dinsdag, februari 24, 2009

The Wind in the Willows

Sommige animatie of films gebaseerd op een book kunnen je een warm gevoel geven in het hard door aan ze te denken. Eén animatie waar ik graag aan terug denk is The Wind in the Willows. Ik weet dat er meer van zijn... maar aan één in het bijzonder ben ik erg gehecht.

Ik was nog maar een kleine jongen toen ik deze animatie zag. En door deze anmimatie wilde ik het boek voor mezelf al langere tijd gaan lezen. Enige tijd geleden heb ik een versie van het boek gekocht en een week geleden ben ik begonnen met het te lezen. En ik ben gewoon verliefd geworden.

Het is zo'n leuk, lief en knuffelbaar verhaal. Lieve kleine Mol and zijn aardige vrienden Rat en Das... en niet te vergeten die gekke Pad. Ik kende het grootste deel van het verhaal... Maar Kenneth Grahame's schrijfstijl hield me aan het lezen. Het trok me erin, naar dat Engelse land waar geen echte problemen bestaan. Naar al die dieren karakters waar je gewoon van moet gaan houden.

Ik weet gewoon dat ik dit één van die boeken is die ik vaker dan één keer ga lezen in mijn leven.

zondag, februari 22, 2009

Nieuwe Lily Allen

Vorige week wist ik een kopie te bemachtigen van de nieuwe cd van Lily Allen, It's not me, it's you. Ik ben een grote fan van haar eerste album Alright, still. Als eerste dacht ik dat het eerste album beter was dan haar nieuwe. Maar na een paar keer met wat meer aandacht ernaar te hebben geluisterd moet ik zeggen: deze nieuwe is toch een klein beetje beter.

Het gaat meer richting Pop dan haar eerste... Met iets meer een electro-geluid erin (ik mis haar Ska invloeden)... Maar de lyrics zijn over het algemeen beter. Waarschijnlijk door alle shit die ze heeft doorgemaakt. Geruis van hart, miskraam, beëindiging van relatie met haar friend enz.

Hier een youtube film van haar eerste videoclip van haar nieuwe album.


Het is niet mijn favoriete nummer van de cd, maar het is wel een aardig voorbeeld van welke kant Lily Allen op is gegaan met haar muziek.

En hier een klein extraatje. Een cover van Britney's Womenizer, maar dan beter. :P

dinsdag, februari 17, 2009

Nu ook in het Engels

De laatste tijd zie ik steeds vaker dat er non-Nederlandstalige mijn blog bezoeken. En dus heb ik vandaag maar besloten ook een Engelse versie van mijn blog te maken. Ik ga dat niet met terugwerkende kracht overgooien. Dat betekent dat wat ik de afgelopen 4 jaar hier heb neer geschreven niet in het Engels op die andere pagina terecht zal komen. Daarnaast zullen, denk ik, niet alle berichten die ik in de toekomst op de Nederlandstalige blog neerzet ook op de Engelstalige terecht komen en misschien andersom ook wel. Waarschijnlijk zal ik het niet eens 1-op-1 vertalen al zal de grote lijn per post wel redelijk hetzelfde zijn.

Voorlopig ben ik nog niet helemaal klaar met de Engelstalige versie (zo mist er nog een taalkeuze plaatje met link), maar wie geïnteresseerd is kan hier alvast een kijken nemen.

Kerstprijsvraagveiling 2008 3

Vandaag kwam de eerste lading van mijn gewonnen prijzen binnen van de Fok!Games kerstprijsvraag. En wel de volgende:
- [PC] Game: The Chronicles of Narnia: Prince Caspian
- [Xbox 360] Game: Legendary
- [Wii] Game: Sea Monsters A prehistoric Adventure
- Goodie: Keycord N-Gage

Nu de andere helft nog. Mocht ik deze binnen krijgen dan zal ik nog wel een postje maken met een leuke foto erbij. :)

zaterdag, februari 14, 2009

De drie Musketiers

Gisteren heb ik weer eens een boek uitgelezen en niet eens een dun boekje... maar één van 640 blz. De naam van het boek? De drie Musketiers van Alexandre Dumas.

De meeste mensen weten wel iets van de drie Musketiers... al hebben, denk ik, velen nog nooit één van de boeken gelezen. Maar er zijn dan ook vele films van gemaakt. Zelf heb ik het boek eind vorig jaar gekocht voor iets van 5 Euro meen ik. De prijs vond ik wel goed voor zo'n dik boek, dat ook nog eens in hardcover was en tja, deze klassieker moest ik toch een keer lezen van mezelf.

