel gepraat en gelach... en ik had tevens mijn Nintendo GameCube neergezet met de drie Bongo's en Donkey Konga 1 en 2, waar toch redelijk mee gespeeld is. Ik heb later zelfs mijn drie normale controlers opgehaald en is er Mario Kart Double Dash gespeeld. Ook de Nintendo Wii werd gretig uitgetest met Wii Sport.

De eerste dag had ik eten en drinken genoeg gehaald dus dat leverde weinig problemen op. Ik had er echter niet op gerekend dat de groep die bleef slapen ook zaterdag avond rond het eten er nog zou zijn. Wat ik trouwens totaal niet erg vond. Dus zijn er twee daarvan richting de supermarkt om de hoek gelopen. Die was echter al dicht, dus moest er wat anders verzonnen worden. Uiteindelijk kwam het qua eten wel goed, al kon het geen netjes samengesteld etentje worden genoemd.

Voor mijn gevoel waren de twee dagen zeer geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar. Echter zal dat vermoedelijk moeten wachten tot ik een eigen woning heb en hopelijk wat minder ver in het Noorden woon.

woensdag, augustus 22, 2007

Rivier

Wij zaten op éénzelfde golf
Van een kabbelende rivier
Tot wij bij een splitsing kwamen
En jij koos voor ander vertier

Jouw weg leidde naar groene weiden
Met de zon zo inclusief
Hart verwarmend in de armen
Van een nieuw gevonden lief

Mijn stroom bracht mij echter
Wat te snel naar een donker dal
En hoe erg dit al mag klinken
Het was niet het einde van de val

Een berg stond met open mond te wachten
Grijze tanden keken op mij neer
En zo ging ik kopje onder
Voor de allereerste keer

Maar de verdrinking wilde niet komen
De klappen daarentegen wel
Zoveel dat ik ze niet meer wilde tellen
Het hoofd gonst nog steeds door als een bel

Het einde van de berg kwam uiteindelijk
Mogelijk sneller dan verwacht
Maar het einde van mijn reis
Had ik nog lang niet in mijn pacht

Drijvend door een kille woestenij
Zag ik eenzaam op mijzelf neer
Pijn en verdriet in alle kleuren
Keer op keer op keer op keer

De tijd dat ik daar heb rond gedobberd
Is bij mij niet meer bekend
Het enige dat ik er nog van kan vertellen
Is dat alles uiteindelijk wendt

Ik weet mijn reis is nog niet ten einde
Want voor mij ligt een zilte zee
Opgebouwd uit al mijn tranen
Stuk voor stuk bracht de rivier ze mee

En daar zal het dus gebeuren
Kopje onder gaan voor de tweede keer
En wat mij ook nog mag overkomen
De angst voor pijn is er niet meer

Het wordt er vast gestaag steeds donkerder
En kouder dan menig hart aan kan
Maar ik laat me door de stroom meenemen
Want mijn geest is ervan in de ban

Er bestaat een kans tot verdrinken
Maar in mijn hart leeft nog steeds voort
Een geloof dat er ergens een zonnetje
Mijn gedachten heeft gehoord

En mij komt verwarmen, als de liefde
Die jij eens in mijn leven bracht
Dat mij doet opstijgen uit het kille water
Tot aan een warm gezicht dat mij toelacht

En mij doet rijzen tot aan de hemel
Al zittend op een donzen wolk
Waar ik mij een kan voelen met de sterren
Zoals de rest van het verliefde volk

