woensdag, november 29, 2006

Unicef Bunnies

Oké, niet echt van Unicef maar de konijntjes van Rayman: Raving Rabbits voor de Nintendo Wii. Een game gemaakt door het Franse bedrijf Ubi Soft. Deze konijntjes zijn niet alleen heel erg schattig maar hebben het hart op de goede plaats. Vandaar dat ze mee hebben geholpen bij het maken van drie filmpjes voor Unicef.

De eerste gaat in op het recht op eten.


Deze tweede gaat in op het recht op scholing.


De derde en tevens laatste gaat in op het recht op spreken.

zondag, november 19, 2006

Het leed dat afstuderen heet

Oké, meteen maar een correctie... zoveel leed is het "nog" niet. Ben eigenlijk erg blij dat ik eindelijk een opdracht heb gevonden. Na maanden van zoeken en ergeren. Ben nu dus bezig met een opdracht bij Brink Industrial. Leuk bedrijf, leuke mensen en vooralsnog lijkt de opdracht erg interessant.

De eerste week was voor mij dan toch wel zwaar. Als student ben ik niet gewend lang te staan, en om dan dus iedere dag van 7:15 tot 16:00 uur rechtop te staan is niet echt bevordelijk voor de spiertjes. Om nog maar te zwijgen van het harde werken. :P Verder is er nog het kleine probleem van het 1,5 uur rijden om erte komen en aan het einde van de dag dezelfde tijd te verdoen om terug naar huis te komen. Nee, mijn spieren hebben het wel geweten deze week. Gelukkig alleen nog maandag in productie om het reilen en zeilen te leren kennen en daarna bezig met mensen aanspreken, literatuur onderzoek, verslag schrijven en de rest van het afstudeerwerk.

Kreeg woensdag ook een telefoontje van een ander bedrijf waar ik gesolliciteerd had. Of ik nog interesse had in een opdracht. Nou, niet meer dus. De man had al wel een uitnodiging toegezonden. Deze kreeg ik dan dus ook donderdag in de bus. Hierin stond dat ik mijn sollicitatie brief in een gesprek mocht aanvullen op 8 december. Wat dus zou betekenen dat ik bij dat bedrijf voor 8 december in ieder geval nog geen opdracht zou hebben gehad. Met de kans dat ik niet eens door de selectie heen zou komen. Nee, dan toch liever het bedrijf waar ik nu zit. Netjes geregeld allemaal. Intern was er al goed gecommuniceerd dat er een afstudeerder zou beginnen. Dus niemand keek verbaasd toen ik rond liep (wat wel eens anders is geweest bij mij). Een werkplek had men ook al op het oog, dus dat zit straks ook wel snor. Voorlopig kan het dus niet op :P. Nu maar hopen dat men bij de Uni eens een keer wat harder gaat werken. Word er langzamerhand flink ziek van. Er moet een contract komen die door Uni, bedrijf en afstudeerder moet worden ondertekend, maar als je vraagt wat daar ongeveer in moet komen te staan geeft men geen antwoord. Ook heb ik nog steeds geen bericht van mogelijke afstudeerbegeleiders van de Uni. En tja, is wel handig om binnenkort te weten wie dat zijn, zodat ze me mogelijk kunnen helpen om goed te beginnen. Mijn beeld van de Uni is sowieso tegenwoordig erg laag, dus dit kan er ook nog wel bij. Goede manier om te leren het zelf te doen zonder begeleiding. Al is er natuurlijk het probleem dat die figuren mij moeten beoordelen. Als ze dat nou eens bij henzelf deden, dan was het misschien een stuk beter gesteld met onze scholingssysteem. Maar goed, dat mag ik als onwetende student natuurlijk niet zeggen. Maar over een half jaar horen jullie er vast nog wel een keer wat over als ik eindelijk afgestudeerd ben (mits alles goed verloopt).

zondag, november 12, 2006

Pet veranderingen

Het is al weer een tijdje geleden dat ik melding heb gemaakt van mijn Neopet Pets. Dat wilde ik dus nu even doen. Eén van mijn pets heeft namelijk redelijk wat veranderingen meegemaakt. Het is niet voor niets mijn Labray Pet.