Het verhaal is dan ook best goed. Al heb ik het gevoel dat de vertaling niet echt geweldig was... deze was namelijk niet altijd even lekker om te lezen. Maar misschien dat het in het origineel ook wel zo was. Toch las het boek redelijk vlot weg, want het verhaal trok me wel aan. Het is dan wel geen Fantasy... maar omdat het boek toch deels op historische feiten gebaseerd is maakt het een interessant boek. Daarnaast is speelt het verhaal zich rond 1627 af en dat geeft het toch een beetje een sfeertje als van een Fantasy boek.

Wat ik dan weer wel jammer vond aan dit boek is dat het alleen het eerste verhaal bevatte. Dumas heeft erna namelijk nog enkele verhalen over geschreven. Dus nu ben ik eigenlijk van mezelf verplicht om deze ooit ook een keer aan te schaffen en deze te gaan lezen. Zelf had ik het idee dat het verhaal van de man met het ijzeren masker er wel in zou staan. Maar dat is dus een later verhaal. Dit eerste verhaal kende ik trouwens nog niet. Misschien toch de verkeerde films over de musketiers gezien. :P

Al met al vond ik het wel een leuk boek om te lezen. Al zou ik het denk ik andere mensen niet snel aanraden. Maar mocht je van historische boeken houden die een beetje geromantiseerd zijn dan is dit een redelijk goed boek om eens te lezen.

vrijdag, februari 13, 2009

Grim Fandango

Eind vorig jaar was ik toevallig weer eens in Duitsland en zag ik de game Grim Fandango staan. Nieuwe druk en speelbaar op Windows XP. Nou viel dat laatste dus tegen… want het koste me even wat tijd om het spel aan de gang te krijgen. Maar met wat aanpassingen in een bestandje en een aparte game launcher kon ik eindelijk beginnen aan het avontuur. Net als bij The Longest Journey echter in het Duits en dus niet in het Engels. Niet dat mij dat dus veel uitmaakt maar misschien dat het Engelse origineel iets leuker overkomt. Daar kan ik echter verder weinig over zeggen, aangezien ik de Engelse versie nooit gespeeld heb.

Achtergrond
Grim fandango is een adventure game, dat veel weg heeft van een point & click systeem. Echter is de besturing niet met de muis en vind ik het persoonlijk dus niet vallen onder point & click. De game is ontwikkeld door LucasArts. Die in het verleden wel meer goede “point & click” adventures hebben gemaakt. Al moet ik zeggen dat dit volgens mij de eerste adventure van LucasArts is die ik gespeeld heb. De game begint ook al een oudje te worden en stamt uit 1998. Oftewel 1 jaar ouder dan The Longest Journey. Ondanks dat wat duistere sfeer zit de game vol humor, waardoor het ook een heerlijke vrolijke kant heeft.

Verhaal
In het spel speel je de rol van Manny Calavera. Deze Manny is een reisagent in het land van de doden. Ja ja, het begint al duister. Maar niet omdat hij dat zo graag wil, maar omdat hij tijdens zijn leven fouten heeft begaan. Hierdoor heeft hij geen krediet om door het land van de dood te reizen naar de negende onderwereld, het land van eeuwige rust, maar moet hij deze eerst verdienen. En dus heeft hij de baan als reisagent aangenomen bij DOD (Department of Death). Als een overledene net in het land van de dood aan komt gaat Manny net als zijn collega’s er op af om deze een reis te verkopen door het land van de dood. En hoe beter de overledene was in het leven hoe duurder de reis die Manny deze kan verkopen.

Ooit was Manny de beste reisagent, echter de laatste tijd kan Manny de overledenen maar geen dure reizen verkopen. Als Manny de overledene Mercedes "Meche" Colomar voor de neus van zijn grootste rivaal weet weg te graaien, komt Manny erachter waarom zijn zaakjes zo slecht lopen. En dan begint pas het echte avontuur.