Ik wens jou in ieder geval het beste
Met de door jou gekozen weg
En dat deze je niet zal leiden
Tot gelijke eenzaamheid, pijn, verdriet en pech

dinsdag, augustus 21, 2007

Rocken

Vorige week donderdag een bestelling geplaatst bij Bol. Dit omdat deze een leuke aanbieding had en ik nog wat andere artikelen wilde bestellen. Eén artikel binnen mijn bestelling was Guitar Hero II voor de PlayStation2. Er stond bij dat dat artikel, indien voor 21:00 besteld, de volgende dag binnen zou zijn. Nou, dat was dus niet het geval. Kreeg wel het standaard mailtje dat het verzonden was op vrijdag, echter op zaterdag was het er nog niet. Al kwam TNT wel met een pakketje. Een erg klein pakketje, dus ik was even bang dat ze alleen het spel hadden verzonden, zonder de bijbehorende gitaar. Het was gelukkig één van de andere bestelde artikelen. Het boek Pont du Gard van Helena Rentmeester, die tevens een lid is van Aeon. :D En daar stond dus 2 werkdagen voor bij Bol. Het mailtje van verzending kreeg ik zelfs pas maandag.

Ik had de hoop al bijna opgegeven dat Guitar Hero II aan zou komen en stond bijna op het punt om Bol te gaan bellen. Tot ik het busje van de TNT weer voor de deur zag staan. Het was dezelfde chagrijnige bezorger als de zaterdag ervoor. Maar goed, ditmaal had hij een groter pakketje bij zich. En ja hoor, het was Guitar Hero II.

Het ziet er allemaal erg goed uit, maar heb op dit moment nog geen tijd om het uit te testen (waarom konden ze het nou niet gewoon afgelopen vrijdag bezorgen). Hopelijk later deze week wel. Hier onder in ieder geval een foto van de gitaar, doos en spel en mijn andere game console instrumenten (drie bongo's) + de bijbehorende dozen en spellen. Dat velletje onder de nek van de gitaar is trouwens een stickervel waarmee de gitaar op te vrolijken is. Niet dat ik dat ga gebruiken.

donderdag, augustus 16, 2007

Vertrouwen

Gisteren was ik lekker aan het internetten met mijn Laser muis van Trust. De Wireles Laser Mouse MI-7500X om precies te zijn. En toen... toen ging hij vreemd doen. Nou dacht ik eerst dat de batterijen op waren en deze dus opgeladen moesten worden. Dus ik laat ze netjes op. Toen deze vol waren deed de muis echter nog niks. Tenminste, de knoppen deden het nog wel maar er kwam geen beweging in de muispijl op het scherm.

In eerste instantie dacht ik dat er een vuiltje zat voor de laser. Dus heb met een wattenstokje en wat alcohol het kunststof schermpje ervoor schoon gemaakt. Hielp echter ook niks, want de muispijl bleef doods op dezelfde plek zitten. Ik vermoed dus dat de laser kapot is.

Ik ben daarna maar op zoek gegaan naar de bon en heb had deze al vrij snel gevonden. Aangezien ik vandaag toch naar de Macro wilde, en ik daar de muis gekocht heb, kon ik deze meteen even bij de infobalie neer leggen. Deze waren zo vriendelijk om hem om te wisselen voor één die nieuw was. Dus deze staat nu op te laden en ik gok dat deze het wel zal doen. Hopelijk blijft deze langer leven dan de drie maanden die de eerste heeft volgehouden.

Waarom de producent van die apparaten voor de naam Trust heeft gekozen, is mij een raadsel. Want echt te vertrouwen zijn die dingen niet. Het is dat deze muis niet al te duur was en dat ik hem zonder problemen kon omruilen (mocht hij weer stuk gaan dan kies ik voor geld terug), maar anders dan had ik toch liever voor een ander merk gegaan.

vrijdag, augustus 10, 2007

Potter Puppet Pals

Voor de Harry Potter fans met een bepaald gevoel voor humor en de mensen die Harry Potter niet zo mogen maar wellicht hierom kunnen lachen. Ik presenteer u de Potter Puppet Pals. Zowel in de vorm van echte poppen als digitaal gefabriceerde.

Zelf vind ik "The Mysterious Ticking Noise" en "Bananaphone" erg grappig gevolgd door "Bothering Snape" en "Potions Class". De rest is eigenlijk best wel heel erg flauw.

