dinsdag, april 29, 2008

Mijn buurman Totoro

Enkele dagen terug heb ik weer een film gezien uit de stal van Studio Ghibli. Dit maal ging het om "My Neighbor Totoro". Een anime film uit 1988 die net als Spirited Away, Howl's Moving Castle en Castle in the Sky onder de regie van Hayao Miyazaki stond.

Het verhaal speelt zich af in 1958, wanneer een universitaire professor en zijn twee dochters (Satsuki en Mei) verhuizen naar een oud huis. Dit om zo dichter bij zijn vrouw te wonen die in een nabij gelegen ziekenhuis ligt. Op een dag knijpt de jongste dochter (4 jaar oud) er tussen uit en ontdekt een wezen in het nabij gelegen bos, namelijk Totoro.


Persoonlijk heb ik met een brede glimlach om mijn gezicht zitten kijken. Dit omdat het schattigheidsgehalte heel erg groot is in deze film. In het verhaal volg je voornamelijk de twee jonge dochtertjes en hun avonturen en je kunt bijna niets anders dan met een glimlach kijken naar hun acties. Daarnaast zijn daar Totoro en zijn vrienden die de boel opvrolijken met hun fluffy uiterlijk en brede grijnzen.

De gehele sfeer wordt goed neergezet door de prachtige animaties en de bijpassende muziek. Waardoor de film voor zowel het oog als het oor een feest is om naar te kijken/luisteren. Het is in ieder geval een betere film dan Castle in the Sky (al heb ik daar ook zeer van genoten)... en zit ik nog te twijfelen of ik Totoro beter vind dan Spirited Away en Howl's Moving Castle. Het nadert elkaar namelijk, naar mijn mening, erg dicht. Het is in ieder geval een aanrader voor elke fan van Studio Ghibli.

zaterdag, april 26, 2008

Nacht lammetje

Afgelopen nacht liet ik iets later dan normaal de hond uit. Normaal wandel ik met de trouwe viervoeter zo tussen half 11 en half 12. Echter wilde ik gisteren rustig Red Dragon (film uit de Hannibal Lector serie van Thomas Harris) zien. Dus het werd half 1 voor het beestje zijn benodigde wandelingetje kon maken. Had hem wel rond half 11 even in de tuin gelaten hoor. Niet dat iedereen nu gaat roepen dat het zielig is.

Afijn. Rond kwart voor 1 zag ik dus buiten het dorp in de berm een lammetje lopen. Helemaal gedesoriënteerd en wankelend van vermoeidheid. Vermoedelijk is het beestje zijn moedertje kwijt geraakt in de donkerte van de nacht en is deze richting het licht gelopen. Waarbij deze vermoedelijk de sloot door gewaad is. Het diertje was namelijk kleddernat en dat met het warme weer van die dag.

Nu is er daar in de buurt maar één woning waar lammetjes rondlopen en dat was daar niet zo heel ver vandaan. Dus in eerste instantie probeerde ik het wollige beestje die kant op te jagen. Echter draaide het beestje zich steeds in een ruim bochtje naar mij toe. Vervolgens ben ik maar rustig richting het weiland gelopen waar normaal de schapen staan en wonder boven wonder wandelde het pluizige bolletje achter mij aan.

Het was erg donker dus ik kon moeilijk zien of er op dat weiland nog wel schapen liepen. Toch vermoedde ik dat er enkele witte vlekjes zichtbaar waren aan de andere kant in het pikkedonker en dat het waarschijnlijk de schapen wel zouden zijn. Ik heb toen maar besloten het hummeltje dat mij volgde over het hek te zetten. Daar was deze eerst niet zo blij mee, maar vervolgens waggelde het naar de andere kant. Al was dat niet richting de kudde. Het was echter donker dus ik kon op het laatst niet meer volgen waar het beestje liep en ben dus maar naar huis gegaan. Ik heb vandaag wel even gemeld dat er een lammetje losliep en ik deze dus over het hek heb gezet. Of ze er nog wat mee gaan doen weet ik niet, aangezien de eigenaar van de schaapjes er niet was.

dinsdag, april 22, 2008

LichtLand

Zo vlak na het uitlezen van Kushiëls Keuze heb ik weer een boek uit. Zoals ik al schreef in mijn vorige blogpost ben ik niet verder gegaan in de Kushiëls serie. Oftewel moet Kushiëls Werktuig voorlopig nog even op de nog-te-lezen-stapel blijven liggen. Ik heb een ander boek van de plank gepakt en wel LichtLand. Een jeugdfantasy boek geschreven door Heather L. McCutchen. Die al sinds 2004 op de plank stond om te worden gelezen.


Zoals het genre (en wellicht ook de titel, al doelt deze ergens anders op) al doet vermoeden is het een licht boekje om te lezen. Geen zware teksten of moeilijke zinsopbouwen. Gewoon een simpel verhaaltje over een meisje genaamd Lottie Cook die met haar vriendje Lewis Weaver terecht komt in een avontuur waarbij magie een rol speelt.