Grafisch
Elf jaar geleden hebben de makers de juiste grafische stijl gekozen. Dit omdat de game ook nu nog niet echt oud aanvoelt. Er zijn tegenwoordig nog zat ontwikkelstudio’s die een dergelijke cartoony stijl kiezen. Een stijl die ook perfect past bij Grim Fandango.
Wat me vooral verbaasde was de manier zoals Manny’s hoofd reageerde op de omgeving. Hetzelfde heeft men later ook gebruikt bij The Legend of Zelda: The Windwaker, iets wat men toen erg speciaal vond. Nu zie ik echter in dat Grim Fandango dit al veel eerder gebruikte. Oké, in The Windwaker is het tot een hoger niveau gebracht doordat ook de gelaatsuitdrukking meespeelde. Toch vind ik het interessant dit tegen te komen in een veel oudere game.
De omgevingen waar je doorheen reist, zitten ook erg goed in elkaar en zijn ook afwisselend genoeg om je als speler te blijven trekken. Al kwamen sommige omgevingen wel erg snel langs. Zo had ik verwacht iets langer op het schip rond te moeten lopen.

Besturing
De besturing vond ik in eerste instantie erg wennen. Ik verwachte namelijk een point & click systeem. Dit was dus niet het geval. Nee, je gebruikt juist vooral het numerieke systeem. Lopen met de pijltjes (met shift erbij rennen), enter als je interactie wilt met een voorwerp/omgeving, + als je een voorwerp wilt opbergen enz. Deze besturing is niet erg prettig. Want af en toe zie je aan het hoofd van Manny dat er een interactie punt is, maar dan ben je er alweer voorbij en moet je Manny weer zo manoeuvreren dat je Manny er goed voor krijgt. Soms had ik echt meerdere pogingen nodig om Manny zo te krijgen dat ik die interactie kon uitvoeren. Dat heb je met een point & click systeem dan weer veel minder.

Sommige puzzels zijn ook erg rottig om op te lossen en als je meerdere keren al door alle beschikbare gebieden bent gelopen dan kan dat wel eens frustreren. Maar goed, dat is adventures eigen natuurlijk.

Geluid
De achtergrond muziek bij Grim Fandango brengt je echt in de juiste sfeer. De Mexicaanse deuntjes geven de game de juiste vrolijke doch donkere gevoel. Ook de voice-over was prima te pruimen. De Engelse versie zal wel wat beter zijn dan de Duitse, maar ook bij de Duitse heb ik niks aan te merken. Wat ik ook fijn vond was dat je de teksten en dus de voice-over kon overslaan. Iets waar The Longest Journey (die dus later uit kwam) goed naar had kunnen kijken. Al had dat niet altijd veel zin. Zo kom je op een gegeven moment onder water een mannetje tegen die een heel rondje moet lopen. Je kunt dan wel de tekst en het geluid weg klikken maar je moet dan toch weer afwachten tot dat mannetje zijn rondje weer helemaal gelopen heeft voor je verder kunt. Maar het liedje dat het mannetje zong was zo naar dat het maar goed is dat je het geluid er dan van weg kunt klikken.

Conclusie
Grim Fandango is ondanks zijn leeftijd nog een geweldige game om te spelen. Zelfs al heb je er geen nostalgische herinneringen bij (dit was ook mijn eerste keer dat ik deze game speelde). Het verhaal zit erg goed in elkaar en sluit ook mooi af. Het beeld en geluid staan ook in deze tijd nog steeds hun mannetje en weten de speler te boeien. De besturing is hier en daar echter wel wat frustrerend, maar de rest van de game maakt dat meer dan goed. Al met al een leuke aanwinst voor elke game collectie.

maandag, februari 09, 2009

Alison Krauss & Union Station

Sommige van jullie lezers kennen misschien wel de film "O Brother, Where Art Thou?". Zo niet, ga die dan vooral eens kijken... want het verhaal en de soundtrack zijn zeker de moeite waard om te leren kennen.

Op de soundtrack staat een nummer genaamd I Am A Man Of Constant Sorrow die onder bandnaam The Soggy Bottom Boys erop staat. Echter is dit een fictieve band in de film.

Nou kwam ik er een tijdje geleden achter dat dit nummer gemaakt is door Alison Krauss & Union Station. Ik ben toen dus op zoek gegaan naar cd's van deze. En die heb ik dus gevonden. Nu klinkt het merendeel van die cd's anders dan I Am A Man Of Constant Sorrow en dat vond ik in eerste instantie wel jammer. Het is dus niet zo hillbillie achtig.

