donderdag, december 28, 2006

Kwart eeuw

De trouwe lezers kunnen zich misschien mijn blog post herinneren van ongeveer een jaar geleden genaamd 4+20. Waarin ik, doormiddel van een muziektekst mijn gevoelens van dat jaar probeerde te omschrijven. Dat wilde ik dit jaar weer doen. Bij dezen dus als aftrap weer een muziektekst.

What's Up - 4 Non Blondes

25 years of my life and still
Trying to get up that great big hill of hope
For a destination
And I realized quickly when I knew I should
That the world was made up of this brotherhood of man
For whatever that means

And so I cry sometimes when I'm lying in bed
Just to get it all out what's in my head
And I am feeling a little peculiar
And so I wake in the morning
And I step outside
And I take deep breath
And I get real high
And I scream from the top of my lungs
What's goin' on

And I say hey... hey...
I say hey, what's goin' on
And I say hey... hey...
I said hey, what's goin' on

Oh, oooh...
Oh, oooh...

And I try, oh my God do I try
I try all the time, in this institution
And I pray, oh my God do I pray
I pray every single day
For a revolution

And so I cry sometimes when I'm lying in bed
Just to get it all out what's in my head
And I am feeling a little peculiar
And so I wake in the morning
And I step outside
And I take a deep breath then I get real high
And I scream from the top of my lungs
what's goin' on

and I say hey... hey...
I say hey, what's goin' on
and I say hey... hey...
I said hey, what's goin' on

and I say hey... hey...
I say hey, what's goin' on
and I say hey... hey...
I said hey, what's goin' on

Oh, oooh, oooh...

25 years and my life is still
Trying to get up that great big hill of hope
For a destination

Nu moet ik er bij vertellen dat deze tekst vooral het gevoel van de laatste anderhalve maand van dit jaar verwoord. De rest van het jaar voelde ik me namelijk een stuk beter. Want wat is het geval? In 4+20 sprak ik er al over dat ik iets miste in mijn leven. Een zielsmaatje. Nou wil het geval dat ik rond het einde van dat jaar met iemand in contact ben gekomen waar het voor mijn gevoel zeer goed mee klikte. En na vele ups en downs kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik het ook daadwerkelijk gevonden had. Hier moet ik wel even bij vertellen dat de dame in kwestie niet vlak om de hoek woonde. Nee, ze woont aan de andere kant van Nederland. Dus 99,99% van het contact ging via MSN, SMS en e-mail. Toch had ik het grootste gedeelte van dit jaar het gevoeld alsof ik in de wolken liep en dat de zon op mij scheen.

Het geheel had ook een keerzijde. Ik kon me moeilijk op sommige dingen concentreren waar dat juist wel nodig was. Vooral mijn studie. Ze zat gewoon zeer veel in mijn gedachten en doordat ik geen echte deathline had voor het inleveren van mijn opdrachten, schoof ik dat steeds maar verder op. Hierdoor heb ik toch een half jaar verspeeld. Goed, het nakijken van de opdrachten door de docenten duurde ook lang. Dus laat het drie maanden zijn geweest. Aan de ene kant misschien zonde. Maar ik heb het er graag voor over gehad.

Dit klinkt allemaal zeer positief natuurlijk. Heel anders dan de muziektekst. Dus nu die laatste anderhalve maand. Ongeveer anderhalve maand geleden wist ze me te vertellen dat ze een date had met een ander. Iemand die dichter in de buurt woonde. En dat ze die wel leuk vond. Behoorlijk klote bericht als je denkt dat je juist een goede relatie met iemand aan het opbouwen bent. Oké, het kwam bij mij niet geheel onverwachts. Om eerlijk te zijn had ik dat bericht al veel eerder verwacht. Waarom? De afstand was gewoon een groot probleem. En hoe goed het ook geestelijk klikt, er is meer nodig dan dat alleen. Al was dat vast wel goed gekomen als we dichter bij elkaar hadden gewoond. Feit is dat dit niet het geval was en daardoor ben ik haar uiteindelijke, voor mijn gevoel dan, kwijt geraakt.

Ik probeer dus nog steeds die grote heuvel te beklimmen vol hoop op een plekje in deze wereld. En huil ik af en toe om alles uit mijn hoofd te krijgen. Toch vind ik langzamer hand weer de momenten waarop ik diep adem haal en door te schreeuwen (meestal geluidloos) alles van me af probeer te zetten. Gelukkig heb ik enkele vrienden die me goed weten op te beuren door er alleen maar te zijn en me aan te spreken.