Tijdens het lezen moest ik erg denken aan "de Kronieken van Narnia". Niet omdat één van de hoofdpersonen Lewis heet en dit tevens de achternaam van de auteur van Narnia is, namelijk C.S. Lewis, maar omdat beiden geschreven zijn voor kinderen, in beide de hoofdrol wordt gespeeld door kinderen en belangrijker nog deze kinderen vanuit "deze" wereld terechtkomen in een fantasy-wereld, dit door middel van een voorwerp. Ook het gebruik van karakters in de vorm van dieren speelt in beiden een rol.

Los van deze gedachte is het zeker een leuk en origineel boek om te lezen. Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot weg. Al zitten er af en toe wat passages bij die ik toch wel enkele keren moest lezen voor het idee van de auteur mij duidelijk werd. Elk hoofdstuk wordt tevens in het begin ingeleid met een zwart/wit illustratie die prima passen bij het boek. Al met al gaf het mij in ieder geval een positieve leeservaring.

woensdag, april 16, 2008

Kushiëls Keuze

Ondanks dat dit tweede deel dunner was dan het eerste deel koste het mij iets meer tijd om deze uit te lezen. Namelijk ongeveer 2,5 maand, in tegenstelling tot 1 maand die ik nodig had om het eerste deel te lezen. Nu komt dit meer omdat ik minder vaak las in deze periode dan dat het boek een ramp was.

Ook ditmaal wist Carey mij de wereld waarin Phèdre leeft binnen te trekken. Religie, politiek, spionage en erotiek, het kwam allemaal weer in grote hoeveelheden voorbij. De schrijfstijl zorgde ervoor dat het verhaal redelijk vlot weg leest. Toch heb ik wel weer wat kritiek (sorry).


De hoofdlijn in het verhaal is namelijk redelijk voorspelbaar. Waardoor ik af en toe toch echt het idee had van: "Dùùùùh". Op momenten waar de hoofdrolspeelster, die dat soort dingen eigenlijk door haar opleiding duidelijk moet zien, dit niet zag aankomen. Wellicht dat dit vooral weer kwam door het feit dat Carey al flink wat indirecte hints geeft in het verhaal. Een: "Als ik toen wist wat ik nu wist", komt toch regelmatig voorbij. Waardoor de spanning bij mij toch redelijk wegvloeit. Gelukkig dat Carey in de wat kleinere stukjes van het verhaal wel enkele verrassende dingen weet te verzinnen. Iets wat aanzet tot verder lezen. Al met al toch een zeer leuk boek om te lezen en zeker een aanrader voor de fantasy fans.

Toch pak ik deel 3 niet gelijk op om te lezen. Ik laat het verhaal en de daarin beschreven wereld even rusten. En ga ik dus eerst één of meerdere andere boeken lezen.

Rectificatie

Ik moet even wat rechtzetten. In een vorige blog schreef ik dat er nog een derde rotonde werd gebouwd hier vlakbij. Maar dat wordt dus wat anders. De weg die op de hoofdweg aansluit wordt aan het einde alleen wat versmalt. Ik vraag me nu dus af of ze van die weg een éénrichtingsweg maken en wat ze gaan doen met de nog overgebleven kuisingen. :P Only time wil well.

dinsdag, april 15, 2008

Club Nintendo Petje

Een week of twee geleden keek ik weer eens in de sterrencatalogus van Club Nintendo. Tot mijn verbazing was ditmaal niet alles uitverkocht en zat er zelfs wat leuks tussen. Namelijk een zwarte Club Nintendo pet. Er was ook een witte versie van, maar die was dus al wel uitverkocht... net als alle t-shirts (niet dat ik die maten pas) en dergelijke. Ik was echter al blij dat de zwarte pet nog beschikbaar was (wie wil er nu een witte?) en had deze dan ook meteen besteld.

In de e-mail die ik vervolgens ontving stond dat het maximaal vier weken zou duren voor ik het met de post zou ontvangen. Maar door het verleden heb ik de ervaring dat die datum niet altijd door Nintendo netjes wordt aangehouden. Het verbaasde me dus een beetje dat ik vandaag een dikke envelop met bubbeltjesplastic uit de brievenbus kon vissen. En ja hoor, daar was hij dan. De zwarte Club Nintendo pet met een heel net briefje er ditmaal bij. Hieronder een fotootje van het geheel.


Nu zijn mijn aantal beschikbare sterretjes wel gekelderd. Dus mocht iemand nog niet lid zijn van de officiële Nintendo site en een VIP-kaartje in zijn of haar bezit hebben. Wordt dan even lid via deze link, want dan krijg ik ook wat sterretje cadeau. Bij voorbaat dank. :)

woensdag, april 09, 2008

Rondjes rijden

In 1991 schreef Mannenkoor Karrespoor er al over. De rotonde (of verkeersplein voor de mierenneukers onder u). Een ronde weg waarop andere wegen aansluiten zodat er geen kruising meer aanwezig is en waardoor er mogelijkerwijs minder ongelukken gebeuren.