I Am A Man Of Constant Sorrow


Waar I Am A Man Of Constant Sorrow mannelijk klinkt zijn de meeste nummers toch met een vrouwe stem op de platen gezet. Namelijk die van Alison Krauss. Een Bluegrass zangeres en violiste. Dit maakt de klank veel zachter en minder ruw.

Eén van de cd's zit nu in de cd-speler van de auto en ik heb deze nu al meerdere keren achter elkaar beluisterd. En het verveelt tot nog toe niet. Het is gewoon heerlijke feel good muziek. Zoals wel vaker met Bluegrass. Behoor deel echter zelf maar en luister vooral de onderstaande voorbeelden. ;) Ik heb er in ieder geval weer een favoriet bij. :P

Choctaw Hayride (Instumentaal)


Goodbye is all we Have (Met zang)

zondag, februari 08, 2009

Op een oude fiets...

Nee, ik ben geen relatie begonnen met een oudere dame, maar heb mijn oude fiets opgeknapt zodat deze weer bruikbaar werd.

Dit omdat ik al jaren niet meer gefietst had, omdat de fiets wegens ruimte gebrek naar zolder verhuisd was en ik deze dus niet meer kon gebruiken. Nu was dit in het verleden niet zo'n ramp. Het dorp waar ik woonde was klein... en alles was lopend wel te doen... en alles buiten het dorp ging prima met de auto. Nu zit ik echter in een stadje en is het soms net wat te ver lopen maar net te onhandig om met de auto te rijden. En dus was het nodig dat ik weer een redelijke fiets heb om te kunnen fietsen.

Vrijdag dus maar eens gekeken wat er aan mankeerde. Banden waren leeg dus die moest ik dan maar nakijken. De kettingkast was redelijk doorgeroest... dus deze heb ik er eerst maar eens afgesloopt. Vervolgens achterwiel eruit en het voorwiel. De buitenbanden waren redelijk aan gort... dus die moesten vernieuwd worden. Binnenbanden waren ook niet echt meer top te noemen... dus ook die waren aan vervanging toe. De voorlamp was een zootje en achter-lamp vertrouwde ik ook niet zo.

Die vrijdag maar meteen even naar de Action geweest. Twee buitenbanden, twee binnenbanden, één voor-lamp, een setje reserve lampjes en wat olie gekocht. Thuis de banden om de wielen gezet. Voorwiel vastgezet en achterwiel proberen vast te zetten. Dit wilde niet volledig lukken aangezien ik dus een moer had vernield. Dus dat was einde project voor die dag... wat ook maar goed was, want het was al behoorlijk donker geworden.

Zaterdag in de stad even een bout met moer gehaald... maar had verder geen tijd om aan de fiets te sleutelen, dus daar bleef het bij.

Vandaag ben ik echter wel verder gegaan. Achterwiel er netjes in gezet en gesmeerd. Ketting vast gezet en gesmeerd. Voor-lamp gemonteerd en achter-lamp vernieuwd. Spatbord wat recht getrokken zodat deze niet meer tegen het achterwiel aan drukte en toen vond ik het voorlopig wel prima.

Ben daarna dus maar even een ritje gaan maken. En ik moet zeggen, het barrel fiets weer lekker en dat voor minder dan 20 Euro. Ik ben dus weer mobiel zullen we maar zeggen. Nu rest alleen nog eens een keer een nieuw slot er op zetten en een goede standaard, want die zijn nu niet echt geweldig meer door al dat roest.

woensdag, februari 04, 2009

Vier woorden

Zomaar een gedichtje dat ik laatst geschreven heb. Nou ja, alleen dan omdat ik mezelf heb voorgenomen wat meer te gaan dichten.

Vier woorden
Kan ik u verbazen
Door aan te komen met vier woorden
Die menig hart kunnen bekoren
Welke oprecht zijn en spontaan

Deze toevertrouwen
Zonder van uw kant te moeten horen
Woorden die mijn hart doorboren
Doch oprecht zijn en zonder blaam

Maar mag ik het wagen
Gezien ik mijzelf al ben verloren
Zoals in mijn hart valt te horen
Stilte van een eenzaam bestaan

Laat ik het doorbreken
Want ik verlang naar heuse koren
Van engelen in mijn oren
Die echt met mij zijn begaan

Dus zeg ik gauw
Ik hou van jou

dinsdag, februari 03, 2009

The Longest Journey

Ooit heb ik in Duitsland een exemplaar gekocht van de game The Longest Journey. Een vernieuwde uitgave die ook op Windows XP behoorde te draaien. Deze stond al een lange tijd te wachten om gespeeld te worden en een tijdje terug heb ik dus besloten deze eens te installeren en uit te proberen. En verrek, het werkte in één keer. Van de week heb ik de game uitgespeeld en dacht: “laat ik er eens een review over schrijven”.