"The Mysterious Ticking Noise"


"Potions Class"


"Wizard Angst"


"Bananaphone"


"Bothering Snape"


"Trouble in Hogwarts"

maandag, augustus 06, 2007

Logo

Zoals je misschien al is opgevallen heb ik in plaats van de simpele blogtitel nu een logo plus de blogtitel. Echter niet meer in een simpel lettertype, maar wat kunstzinniger. Tevens heb ik het zelfde logo plus lettertype doorgevoerd in mijn gastenboek. Hiermee heb ik het probleem hopelijk opgelost dat de tekst in mijn gastenboek niet meer goed te lezen viel en ben ik weer een stapje verder om beide aan elkaar passend te maken.

Het teken in het logo is een wat gekleurdere versie van het symbool van de Time Lords uit de Dr. Who serie. Of eigenlijk van de fictieve planeet Gallifrey waar de Time Lords vandaan komen. Aangezien mijn blog een soort van tijdfles is (zoals je uit de titel kunt opmaken) en fantasy/SF toch bij mijn leven hoort, leek dit mij wel een leuke om te gebruiken voor mijn blog. Als je naar het logo kijkt dan kun je aan de ene kant een soort van zandloper ontdekken en aan de andere kant een rechtopstaand oneindigteken (wat normaal zeg maar een liggende 8 is). Oftewel een soort van oneindige zandlopen.

zondag, augustus 05, 2007

Gastenboek aanpassing

Nog even een klein berichtje aangaande mijn gastenboek. Ik heb deze een klein beetje aangepast zodat deze iets beter bij de blog past. Zo is het achtergrond plaatje hetzelfde en zijn de kleuren iets veranderd. Hopelijk is de overzichtelijkheid hierdoor niet slechter geworden (ben er zelf nog niet helemaal over uit namelijk).

Pokémon

Vorige week zaterdag heb ik de nieuwe Pokémon game gekocht. Namelijk Pokémon Pearl voor de NintendoDS. Na er een weekje zo af en toe mee gespeeld te hebben wordt het dus eens tijd er wat over te zeggen. Tevens een mooie gelegenheid om, net als een tijdje geleden met Zelda, mijn Pokémon collectie te laten zien.

In de nieuwste versie is er eigenlijk weinig veranderd met de voorgangers. Grafisch ziet het er wat gelikter uit en je hebt nu de mogelijkheid om bepaalde acties via het touch-screen uit te voeren. Voor de rest is het weer een wereld onderzoeken, Pokémon bevechten en eventueel vangen, tegenstanders uitschakelen en de Pokémontop behalen door gymleaders te overwinnen en de league als winnaar te beëindigen. Opzich helemaal niet erg, want de formule is en blijft gewoon super. Toch heb ik het gevoel dat er veel minder verscheidenheid in Pokémon in de game zit. Ik zag eigenlijk steeds dezelfde groep Pokémon verschijn. En dan niet eens allemaal nieuwe, maar ook veel uit de vorige delen. Jammer, want dat maakte de vorige delen juist zo leuk, die verscheidenheid aan Pokémon die je tegenkwam en kon vangen. Nu had ik echt zo iets van "Ja, die heb ik nu ook al wel honderd keer gezien en allang gevangen." Goed, je kunt als je alle 150 nieuwe Pokémon gezien hebt een National Dex krijgen waardoor je ook de Pokémon uit vorige delen kunt importeren. Maar tja, dan heb je alles ook wel gezien en is de lol er denk ik toch wel vanaf.

Voorlopig is de game in ieder geval nog niet uit. En heb dus lang niet alles nog gezien, dus misschien veranderd dit beeld ook nog wel. Hieronder in ieder geval een foto van mijn Pokémon collectie.