Allemaal leuk en aardig bedacht voor kruisingen waar het druk is, bijvoorbeeld in de steden, maar waarom dan ook bij kruisingen waar amper verkeer elkaar kruist? Nu hebben we al jaren een rotonde ongeveer twee km van het dorp waar ik woon, op een kruising die toch redelijk druk is en waar ook wel ongelukken gebeurde. Maar nu heeft de gemeente pak weg 800 meter van die rotonde nog één aangelegd op een kruising die amper voor ongelukken zorgt. Goed, daar kun je als mens wel mee leven... maar nu zit er dus nog een T-splitsing tussen die twee rotondes in... En wat denk je? Ja hoor, daar zijn ze nu ook al aan het werk. Oftewel in nog geen 800 meter moeten wij straks door drie rotonden heen. Waarvan er twee nog geen 200 meter van elkaar liggen. Dat wordt dus draaien, draaien en nog eens draaien.

Nu spookt het rotonde-virus al langer in Friesland. Want als een mens van uit het dorp waar ik woon naar Drachten wil reiden en je de verkeerde route daarvoor kiest, dan kom je al zo'n pak weg 15 rotondes tegen. We hebben dan ook het vermoeden dat er op die weg bij ons dorp ook nog rwee rotondes zullen worden geplaatst (voor die twee kruisingen die er nu liggen). En waarom daar stoppen. De andere kant op liggen ook nog zat kruisingen waar niks gebeurd omdat er amper verkeer rijd.

Gemeentes ik snap dat jullie een budget hebben en vermoedelijk binnenkort weer beoordeeld worden of jullie het echt nodig hebben. En dat jullie dus nog even snel dat budget op willen maken... Maar kies dan iets anders dan zinloos rotondes aanleggen. Vooral omdat er zoveel andere dingen zijn die wel nodig zijn en waar geld zeer welkom is. Want bedenk goed dat al die rotondes mensen gek maken en dat ze dan maar aan het slopen gaan (en de gemeente had al eens de meeste kosten door vandalisme van Nederland). Maar ze schijnen het bij de gemeente ook niet meer te snappen. Ooit hebben ze zelfs een drempel aangelegd vlak voor de lagere school. Handig natuurlijk... alleen was het zo'n drempel waar je zelfs met 10 km/uur niet overheen kon. Die is toen er weer uitgehaald... een andere drempel erin (nou ja, drempel)... die moest er toen ook maar uit... en op dat punt ben ik het niet meer gaan volgen. Wat dat allemaal niet gekost heeft. Afijn. Rotonden dus. Ik ben er niet blij mee en ik vermoed velen in de buurt met mij. Vooral niet in deze omgeving. Ik was gisteren in Amsterdam... kijk daar kunnen ze rotondes wel gebruiken... maar zie je ze daar? Amper. In ieder geval niet twee binnen 200 meter van elkaar.

Rest mij alleen nog het eerste couplet en het refrein uit het nummer "De Rotonde" van Mannenkoor Karrespoor.

De Rotonde
Ze hem bij oons in 't dorp een nije straat ekocht,
zonder begin en zonder end en 't hef maar iene bocht.
Ie kun d'r uren fietsen zonder ien keer af te slaan,
Ie ried'n nooit veurop, maar ok nooit achteran.
Maar 't mooist van dit gezang, ie hem altied veurrang...

Refrein:
Doe de rotonde, daans de rotonde.
Rechtdeur bestaat niet meer,
we draai'n keer op keer.
Doe de rotonde, daans de rotonde.
Rondies draai'n in de zaal, de bocht deur allemaal.

zaterdag, april 05, 2008

As ge ooit

Jullie krijgen vandaag, net als gisteren, van mij alweer wat muziekcultuur voor jullie plaat. Dit keer ga ik er alleen wat meer bij vertellen.

J.W. Roy is een zanger uit Brabant die in het verleden in eerste instantie voornamelijk in het Engels zong. In 2005 kwam hij met de cd "Langestraat 443" waarop hij in het Brabants zijn zangkunsten vertoont. Persoonlijk vind ik dit een prachtige cd. Vooral het nummer "As ge ooit". Een vertaling van zijn eigen nummer "Broken Wings". Hierbij zingt hij samen met Gerard van Maasakkers die hem over heeft gehaald in het Brabants te gaan zingen. Hieronder een YouTube filmpje met het nummer "As ge ooit".



Het nummer is tevens gebruikt voor een speciale single in het kader van de manifestatie Ticket for Tibet. Het zal op zondag 20 april in Amsterdam verschijnen. De bewerking draagt de naam "Als je ooit nog eens terug kan". Het nummer wordt gezongen door Bart van der Weide (Racoon) en Anneke van Giersbergen (Agua de Annique) met de Tibettaan Loten Namling als speciale vocale gast. Het drietal wordt tevens begeleid door leden van Bløf, Kane en Racoon plus J.W. Roy en diens drummer J.J. Goossens. Hieronder de bijbehorende videoclip.

vrijdag, april 04, 2008

Droemvlucht

Beeld en geluid zeggen meer dan woorden. Dus ik zou zeggen kijk en luister naar de volgende clip van Rowwen Hèze en Nynke Laverman van het, in mijn ogen, prachtige nummer Droemvlucht.