Dit jaar heb ik door deze relatie in ieder geval veel geleerd. Zowel over mijzelf als over anderen. En al eindigde het voor mij vrij pijnlijk, het heeft ook positieve dingen opgeleverd. Het liefste had ik nu natuurlijk willen vertellen dat ik mijn zielsmaatje had gevonden, maar dit is uiteindelijk toch niet gelukt (of misschien wel, maar dat staat voor dit jaar in ieder geval niet vast). Ik heb echter wel veel geleerd dat ik nu meeneem naar het volgende jaar, en hopelijk heb ik dan meer geluk. Want het gevoel dat ik iets mis is dit jaar veel sterker geworden. Deels omdat ik dit gemis voor een deel toch heb ervaren als vervult en voor de rest omdat ik in de omgeving zie dat anderen het vinden.

En dan een quote van vorig jaar maar dan lichtelijk aangepast:

Zolang het hart nog leeft heb ik hoop dat ik mijn plekje vind en we zien wel wat 2007 brengt. En voor iedereen die zijn liefde gevonden heeft en misschien zelfs al kind of kinderen heeft wees er zuinig op en trots.

zondag, december 24, 2006

Oostrum

Iets meer dan een half jaar geleden kwam de omgeving tussen Oostrum en Dokkum al in het landelijke nieuws en van de week nog eens. En omdat het redelijk in de buurt is van waar ik woon, kan ik dit natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Goed, het is geen lekker bericht zo op de dag van kerstavond maar toch plaats ik het.

Om precies te zijn drie korte berichten van WâldNet, van oud naar nieuw.

Meisje ernstig misbruikt bij Oostrum

donderdag 21 december 2006 Oostrum

Een dertienjarig meisje is donderdag ernstig misbruikt op het fietspad langs de Tichelwei bij Oostrum. Het meisje fietste rond 8.05 uur naar Dokkum en werd aangesproken door een man. Het zedendelict vond vervolgens plaats. Na het misdrijf verdween de onbekende man in een auto, mogelijk wit van kleur.

De politie stelt een groot onderzoek in naar dit ernstige misdrijf. Zo is er een Team Grootschalig Onderzoek opgestart met 20 rechercheurs van verschillende disciplines. De plaats delict werd na het misdrijf afgezet en de technische recherche heeft uitgebreid sporenonderzoek gedaan. Met een politiehelikopter werd vanuit de lucht tevens de omgeving gefotografeerd en sporenonderzoek gedaan.

Signalement verdachte Oostrum bekend

vrijdag 22 december 2006 Dokkum

De politie heeft meer informatie vrijgegeven over de dader van het zedendelict bij Oostrum. Bij dit delict werd een 13-jarig meisje uit Oostrum op het fietspad bij de Tichelwei misbruikt. Het onderzoek wijst uit dat de man is weggereden in een witte bestelauto, over de Tichelwei in de richting van Dokkum. De auto was voorzien van zwarte dakdragers, die aan beide zijden op het dak waren gemonteerd. Mogelijk is het voertuig op de motorkap voorzien van een rode opdruk.

Wat betreft het signalement kan gesteld worden dat de verdachte een getinte man is met een normaal postuur. Hij is waarschijnlijk tussen de 25 en 35 jaar. Hij had zeer kort, zwart haar. De man sprak Nederlands. Graag komt de politie in contact met mensen die aanslaan op de auto, het signalement of een combinatie van beide.

Donderdagmiddag is met een helikopter de omgeving van de plaats delict gefotografeerd. Ook is een speurhond ingezet. Vrijdagochtend is een passantenonderzoek gehouden, daarna een buurtonderzoek. Het Team Grootschalig Onderzoek (TGO) is nog op volle sterkte. Het team, dat onder leiding staat van een Friese rechercheur en officier van justitie, is samengesteld uit rechercheurs uit Groningen, Friesland en Drenthe.

Man gepakt voor zedendelict Oostrum

vrijdag 22 december 2006 Oostrum

De politie heeft vrijdagmiddag een 34-jarige man uit de stad Groningen aangehouden. Dit gebeurde in de buurt van de plek des onheils. De man wordt verdacht van betrokkenheid bij het ernstige zedendelict dat donderdag werd gepleegd bij Oostrum. Een meisje uit Oostrum (13) fietste naar haar school in Dokkum en werd onderweg langs de Tichelwei aangesproken door een man en daarna vond het misbruik plaats. De politie gaf vrijdag eerder al een signalement van de man en zijn voertuig vrij.