Achtergrond
The Longest Journey is een point & click adventure PC game uit 1999, ontwikkeld door Funcom. Een vervolg liet op zich wachten tot 2006, namelijk Dreamfall: The Longest Journey.

Verhaal
Het verhaal van The Longest Journey speelt zich af op twee werelden. Aan de ene kant staat Stark, een wereld van wetenschap en technologie. En aan de andere kant Arcadia, een wereld vol magie.
Als speler neem je de rol van April Ryan op je, een kunst studente van 18 jaar die op Stark leeft. Op een dag komt ze er achter dat ze een Shifter is die zich van de ene wereld naar de andere kan verplaatsen. Iets wat maar weinig voorkomt. Tevens komt ze tot de ontdekking dat de lijn tussen de werelden aan het vervagen is en dat het voortbestaan van beide werelden hierdoor in gevaar is. Aan April de taak om dit te voorkomen.

Grafisch
Visueel ziet de game er nog prima uit. Ondanks dat deze toch al bijna 10 jaar oud is. De stijl is gewoon nog steeds goed te pruimen en gaat niet vervelen. Dit omdat elke locatie zijn eigen sfeer goed weet over te brengen. Het aanbod van verschillende locaties is ook redelijk groot en deze volgen elkaar mooi op.
Er zitten ook meerdere tussen filmpjes in die wel aardig zijn, maar ook wat oubollig aanvoelen. Dit omdat ze toch een stuk primitiever zijn dan de filmpjes in huidige games.

Besturing
De besturing is redelijk simpel en gemakkelijk in te komen. Alles is eigenlijk met de muis te doen. Klik gewoon op een gebied waar de muispijl van zegt dat er iets te doen is, een keuzemenu opent zich en als het nodig is dan loopt April er vanzelf heen.
De voorwerpen die je vindt zijn gemakkelijk terug te vinden in het voorwerpenmenu. Hier kun je ook naar hartenlust proberen voorwerpen te combineren. Iets dat je bij bepaalde puzzels echt nodig hebt.
Het lopen kan trouwens af en toe best frustrerend zijn. Aangezien de afstanden tot bepaalde plekken best lang en saai kunnen zijn en naar sommige van die plekken moet je dan ook nog meerdere keren toe lopen. Je kunt dit jammer genoeg niet versnellen, dus je bent verplicht die stukken te doorkruizen.
Waar ik me ook aan ergerde was aan het feit dat je gesprekken en filmpjes niet kon doorklikken. Vooral bij de gesprekken was dit af en toe behoorlijk vervelend. De game bezit namelijk voice-acting en vaak was je op de helft al klaar met de tekst gewoon lezen. Je wilt dan verder, maar je moet verplicht wachten tot dat de voice-acting afgelopen is om je volgende keuze te kunnen maken. Erg hinderlijk.

Geluid
De muziek tijdens de game is best goed en geeft net als het visuele aspect de juiste sfeer aan het spel. Over de voice-acting van de Engelse versie kan ik weinig zeggen, aangezien ik de Duitse versie heb gespeeld. Deze was op zich wel aardig, maar om nou te zeggen dat ik er super enthousiast ervan werd, nee. Ik kan het echter ook niet slecht noemen. Het verpest dus de game op zich niet, behalve dan dat de makers er voor hebben gekozen je te pesten met het feit dat je de gesprekken, en dus de voice-acting, niet kunt doorklikken.

Conclusie
Voor een bijna 10 jaar oude game is het nog steeds de moeite waard deze een keer te spelen. Het verhaal is namelijk erg goed. Ook grafisch ziet het er nog prima uit en het geluid weet het juiste gevoel weer te geven. De besturing is simpel, maar kan voor wat frustrerende momenten zorgen. Al met al een prima game.

zondag, februari 01, 2009

Nieuwe Poll: Twitter

Zo juist een nieuwe Poll (links te vinden) gestart aangaande Twitter. Vinden jullie Twitter een toevoeging, ja of nee? Of zijn jullie een andere mening toegedaan? Klik jullie keuze dan even aan en geef eventuele meningen in een reactie op deze post.