De oplettende kijker ziet dat er bij de meeste een Duitse titel staat. Dit komt omdat ik ooit ben begonnen met een Duitse versie van Blue en Red. Dit omdat de games destijds in Duitsland vaak goedkoper waren en omdat deze zo rond de vakantie periode uitkwamen. Ik zal hieronder in ieder geval de Engelse titels neerzetten.
- Pokémon Box (GameCube Nintendo)
- Pokémon Colosseum (+Pokémon Box) (GameCube Nintendo)
- Pokémon Red (Game Boy)
- Pokémon Blue (Game Boy)
- Pokémon Yellow (Game Boy)
- Pokémon Silver (Game Boy Color)
- Pokémon Gold (Game Boy Color)
- Pokémon Crystal (Game Boy Color)
- Pokémon Ruby (Game Boy Advance)
- Pokémon Sapphire (Game Boy Advance)
- Pokémon Pinball Rube & Sapphire (Game Boy Advance)
- Pokémon Stadium 2 (N64)
- Pokémon Fire Red (Game Boy Advance)
- Pokémon Leaf Green (Game Boy Advance)
- Pokémon Pinball (Game Boy Color)
- Pokémon Stadium (N64)
- Pokémon Snap (N64)
- Pokémon Channel (GameCube Nintendo)
- Pokémon Pearl (NintendoDS)

Ik mis er in ieder geval nog enkele. Al wil ik die lang niet allemaal perse hebben. Pokémon XD: Gale of Darkness voor de GameCube Nintendo staat in ieder geval nog wel op mijn lijstje. Net als Pokémon Emerald (Game Boy Advance) en Pokémon Diamond (NintendoDS).

donderdag, augustus 02, 2007

Science of Discworld

Door het hard disk akkefietje kon ik weinig met mijn computer. Dus ben ik maar verder gegaan in deel drie van Science of Discworld, die als ondertitel "Darwins Watch" heeft. Zowaar kon ik het tot de laatste bladzijde uitlezen.

Ik heb lang gedaan om deze serie uit te krijgen, al telt het (tot nog toe) drie delen. Nu niet meteen gaan denken dat deze serie dan wel saai is of verschrikkelijk om te lezen. In tegendeel, het is een geweldige serie. Ik ben alleen niet zo'n snelle lezer en heb niet al te veel tijd de laatste jaren om te lezen. Tevens wilde ik voor deze serie wel de tijd nemen.


De boeken zijn opgedeeld in afwisselende hoofdstukken, waarbij de ene gaat over een verhaal dat plaats vind in de door Terry Pratchett bedachte wereld Discworld (schijfwereld) en de andere uitleg geeft over wetenschappelijke topics uit onze eigen wereld die passen bij het verhaal dat verteld wordt binnen de Discworld wereld. Wie Terry Pratchett ken weet dat deze met veel humor schrijft en deze heeft in Ian Steward en Jack Cohen gelijksoortige zielen gevonden. De Discworld hoofdstukken zijn luchtig geschreven en vlot te lezen, maar bij de aardse hoofdstukken is het soms best denken geblazen. Niet omdat Steward en Cohen saai de wetenschappelijke theoriën beschrijven, want ook deze hoofdstukken zitten vol humor en zo mogelijk luchtigheid, maar omdat de wetenschap die zij aankaarten soms best pittig zijn.

Deel één verteld het verhaal hoe er een universum en wereld ontstaat op Discworld die doet denken aan de aarde. Het vervolg gaat dieper in op hoe die wereld (The globe) over de tijd veranderd en hoe er leven ontstond en wat ons mensen anders maakt dan dieren. Het laatste deel zoemt weer een stukje verder in en gaat voornamelijk dieper in op het onderdeel evolutie (vandaar het Darwins Watch in de titel).

De serie is zowel leuk als leerzaam en het zijn één van de weinige boeken die ik in de toekomst zeker nog een paar keer zal gaan lezen. Hopelijk gaan de auteurs nog meer delen schrijven, want ik heb hier toch veel plezier aan beleefd al duurde het wat lang voor ik ze alle drie uit had.

woensdag, augustus 01, 2007

Hard disk frust 2

Na één dag flink zoeken, puzzelen en foeteren en één dag herstellen, wegschrijven en terug zetten, is het me gelukt redelijk wat van mijn verloren bestanden terug te krijgen. Het ging allemaal zeer traag, maar het is dan toch gelukt en dat is een opluchting.