Zulke mensen moeten ze echt volledig castreren. Welke idioot doet dit een meisje / vrouw aan en dan nog wel een 13-jarige. Als je dan zo nodig aan een vrouw moet zitten ga dan naar de hoeren of iets soort gelijks. Ook dit vind ik persoonlijk niet echt normaal, maar altijd beter dan iemand ongewild wat aandoen. De kans is groot dat het betreffende meisje hierdoor haar hele leven een trauma aan overhoud. En waarvoor? Het korte pleziertje van een idioot. Laat deze gast dan de rest van zijn leven er ook maar wat aan overhouden. Liefst iets pijnlijks en traumatisch. Goed, het kind help je er niet meer mee. Maar misschien wel anderen in de toekomst. Ik heb geen goede woorden over voor de man, maar het betreffende meisje en haar familie wens ik veel sterkte toe.

donderdag, december 21, 2006

Kerstwensen

Het is dan misschien nog wat te vroeg, maar beter te vroeg dan te laat. Veel mensen hebben al een e-mailtje van me ontvangen. Echter van sommige mensen heb ik geen e-mail adres of zat hun mailbox vol. Dus ook via deze weg probeer ik die mensen te bereiken.

Aan iedereen in ieder geval (nogmaals) hele fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar toegewenst.

woensdag, december 20, 2006

Kerstpakket

Vandaag, heel onverwachts, een kerstpakket gekregen van mijn afstudeerbedrijf. Hieronder de foto van het pakket. Best wel een leuk kerstpakket. Beter dan sommige andere kerstpakketten die ik gezien / gekregen heb. Met wat artikelen die goed en voor langere tijd te gebruiken zijn (zonder logo :P).


Inhoud:
- 30 witte servetten
- Spuitbus geklopte slagroom
- Chocolade saus
- Chocolade / vanille ijsmix
- Chocolade / vanille flensjes mix
- Mix voor wafels
- Cacao ijscups
- Zak krakelingen
- Pakje koffie
- Pakje thee
- Twee mokken
- Kaars
- Electrische wafel-ijzer

dinsdag, december 19, 2006

Afstuderen Brink

Gisteren naar een afstudeerpresentatie geweest van een oud-klasgenoot. Erg interessante presentatie en meneer is dan ook geslaagd. Al ben ik niet van plan om net als hem 8 maanden bezig te zijn met mijn opdracht. Hoop toch echt deze na 6 maanden af te kunnen ronden. Vraag blijft echter of dit ook gaat lukken. Ben nu al in mijn zesde week en heb nog steeds geen begeleiders via de studie. Ik ben door de studiecoördinator verwezen naar een docent en deze had na enkele toegezonden mailtjes nog niet gereageerd. Nu wilde het toeval zo zijn dat deze docent de eerste begeleider was van de eerder genoemde oud-klasgenoot. Dus na de presentatie de docent even aangesproken. Wat wil het geval... Er was intern niet bekend of er docenten beschikbaar waren. Dat is deze week pas bekend geworden maar tja, vele docenten hebben vervroegd vakantie (en wij arme studenten maar ploeteren).

Wat ik nu moet doen? Een afspraak maken met de aangesproken docent in de eerste week van Januari. Dan de opdracht bespreken en dan krijg ik hopelijk twee begeleiders toegewezen die mij het beste kunnen helpen met de opdracht. Hoop dat ze blij zullen zijn met waar ik nu mee bezig ben, anders heb ik misschien heel veel werk voor niks gedaan. Ach, voorlopig heb ik er een goed gevoel bij en docenten zijn er om omgepraat te worden :P.

Ik ploeter verlopig tenminste rustig verder en ik zie in Januari wel weer verder.

maandag, december 18, 2006

Viva Piñata

Vandaag wat geluk gehad. Bij een niet nader te noemen mediawinkel vond ik vandaag de game Viva Piñata voor de Xbox360. Opzich niet zo heel spannend, maar in dit geval was de prijs geen 60 Euro, zoals in de meeste gevallen, maar 25 Euro. Kijk dat scheelt nogal. Goed, het is de normale versie en niet de Collectors edition en het is een tweedehandsje. Toch drukt dat bij mij niet de pret, aangezien de game er nog als nieuw uitziet (tja, de game is dan ook net een maand uit). Hoesje is onbeschadigd, instructieboekje is heel en op het spel zitten geen zichtbare krassen.

