vrijdag, december 31, 2010

Dertig-jaar-om

Winter in the Netherlands* is cold and I just keep growing older. I wish I could have known enough of love to leave love enough alone.**
Het is de laatste dag van 2010 en tevens mijn eerste dag als dertiger. Damn, dat klinkt toch weer een heel stuk ouder dan twintiger.

De hierboven genoemde quote somt wel redelijk op wat voor jaar dit was. Begin 2010 was al behoorlijk koud qua winterweer, en de laatste maanden waren niet anders. Veel sneeuw, ijs waarop geschaatst kon worden en heel, maar dan ook heel veel kou. Brrrrrrrrrr.

Daarnaast had ik dit jaar toch wel erg het gevoel dat ik oud begin te worden. Nu is daar niks mis mee, maar het begint mij wat te snel te gaan. Vooral als ik kijk naar leeftijdsgenoten, dan heb ik echt het idee dat ik in mijn leven flink achter begin te lopen. Dat mijn leeftijd me eigenlijk voorbij gerent is. De meesten zitten toch al behoorlijk in het burgerlijke huisje-boompje-beestje systeem. Een paar jaar terug was het nog zo dat de meeste wel een relatie hadden… maar dan vaak ook al de zoveelste. Maar nu zijn er veel getrouwd, hebben een vaste baan, hebben een huis (en auto) om nog maar te zwijgen van het aantal kids. Waarschijnlijk zitten daar wel veel schulden achter, maar hè… ze lijken althans erg gelukkig.

En daar ben ik. Dertiger. Geen enkele echte relatie gehad, geen eigen huis, geen vast werk etc. Dan ga je toch wel flink nadenken over wat je allemaal mist. In mijn geval nog het meeste de liefde. Soms zoveel dat ik er langzaamaan gek van word. Oftewel: I wish I could have known enough of love to leave love enough alone. Ik doe mijn best, maar met het verstrijken van de tijd wordt het steeds moeilijker. En dat zal enkele mensen die geregeld contact met mij hebben ook wel zijn opgemerkt. Mijn excuses daarvoor. Het is niet dat ik het met opzet doe.

Ik word trouwens gek van mensen die relatie in en uit gaan en vervolgens depri doen van: Ja, het voelde zo goed… maar wees maar blij dat je het niet mee maakt. Als in ik moet niet zo zeuren over mijn non-liefdes leven, maar zij kunnen gerust elke keer steen-en-been klagen. Want dit soort personen heeft wel steeds binnen enkele weken alweer een ander. Om vervolgens hetzelfde traject weer in te gaan. Ik heb dan wel geen relatie gehad, maar ik ben me wel bewust van wat ik ongeveer mis. De liefde is voor mij daardoor iets kostbaars waar je zuinig op moet zijn. Vooral omdat het bij mij al zo schaars voorbij komt. Maar tja, als het je komt aanwaaien heb je dat gevoel mogelijk niet. Maar goed.

Dertig jaar is een mooie afsluiter om het nare en eenzame verleden te gaan vergeten.

Live your life with arms wide open
Today is where your book begins
The rest is still unwritten***
Het boek van de eerste 30 jaar is geschreven en onuitwisbaar. Het gaat nu dicht en de kast in om niet al te vaak meer naar te kijken. Hopelijk wordt het nieuwe boek een stuk plezieriger. Want nog eens 30 jaar alleen zie ik niet bepaald zitten. Met de tijd word je dan toch ongevraagd steeds eenzamer in je ziel en word je niet de meest vrolijke persoon op aarde.

Goed, genoeg deprimerende zaken, morgen is het een nieuw jaar en begint het schrijven van levensboek twee. Rest mij nu alleen nog u alleen een prettige jaarwisseling toe te wensen. U ziet mij wel weer ergens verschijnen in het nieuwe jaar. Dus tot in het volgende jaar (en wie weet ook wel die grote liefde van me leven :P).

* In het origineel staat er America, maar Netherlands vind ik wat toepasselijker.
** Doug Ashdown ~ Winter In America (Original)
*** Natasha Bedingfield ~ Unwritten