Ik eindigde de vorige keer met deze Fire Bruce. Een erg mooi pet vind ikzelf.
Fire Bruce

Hierop volgde meteen het tegenover gestelde. Namelijk een Ice Bruce. En wat zien die er belagelijk uit zeg. Dus maar snel door ge-Labray-ed.
Ice Bruce

Voor mij gevoel duurde het echter lang voor mijn Bruce weer veranderde en toen dat gebeurde werd ik er niet veel gelukkiger van. De verandering maakte van hem een Darigan Bruce. En wederom geen mooi plaatje :P.
Darigan Bruce

Om het nog leuker te maken was de volgende verandering, in mijn ogen, ook geen succes. Het werd een Gold Bruce. Dat ziet er toch ook niet uit dat vage kleurtje?
Gold Bruce

Het geluk keerde gelukkig al was mijn Bruce niet meer de Bruce die hij ooit was. Nee, het werd een Yellow Kougra. Dus naast mijn originele Kougra kreeg ik er nu een tweede bij. Leuk een Kougra die Pinqou20 heet. Dat kan bij een Bruce misschien wel, maar bij een Kougra vind ik dat niet zo leuk staan. Jammer, maar het zij zo. En ach, een Kougra is gewoon leuk. Slechte naam of niet :P.
Yellow Kougra

Bij de volgende verandering werd het nog mooier. Een Kougra met een kransje. Een Mystic Island Kougra. Ow, wat krijg je dan toch zin in vakantie. De zon, de zee en het strand.
Mystic Island Kougra

Goed, ik mag het voor het tere zieltje van Pinqou20 niet zeggen, maar mensen even de neus dichthouden want meneer moest zo nodig een Skunk Kougra worden. En al is de stank niet normaal het kleurpatroon mag er wezen. Nou ja, kleurpatroon.
Skunk Kougra

Het duurde echter maar kort en meneer, die af en toe veranderd in een dame (kan hij ook niets aan doen, dat doet die Labray), veranderde alweer. Ditmaal in een Striped Kougra. Het kon erger maar persoonlijk ben ik van deze niet zo kapot. Maar goed, binnenkort veranderd hij vast wel weer. Misschien wel weer een keer van soort.
Striped Kougra

Met mijn andere Pet gaat het ook wel goed. Ben hem de laatste tijd wat aan het trainen en hij heeft nog steeds de vorm van een Baby Kougra. Zoooooo schattig. Dit zijn tegenwoordig trouwens zijn stats:
Age : 1855 days
Level : 30
Health : 30 / 30
Strength : EXCELLENT (58)
Defence : GREAT (38)
Move : GREAT (30)
Intelligence : mega genius (52)

Ach, zal toch maar even het foto'tje van hem plaatsen. Staat hij ook even in de schijnwerpers. Anders is het zo zielig na al die foto'tjes van Pinqou20.
Bad Mother Fucker ook wel Baby Kougra genaamd

100.000 PS3 on the wall

Vanochtend in Japan was het zover. De langverwachte Playstation 3-spelconsole van Sony is gelanceerd. Vanwege productieproblemen waren er voor het hele land slechts 100.000 apparaten beschikbaar. De liefhebbers stonden wederom uren voordat de winkels om 7 uur opengingen in lange rijen. Omdat het aantal mensen in de rij vaak aanmerkelijk groter was dan het aantal beschikbare PS3's, organiseerden veel winkels een loterij om de beschikbare consoles te verdelen (je moet toch wat verzinnen). Belangstellenden konden daarom tussen 9 en 10 uur een lot halen. De winnaars konden vanaf 11 uur hun spelcomputer kopen. Bij Bic Camera, een grote elektronicazaak in Tokio, stonden vrijdagavond al 200 mensen met spanning te wachten. Het personeel verbood echter om eerder dan twee uur voor de start van de verkoop in de rij te gaan staan, wat dus tot gevolg had dat de menigte verhuisde naar de overkant van de straat. Toen de deuren eindelijk opengingen begonnen de klanten zo hard naar voren te dringen dat personeelsleden met megafoons de mensen aanmaanden op te houden met duwen en waarschuwden dat de verkoop meteen zou worden stopgezet als er gewonden zouden vallen.

