donderdag, april 26, 2007

Kerstprijsvraagveiling 2

Vandaag lag er dan eindelijk een pakje in de brievenbus afkomstig van FOK!games. De prijzen die ik gewonnen had bij de kerstprijsvraagveiling waren eindelijk binnen :D. Hieronder even een foto van de games en goodies (klikbaar).

Van linksboven naar rechtsonder:
- Star Wars Episode III voor de Xbox
- Gears of War voor de Xbox360
- Viva Piñata keycords
- Playstation 3 keycord
- Nintendo keycord
- LocoRoco keycord
- Plastic kaartje dat vermoedelijk bij de locoRoco keycord hoort
- PSP Memorystick 32 MB + bijbehorend hoesje

Mijn weekeinde is deels dus al ingepland :D. Gears of Warrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

zaterdag, april 14, 2007

Filmpjes dag

Omdat ik eigenlijk niets anders te vertellen heb vandaag en ik toch een vrolijke tegenhanger op mijn blog wil hebben t.a.v. de vorige post, hierbij enkele filmpjes.

Ik begin vandaag met een filmpje aangaande het verschil tussen een vriendin en een PS3. Nu moeten niet alle dames boos worden, want ik ben het niet eens met de eindconclussie die het filmpje steld. Doe mij beide maar, de concurrentie van de PS3 heb ik al dus die vriendin en die PS3 kunnen er ook nog wel bij.


Hieronder ééntje met de naam ROFLMAO! Voor hen die de figuurtjes niet kennen, het zijn personages uit World of Warcraft. De meesten zullen het nummer wel herkennen gok ik dus die ga ik verder niet verraden :P.


Het volgende filmpje is van KT Tunstall met het nummer Black Horse and the Cherry Tree en een loop machine. Omdat het wel lekker klinkt, het een leuk nummer is en KT Tunstall gewoon schattig is.


En om het af te leren nog iemand die wellicht iets meer uit een loop machine haalt maar wel ten koste van schattighied :P, namelijk Najib Amhali.

donderdag, april 12, 2007

Leven en dood

Vorige week donderdag was weer een rare dag. Even gezellig naar Duitsland toe geweest en wat games tijdschriften en de game Gran Tourismo 4 voor de PS2 gekocht. Het was lekker weer en een gezellige dag. Echter toen ik 's avonds mijn e-mail nakeek stuite ik op een wat naar mailtje. Een oud-docent van het HBO was overleden. Op nog redelijk jonge leeftijd. De beste man had het al aan zijn hart en had ooit op het nippertje een operatie overleefd, maar woensdag begaf het lichaam het toch. Dit alles zo pal voor het paasweekeinde. Het zette mij toch even aan het denken.

Zondag verplicht naar mijn grootmoeder met de familie. Tja, eerst Paasdag. Het was lekker weer en de dag was ook wel leuk. Flink zitten lezen in George R.R. Martins "Een feestmaal voor kraaien" en tevens wat zitten gamen (Key of Heaven voor de PSP). 2de Paasdag nog even lekker zitten genieten van een vrije dag.

Over de e-mail bereikte mij het bericht dat het mogelijk was de begravenis bij te wonen van de eerder genoemde oud-docent. Ik wist niet of andere oud-klasgenoten erheen zouden gaan, maar ik mocht de man graag en ben er dus uit respect naar toe gegaan. Meeste oud-docenten keken wat nors en er kon niet even een praatje vanaf, behalve één docente waar ik dus even mee heb gebabbeld. Verder zag ik nog één oud-klasgenoot, maar die heb ik verder niet gesproken. Het was een mooie dienst, al was het een Katholieke dienst (tja, ben zelf hervormd). Vooral het verhaal dat het niet om de lengte van het leven gaat, maar om de inhoud. En aangezien er redelijk wat mensen de moeite hadden genomen om naar de dienst te komen, kan er wel gezegt worden dat de overledene zijn leven flink wat inhoud gegeven heeft.

Het heeft me wel aan het denken gezet. Heeft mijn leven wel genoeg inhoud? Zegt de hoeveelheid mensen op je begravenis eigenlijk wel iets? Persoonlijk gok ik dat er, mocht ik nu overlijden, er niet erg veel mensen bij de dienst aanwezig zouden zijn. Toch vind ik dat niet erg. Men kan beter tijdens mijn leven langskomen dan wanneer ik stijf en koud in een kist lig. Harry Jekkers (Klein Orkest) heeft daar ooit een mooie tekst van gezongen. Hieronder de lyrics hiervan.

Harry Jekkers - Nu ik nog leef

Hé op de dag van mijn begrafenis
Als het gat gegraven is
Wil ik liever geen bezoek aan huis
Blijf die dag maar lekker thuis
Maar kom maar langs
Mom maar langs
Kom maar langs nu ik nog leef

Op mijn grafsteen, hé aan het eind
In mijn advertentie zwart omlijnd
Wil ik geen woorden als diergeliefd
Geen innig bemind
Ik wil geen rust in vrede op m'n lint

Hé noem me lief
Nu ik nog leef
Hé noe me lief
Nu ik nog leef

Nu ik nog leef
Hé laat nu de glazen zingen
Tot ze barsten in 1000 scherven van geluk
Nu ik nog leef
Hé laat nu de liefde zingen
Want nu ik nog leef wil ik sterven van geluk

Nu ik nog leef

Maar op die dag, hé zonder keus
Met de deksel op m'n neus
Als ik straks, hé lig opgebaart
Door nabestaanden aangestaard
Hé laat dan achter wat aan 't bederven is
Verdeel meteen de erfenis
Als ik dood ben,
Hé of kapot,
Niet op de valreep nog even god

Ik wil geen toepspraak en preken
Niet van priesters niet van leken

Geloof in mij
Hé nu ik nog leef
Geloof in mij
Nu ik nog leef

Want nu ik nog leef
Hé laat nu de glazen zingen
Hé laat ze barsten in 1000 scherven van geluk
Nu ik nog leef hé laat me nu m'n liedjes zingen
Want nu ik nog leef, wil ik sterven van geluk

Hé maar ik ben nog niet aan doodgaan toe
Da's wel het laatste wat ik doe

Nu ik nog leef
Nu ik nog leef
Hé noe me lief
Nu ik nog leef
(6x)
Hé kom maar langs
Dank u wel
Nu ik nog leef
Hé kom maar langs
Hé kom maar langs
Nu ik nog leef
Om even in het geloofshoekje te blijven, gisteren had ik weer een avondje genaamd de 23+groep. Een soort van catechisatie maar dan vaak wat lichter. De mevrouw die dat de afgelopen jaren leide, houd er mee op. En dus was er gisteren een meneer die dat waarschijnlijk gaat overnemen. Het is te hopen, want het was gisteren voor het eerst dat men niet rond 9 uur de bar opzocht. Nee, men bleef aan de tafel zitten en lekker door praten over het onderwerp. Het onderwerp wat ethiek, en ging vooral in op wat men vond van de doodstraf en abortus. De leiding wist dat erg goed te leiden en riep redelijk wat stof op tot nadenken. Voor mijn gevoel erg geslaagd. Tevens omdat toch redelijk wat dingen van mijn denken bevestigd werden. Het was voor mij dus wel weer een week waar de gedachten van de geest wakker geschud werden. Niets mis mee, maar af en toe best vermoeiend, maar we hebben na het leven nog genoeg tijd om te rusten.