De eerste dag heb ik flink gezocht naar een programma dat bestanden kon herstellen. Hierbij ontdekte ik dat de MFT-bestanden op mijn harde schijf beschadigd waren. Zeg maar het eerste bestandje waarin komt te staan waar al je bestandjes staan. Hierdoor waren de bestanden dus niet meer zichtbaar. De enige oplossing die ik zo snel kon vinden was de verschillende partities opnieuw formatteren. Hierdoor waren de bestanden dus wel gewist. Vervolgens verschillende programma's geprobeerd waarvan gezegd werd dat deze gewiste bestanden konden herstellen. Nou, dat deden ze dus mooi niet.

Gelukkig kwam ik een programma tegen genaamd File Scavenger. Wonder boven wonder deed deze eindelijk wat deze verondersteld werd te doen. Echter wel tergend langzaam (maar ach, het gaat dan natuurlijk ook niet om enkele MB's). Het koste dus dik een dag om alles te herstellen, naar een andere harde schijf weg te schrijven en vervolgens weer naar de oorspronkelijke partitie over te schrijven. Toch heb ik het grootste gedeelte van de bestanden weer terug, al zal er hier en daar wel een bestandje weg zijn maar dat zal ik de komende dagen maar moeten onderzoeken. De bestanden die ik niet kwijt wilde heb ik tenminste wel terug, dus dat lucht wel op.

maandag, juli 30, 2007

Hard disk frust

Goed, ik ben op het moment redelijk gefrustreerd. Hoe komt dat? Nou, er is iets mis met mijn externe harde schijf. Zat ik vanmorgen nog lekker muziek er vanaf te luisteren, begint deze opeens te stotteren en te herhalen. Ik dus alles uitzetten en weer aan zetten. Blijkt dat de partities niet meer leesbaar zijn. De harde schijf wordt dus wel herkend, maar ik kan er dus niks mee op dit moment. Systeemherstel hielp niet. Drivers opnieuw installeren hielp niet. En ook op een andere computer werd de harde schijf niet herkend.

Op het moment heb ik PC Inspector File Recovery geïnstalleerd en onderzoekt deze nu de eerste partitie naar bestanden en hopelijk komt daar dus wat uit. Zo niet dan ben ik dus bijna 155 GB aan bestanden kwijt. Dat vooruitzicht maakt me niet blij, aangezien daar ook bestanden op stonden die ik niet kwijt wil en waarvan ik geen kopie heb. Al is het grootste gedeelte MP3'tjes die ik wel weer terug kan krijgen op één of andere manier. Maar het gaat net om dat kleine beetje dat ik niet terug kan krijgen.

Bah, dat heb ik weer.

Note to self: Volgende keer sneller wegbranden.

donderdag, juli 26, 2007

Tour de France?

De Tour de France is flut en komt als maar in het nieuws. Doping hier, doping daar. Beginnend in Engeland en ze fietsen vast ooit ook nog wel eens naar de maan. Nou van mij mogen ze. Domme gasten. Beetje als een stel schapen achter elkaar fietsen, bergje op, bergje af. Voetbal is dom, maar de Tour de France is nog veel dommer.

Konijnen daarentegen zijn lief, leuk, schattig en daar hoor je dus weinig van. Tenminste als het gaat om een bepaald soort konijnen. Het soort uit Raving Rabbits. En met deel 2 opkomst gaan de konijnen zich weer aardig te buiten. Zoals te zien is in het volgende filmpje. En dat alles zonder drugs (tenminste, dat mag ik hopen). Nog één laatste woord voor jullie mogen kijken: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRG.

maandag, juli 23, 2007

Hersenkronkels

Al een lange tijd loop ik met een filosofisch vraagstuk in mijn hoofd waar ik niet uit kom en waar volgens mij vele mensen in de geschiedenis over gestruikeld zijn. Het is niet de eerste keer dat dit vraagstuk in mij opkomt, maar op dit punt in mijn leven is de kwestie stukken ingewikkelder geworden. Het bestaat ook eigenlijk niet uit één onderwerp, maar is een samenvloeiing van meerdere aspecten des levens. De kern bestaat in ieder geval uit de begrippen vriendschap, liefde en eenzaamheid.