De kans was groot dat alle winkels zaterdagochtend uitverkocht waren, maar Sony kon dat nog niet bevestigen, omdat deze informatie pas over een paar dagen beschikbaar zal zijn. Dit zeer enthousiaste ontvangst wil nog niet betekenen dat de PS3 een succes zal worden. Sony heeft zich als doel gesteld om in maart volgend jaar 6 miljoen apparaten geproduceerd te hebben, maar door de productieproblemen is het onzeker of dat aantal wel gehaald wordt.

Ik hoop toch echt dat de Nintendo Wii bij de launch meer verkoopt. Maar goed, de kans is dan ook groot dat deze meer units beschikbaar heeft. Gelukkig komt de Nintendo Wii hier, in tegenstelling tot Japan, enkele maanden eerder uit dan de PS3. Of ik de PS3 al in het begin van zijn levenscycles zal komen is nog de vraag. De prijs vind ik nogal hoog en de games zijn bij de launch nog redelijk karig. Toch bonkt mijn game-hart harder bij het zien van het apparaatje. Dus mocht iemand geld te veel hebben, ik heb nog wel een bankrekening waar flink wat geld op mag worden gestort.

zaterdag, november 11, 2006

Sint Maarten

Wat een feest vandaag zeg. Om kwart over negen in het dorpshuis staan in een dikke winterjas omdat er gedrumd moest worden. Want tja, 11 november betekend Sint Maarten en dus rondgang door het dorp. Opzich niets mis. Om half zeven de terp uit met trommel en al en de eerste druppels kwamen al naar beneden. En dit na een hele dag zonnig en droog weer. Eerst straat ging goed, tweede ook maar aan het einde van de derde begon het dus danig slecht weer te worden dat we zijn gaan schuilen in een schuur. Regen, hagel en harde wind. Dat is niet fijn drummen kan ik je zeggen. Na een tijdje wachten werd dan eindelijk het besluit genomen om terug te gaan met stille trom. Dit alles door de ouders van de kids die mee liepen. Voor de drumband en lyrakorps was het gewoon naar, voor ander mans plezier helemaal koud, nat en verkleumd raken. Echter voor de kleintjes was het gewoon zielig. Lampionnetjes die door de regen stuk gingen. Gezichtjes die koud en nat waren. En hele treurige gezichtjes. Dat laatste ging trouwens al snel over toen ze in het dorpshuis een zakje snoep kregen aangeboden. Nog even een drankje gedronken en toen op naar huis. En nou het mooie... het was droog. Oftewel verkeerde tijd begonnen met lopen. Lang leven de organisatie (die er natuurlijk ook niets aan konden doen maar iemand moet de schuld krijgen toch? :P). Hopelijk is het volgende week zaterdag en de zaterdag erop beter weer. Want op die dagen moeten we die goede oude man genaamd Sint Nicolaas weer binnen halen. En dat in totaal dus drie keer. Wat heeft die man het toch druk. En dat na die lange reis uit Spanje (ik weet het officieel Turkije maar die doen niet hun best om bij de EU te mogen (God dank)) en het managen van al die zwarte Pieten. Ik hoop voor jullie dat jullie braaf zijn geweest, want Nicolaas is een stuk strenger dan Maarten.

vrijdag, november 10, 2006

10 november is de dag...

...dat ik mijzelf Admin noemen mag.

En wel van het Fantasy, SF en Horror Forum Aeon. Ik was hier al lange tijd Moderator maar nu heb ik het stokje overgenomen van de eigenaar. Dit omdat deze de toestand, die achter het Admin zijn zat, zat was. Voorlopig heb ik nog geen problemen ondervonden. Maar goed, ik zit dan ook maar net op die plek.

Morgen is het weer de 11e van de 11e oftewel Sint Maarten. Ook al is de omgeving waar ik woon totaal niet Katholiek toch heeft men dit feest ook hier ontdekt. En dat betekend dus al enkele jaren drummen op deze datum. In eerste instantie alleen in Leeuwarden, maar ook sinds een tijdje in het eigen dorp. Al gaan we dit jaar niet naar Leeuwarden met de drumband en lyrakorps. Dit omdat het winkelcentrum waar we eerst altijd moesten drummen is plat gebrand. Dit jaar, en mogelijk ook volgende jaren, dus alleen drummen in het dorp. Nu maar hopen dat het goed weer is.

donderdag, november 09, 2006

Wat is liefde?