En wat een toffe game. Snap niet dat iemand dat al binnen een maand doorverkoopt. Alles ziet er kleurrijk en vrolijk uit. Besturing werkt lekker, de beesten zitten erg goed in elkaar en de muziek is prima uit te houden. Het dag en nacht systeem vloeid lekker over elkaar heen en de verschillen zijn erg duidelijk.

dinsdag, december 12, 2006

De glimlach

Vandaag las ik het volgende gedicht van William Blake:

The Smile

There is a Smile of Love

And there is a Smile of Deceit
And there is a Smile of Smiles
In which these two Smiles meet.

And there is a Frown of Hate
And there is a Frown of disdain
And there is a Frown of Frowns
Which you strive to forget in vain.

For it sticks in the Heart's deep Core
And it sticks in the deep Back bone.
And no Smile that ever was smil'd
But only one Smile alone.

That betwixt the Cradle and Grave
It only once Smil'd can be,
But when it once is Smile'd
There's an end to all Misery.

Het gedicht roept bij mij bepaalde emoties op die ik hier verder niet zal neerzetten. Een enkeling zal zonder dat ik het vertel en/of uitleg toch wel weten waar ik op doel. En mocht je het niet weten dan is dat niet erg. Geniet gewoon van dit, in mijn ogen, schitterende gedicht en roep je eigen emoties ermee op :).

maandag, december 11, 2006

Tandarts

Yes, weer een keer geen gaatjes.

Nu niet meteen denken dat ik bang ben voor de tandarts, want dat is niet het geval. Krijg je ervan als je het ziet als een noodzakelijk kwaad. Wat moet, dat moet. Hoe rottig het ook is. Toch ben ik altijd wel weer blij (net als ieder ander mens gok ik) dat ik niets had. Nou ja, niets. Niets ernstigs in ieder geval. Alleen maar wat tandsteen, en dat is een klusje van niks voor de tandarts. Dit mannetje kan er dus weer een half jaar tegen aan :P. En ik hoef dus voor die tijd niet terug te komen voor een extra behandeling als het vullen van een gaatje. Je zou bijna willen zeggen: tijd voor een feestje. Alles wat fijn is is toch tijd voor een feestje. Jammer alleen dat een feestje zo duur is. Dus we doen het in dit geval toch maar niet. Maar mocht iemand anders een feestje geven... roep het dan even, want als ik kan ben ik van de partij :P.

zondag, december 03, 2006

Gedachtenkronkel

Van de week las ik de volgende zin:

"The wise man said it couldn't be done.
The fool, who didn't know this, did it".

Voor mij op dit moment een erg spreken de zin. Want ik heb echt het gevoel dat ik teveel nadenk over bepaalde dingen. Daar waar anderen juist met blindheid overal instappen, zit ik maar te piekeren. Ik vraag me dus af of het leven niet een stuk makkelijker is als je gewoon dom bent. Niet nadenken maar gewoon doen, lukt het niet dan niet piekeren maar gewoon het eerste de beste andere aanpakken.

Of zit ook hier een kantekening aan? Is er bij dat soort mensen wel een bezef hoe gelukkig ze eigenlijk zijn? En kunnen ze er dus ook echt wel van genieten? Of is het meer zo dat ze overal hetzelfde van genieten omdat dat ene nou gewoon net lukt?

Is het dus toch niet beter om wat wijzer te zijn en de dingen te kunnen waarderen op wat ze zijn? En als iets niet lukt toch achterom te kunnen kijken en te genieten van de kleine dingen die het meebracht?

Persoonlijk ben ik er nog niet uit. Het ene is wel een stuk gemakkelijker maar betekend, mijn inziens, ook een stuk gemis.

zaterdag, december 02, 2006

Sterrrrrrruuuuuuuuh

Vandaag werdt de Nintendo Sterrencatalogus eindelijk weer eens aangevuld. Altands, ik was er dit keer weer eens op tijd bij. En dus maar meteen wat gekocht met mijn sterretjes. De keuze is gevallen op de Game Boy Advance game Tales of Phantasia. Een Role Playing game die ik toch al van plan was ooit eens te kopen. Voor 3700 sterren heb ik dus voor mijn gevoel geen miskoop gedaan. Nu maar wachten tot deze game aan huis wordt bezorgt.



Dit betekend wel dat mijn sterrensaldo een stuk lager is komen te liggen. Dus voor iedereen die Nintendo producten koopt en niets met zijn/haar sterrenkaartje doet: misschien dat ik het mag hebben? Ik kan het goed gebruiken :).