Om met het eerste begrip te beginnen, vriendschap, eerst een stukje uit het nummer Vriendschap van Het Goede Doel:
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom

Het is een stukje tekst dat bij mij vaak door mijn hoofd schiet. Vooral op momenten waarop ik vriendschappen opnieuw bekijk. Dus op momenten dat ik niet meer zo zeker ben of een vriendschap nog wel een vriendschap is. Maar wat is vriendschap nu eigenlijk?

In mijn jeugd heb ik al snel een definitie aan het begrip vriendschap gehangen die veel zwaarder weegt dan de definitie die vele anderen eraan hangen. Ik noem iemand dus niet snel een vriend(in). En mocht ik je ooit een vriend(in) noemen, ga er dan niet direct van uit dat je dat stempel behoud. Want je kunt al snel weer terug vallen in de term ”een kennis”. De meeste mensen die ik ken, noem ik dan ook eerder een kennis dan een vriend(in).

In het verleden noemde ik pas iemand een vriend(in) als ik deze al een lange tijd kende en zeer graag mocht en ik het gevoel kreeg dat dit wederzijds was. Tevens dat deze persoon mij dingen in vertrouwen durfde te zeggen en ik naar hem/haar toe dingen in vertrouwen durfde te vertellen en ook kon vertellen.

In vele opzichten is dat nog steeds de definitie die ik eraan koppel. Al ben ik op sommige momenten er wat soepeler of juist wat strakker in. Soepeler wanneer het met de ander al snel klikt of juist strakker als dat niet het geval is. Het soepeler ermee omgaan is vooral voortgekomen uit het feit dat mensen tegen mij riepen dat het moeilijk was een vriendschap met mij op te bouwen, omdat ik een soort muur opwierp. Ik riep dan ook altijd: “Als je echt vriendschap met mij wilt dan weet je wel door die muur heen te komen.” Iets dat niet iedereen kan waarderen.

Tegenwoordig is er echter naast deze definitie nog wat extra’s bij gekomen, namelijk liefde. Door een niet nader te beschrijven ervaring is er bij mij een blik opengetrokken van gevoelens. Gevoelens (het houden van) die, wanneer het goed gaat, een goed gevoel geven. Echter heeft dit dus ook een keerzijde, namelijk wanneer het niet goed gaat, oftewel slecht. Met goed gaan bedoel ik de momenten dat ik het gevoel heb dat vrienden echt vrienden zijn. Dit omdat ik veel contact met ze heb en over alles met ze kan praten of van alles van hen te horen krijg. Met slecht bedoel ik dus de momenten waarop ik de vriendschap onder de loep neem, omdat men niet of nauwelijks nog met mij praat.

Goed, de logica verteld me dan dat die personen het druk hebben. Dit door werk of nieuwe relaties. Toch krijg ik er een rot gevoel door, omdat ik de persoon dan mis. Een gevoel dat voortvloeit uit het houden van. En dit gemis zorgt dan weer deels voor het derde begrip, eenzaamheid.

Ook al praat ik met heel veel mensen, toch voel ik me de laatste tijd zeer eenzaam. Iets dat bij een enkeling niet ongezien voorbij gaat. Dit gevoel van eenzaam zijn is langzaam gegroeid. Voornamelijk doordat ik de liefde nog steeds niet heb gevonden en om me heen heel veel anderen dat wel zie vinden. Als het vreemden zijn is dat nog niet eens zo heel erg, maar als het om vrienden gaat is dat toch heel anders. Vooral als het gaat om vrienden waarvan ik ben gaan houden. Zo had ik laatst een heel leuke dag, totdat ik een oud-klasgenoot en tevens “een (ex)-vriend” (die ook nooit een vriendin kon vinden) zag die hand in hand liep met een vriendin en heel liefelijk naar elkaar keken. Goed, dat hij iemand had gevonden maakte me wel blij, echter de dame in kwestie leek qua uiterlijk op mijn, in een eerder geschreven blogpost, soort van “ex”. Het eerste dat in mijn hoofd schoot was dus dat hij wel zijn *vul naam van soort van “ex” in* had gevonden. Dit zorgde er weer voor dat ik mij verschrikkelijk alleen voelde.

