dinsdag, december 25, 2012

Witte Kerst?

Dit jaar geen witte Kerst. Jammer, want niet zo lang ervoor was het toch behoorlijk koud met tevens wat sneeuw. Had dat wat doorgezet dan hadden we nu toch nog een mooi witte Kerst kunnen hebben. Maar nee, het mocht zo niet zijn. Daarvoor in de plaats is het grauw grijs.

Ik heb natuurlijk een vermoeden waar dat door komt. Want dit was het jaar van:

Denk niet wit (denk niet wit),
Denk niet zwart (denk niet zwart)
Denk niet zwart-wit
Maar in alle 50-tinten grijs er tussen in

Blijkbaar waren die tinten grijs de kleur van het hart van vele mensen dit jaar. Als je kijkt naar hoe dat boek over de toonbanken heen is gegaan. En waarom? Als ik de verhalen mag geloven is het boek slecht geschreven en het verhaal ook wat dunnetjes (als er al over een verhaal gesproken mag worden). En daarnaast zijn er zat andere romannetjes die in hetzelfde hoekje opereren. Toch verkopen deze lang niet zo goed.

Als bedrijfskundige kan ik alleen maar met interesse kijken naar het geweldige marketingbeleid die rond dit boek is opgezet. Mijn hulde dus naar de uitgeverij die dit voor elkaar heeft gekregen in een periode die benoemd wordt als zware crisis.

Een crisis die er ook voor gezorgd heeft dat er gisteren via Serious Request een record bedrag van over de 12 miljoen is opgehaald. Niet dat ik dat erg vind voor al die kindertjes die (hopelijk) nu een prikje gaan krijgen. Want laten we er voorlopig van uitgaan dat het Rode Kruis het geld daar echt voor gaat gebruiken en niet voor het betalen van loon van de hoge heren/dames daar. Ik zag op  tv de directeur in ieder geval al zeer verlekkerd kijken naar dat mooie bedrag.

Ik houd mijn hart in alle kleuren in ieder geval stevig vast.

maandag, december 24, 2012

Kerstgevoelig

Ooit had ik een klasgenote die helemaal lyrisch werd als Last Christmas van Wham! op de radio voorbij kwam. “Nu is de Kerst echt begonnen”. Ook al was het half November, het was voor haar vanaf dat moment Kerst.

Persoonlijk walg ik van het Wham! nummer. Komt waarschijnlijk omdat dat nummer als één van de eerste altijd wordt gedraaid. Ook al zijn er veel mooiere Kerstnummers, dat nummer zal en moet als eerste gedraaid worden volgens de Radio Stations. Dan is het ook wel logisch dat zoveel mensen gebrainwashed worden en dit dus als de ultieme Kerstplaat zien.

Persoonlijk heb ik een andere top drie namelijk Christmas was a friend of mine van Fay Lovsky, Leave Love Enough Alone (Winter in America) van Doug Ashdown en als laatste Youp van’t Hek’s Flappie. Er zijn vast zat mensen die niet snappen waarom deze drie in mijn top drie staan, maar daar heb ik maling aan. Als ik op één dag alle drie de nummers hoor, dan is het voor mij pas echt Kerst.

Nu zijn dit toch wel bekende kerstnummers die normaal gesproken elk jaar wel een keer voorbij komen. Dat ik ze op één dag allemaal via de radio hoor komt zeer sporadisch voor. Vorig jaar kwam het één keer voor tijdens het werk en het luisteren naar de Kerstdagen zender (Ik verdom het om het the Christmas Station te noemen, want de Kerst-MIS is maar een klein onderdeel van het kerstgevoel) Sky Radio. En dat niet eens vlak voor de Kerstdagen, maar bijna twee weken ervoor.

Nu zat ik zondag dus vier uur in de auto te rijden. En vier uur is toch een behoorlijke tijd als je dan alleen maar kerstliedjes te horen krijgt met hier en daar wat reclame en nieuwsuitzendingen. Maar laten we zeggen dat het drie uur achter elkaar kerstmuziek was en dat er best wat kerstliedjes bestaan. Dan nog vind ik het vaag dat ik geen enkele keer één van mijn top drie nummers te horen krijg. Echt al was het er maar één. Dan had ik een beter kerstgevoel gehad dan nu.

Nee, ik heb wel zes keer Mariah Carey gehoord. Ja, serieus. Zes verrekte keren heb ik naar dat kattengejank moest luisteren. Nou ja, moeten… Ik luisterde naar die zender om te kijken of er één van mijn top drie voorbij zou komen, maar dat was geen moeten, dat wilde ik. Maar niet zes keer schreewtrutje Carey. Wham! kwam ook twee keer voorbij (ja, ze zaten zelfs in die drie uur nummers te herhalen). Mijn teleurstelling was dus groot dat na drie uur naar kerstliedjes te luisteren op het zogenoemde Kerstdagen Zender van Nederland, ik geen enkele keer één van mijn top drie voorbij hoorde komen.

Dan ga ik me toch afvragen wat is er mis mijn mijn top drie? Zijn het drie nummers die niet perse het zweverige, zogenaamd liefdevolle kant van de Kerstdagen naar voren brengen. Maar ook de nostalgische. soms wat minder vrolijke kant? Of was er op het herhalingsbandje van Sky Radio geen plek meer voor deze drie nummers? Of heb ik net de verkeerde vier uur naar Sky Radio zitten luisteren (de weken ervoor dat ik geen lange autoritten maakte draaiden ze deze nummers ook al niet)?

Ik zal het dus moeten doen met het zelf afspelen van deze nummers om in mijn kerstgevoel terecht te komen. Want blijkbaar is mijn smaak niet goed genoeg voor de grote (Gebrainwashed’te) groep die bepaald wat er wel moet worden gedraaid met Kerst, namelijk Carey en Wham!.

*Gaat een teiltje opzoeken*