Een vraag die door de eeuwen heen vaak gesteld is en waar zover ik weet nooit een correct antwoord op is gegeven. Volgens mij bestaat er niet eens een correct antwoord als het gaat over de vraag "wat is liefde?". Voor ieder mens is dit anders, en al heb ik er nog maar weinig ervaring mee, toch heb ik een beeld gevormd. Of dit beeld altijd voor mij hetzelfde blijft is zelfs voor mij de vraag. Toch zet ik dit beeld hier neer. Misschien onbewust omdat ik reacties wil uitlokken, en deels omdat ik er mogelijk in de toekomst met andere ogen op terug kan kijk.

Voor dat ik de vraag "wat is liefde?" probeer te beantwoorden eerste de volgende stelling:
Liefde doet uiteindelijk altijd pijn.

Volgens mij ontkomt geen mens daaraan. Je houdt van iemand en op een gegeven moment gebeurt er iets tussen jou en die persoon waardoor je pijn in je hart voelt. Een discussie die onbedoelt de verkeerde kant op gaat waardoor de andere met een geïrriteerde blik wegloopt, het bij elkaar willen zijn maar niet kunnen, horen dat de relatie niet lekker loopt of het uiterste... de dood. Dit zijn maar enkele voorbeelden die naar aanleiding van liefde pijn kunnen doen.

Maar als de liefde uiteindelijk altijd pijn doet, waarom beginnen de meeste er dan aan?
De wil om voort te planten? Het zoeken naar dat ene gemis? Of brengt liefde een gevoel van geluk met zich mee?
Bij voortplanten kun je al snel zeggen dat daar in principe geen liefde voor nodig is. Een gemis? Daar kan ik persoonlijk wel wat in vinden. Wat is een leven zonder liefde? Maar echte liefde geeft ook heel veel geluksgevoelens. Misschien dat die twee dus aan elkaar verbonden zijn. Men mist wat in het leven, namelijk een geluksgevoel en die vindt men in de liefde. Een gevoel dat een mens kan doen laten zweven tussen de wolken. Die iedere dag kleuriger, vrolijker en zonniger kan maken dan de dagen ervoor. Als dit laatste mij voor wordt gehouden dan ga ik ervoor.

Maar dan komt de dag dat de liefde pijn meebrengt. Je voelt je klote en ongelukkig en je strompeld die tijd door. Hopende dat die kleurige, vrolijke en zonnige tijd weer terug komt. Soms duurt dat een korte periode en andere keren lang. Maar dat die tijd komt staat voor de meeste mensen wel vast. Maar na een tijdje komt weer die pijn en zo draaien we maar rondjes. Houd de liefde ooit op met pijn brengen? Of is het een noodzakelijk kwaad waar je je overheen moet zetten?

Ik zou het echt niet weten. Wat ik op dit moment wel denk is dat de pijn laat zien dat je lief hebt. Dat je daadwerkelijk liefde voelt voor die andere persoon. Vooral als je naast de pijn nogsteeds dat gevoel hebt van zij/hij kan mij gelukkig maken. Want is liefde niet meer dan het egoïstisch denken dat de ander jou gelukkig kan maken? Oké, om het goed te maken willen we ook proberen de andere gelukkig te maken. En wat voor liefde is het dan als je niet aan jezelf denkt, maar juist de liefde laat lopen als deze opzoek gaat naar haar/zijn geluk bij een ander? Is dat een uiting van zwakte of juist een hele opoffering?

En dat brengt mij tot wat ik denk dat liefde is. Liefde is een gevoel, die verschillende gradaties kent. En volgens mij is de hoogste vorm een opoffering maken en de pijn ondergaan (die hevig is als je echt van die persoon houd) wanneer de ander een andere keuze maakt dan die je zou willen.

Misschien vinden jullie dit een wat naïve en jeugdige mening en misschien hebben jullie gelijk, want mijn ervaringen zijn niet talrijk. Mocht dat zo zijn, en mocht ik er ooit ander over gaan denken, dan kom ik er in de toekomst vast wel een keer op terug. Vooralsnog zit ik met pijn, maar weet ik wel dat ik lief heb en dat ik dat kleine aspect van het leven toch op mijn manier heb mogen mee maken.

Voor ieder die verliefd is en waar de pijn niet of nauwelijks aanwezig is: Wees er zuinig op en geniet ervan.