Dit is echter niet de enige keer. Ik krijg te vaak in gesprekken of in berichten te horen hoe het staat met relaties van “vrienden”. En hoe blij ik ook voor ze ben, het brengt mij steeds in een soort van zwart gat. Omdat het me er steeds op wijst dat ik eigenlijk maar alleen ben. Goed, ik heb dan wel vrienden, maar die zijn er ook alleen maar als ze echt totaal niks te doen hebben of iets kwijt moeten. Iets wat dus vaak niet meer het geval is als ze een liefdesrelatie beginnen. Het lijkt dan plots of ik (en waarschijnlijk ook anderen) niet meer bestaan. Het doet dan ook pijn omdat ik toch van ze houd, en het dus een gemis vind dat ik ze niet tot nauwelijks meer spreek.

Vandaar ook dat ik al een tijdje in mijn MSN-nickname het volgende heb bijgevoegd:

"Wer einsam ist, der hat es gut, weil keiner da, der ihm was tut"
Een stukje tekst dat afkomstig is uit Der Einsame van Wilhelm Busch. Hier het gehele stuk:

Wer einsam ist, der hat es gut,
Weil keiner da, der ihm was tut.
Ihn stört in seinem Lustrevier
Kein Tier, kein Mensch und kein Klavier,
Und niemand gibt ihm weise Lehren,
Die gut gemeint und bös zu hören.
Der Welt entronnen, geht er still
In Filzpantoffeln, wann er will.
Sogar im Schlafrock wandelt er
Bequem den ganzen Tag umher.
Er kennt kein weibliches Verbot,
Drum raucht und dampft er wie ein Schlot.
Geschützt vor fremden Späherblicken,
Kann er sich selbst die Hose flicken.
Liebt er Musik, so darf er flöten,
Um angenehm die Zeit zu töten,
Und laut und kräftig darf er prusten,
Und ohne Rücksicht darf er husten,
Und allgemach vergißt man seiner.
Nur allerhöchstens fragt mal einer:
Was, lebt er noch? Ei, Schwerenot,
Ich dachte längst, er wäre tot.
Kurz, abgesehn vom Steuerzahlen,
Läßt sich das Glück nicht schöner malen.
Worauf denn auch der Satz beruht:
Wer einsam ist, der hat es gut.

Het geheel zorgt er in ieder geval voor dat ik de definitie van vriendschap weer heel erg onder de loep neem. Want wat is vriendschap nu eigenlijk? Moet ik iemand als vriend blijven beschouwen na een korte periode van “vriendschap”? En hoe ga je dan met die mensen om als ze na een tijdje weer eens een gesprek aangaan? Moet je wel gaan houden van vrienden of moet je het als iets zakelijks zien? Is vriendschap altijd maar tijdelijk of bestaat er zoiets als levenslange vriendschap en hoe herken je zo’n vriendschap dan? Wanneer moet je jezelf zien als niet eenzaam? Is dat wanneer je voor je gevoel enkele vrienden hebt? Of moet die vriendschap dan ook een bepaald vriendschapsniveau hebben? En zo zijn er nog veel meer vragen die door mijn hoofd jagen. Ik zal er wel nooit uit komen, maar omdat ik de laatste tijd nergens anders over na kan denken kan ik misschien een heel eind komen. Al denk ik eerder dat ik in een visuele cirkel zal blijven zitten waar geen mens uit kan komen.

Nu hoor ik enkele mensen al denken: “Je moet er niet over nadenken” maar die kennen mij dan misschien ook wel goed genoeg om te weten dat ik zo niet ben. Het leeft op dit moment in mijn leven. Het is iets dat bij mij hoort en iets wat ik gewoon niet wil veranderen. Al kom ik er waarschijnlijk nooit uit, het houd me wel bezig (ten goede en ten kwade).