The Smile
There is a Smile of Love
And there is a Smile of Deceit
And there is a Smile of Smiles
In which these two Smiles meet.
And there is a Frown of Hate
And there is a Frown of disdain
And there is a Frown of Frowns
Which you strive to forget in vain.
For it sticks in the Heart's deep Core
And it sticks in the deep Back bone.
And no Smile that ever was smil'd
But only one Smile alone.
That betwixt the Cradle and Grave
It only once Smil'd can be,
But when it once is Smile'd
There's an end to all Misery.
Het gedicht roept bij mij bepaalde emoties op die ik hier verder niet zal neerzetten. Een enkeling zal zonder dat ik het vertel en/of uitleg toch wel weten waar ik op doel. En mocht je het niet weten dan is dat niet erg. Geniet gewoon van dit, in mijn ogen, schitterende gedicht en roep je eigen emoties ermee op :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten