Het verhaal speelt zich af in 1958, wanneer een universitaire professor en zijn twee dochters (Satsuki en Mei) verhuizen naar een oud huis. Dit om zo dichter bij zijn vrouw te wonen die in een nabij gelegen ziekenhuis ligt. Op een dag knijpt de jongste dochter (4 jaar oud) er tussen uit en ontdekt een wezen in het nabij gelegen bos, namelijk Totoro.
Persoonlijk heb ik met een brede glimlach om mijn gezicht zitten kijken. Dit omdat het schattigheidsgehalte heel erg groot is in deze film. In het verhaal volg je voornamelijk de twee jonge dochtertjes en hun avonturen en je kunt bijna niets anders dan met een glimlach kijken naar hun acties. Daarnaast zijn daar Totoro en zijn vrienden die de boel opvrolijken met hun fluffy uiterlijk en brede grijnzen.
De gehele sfeer wordt goed neergezet door de prachtige animaties en de bijpassende muziek. Waardoor de film voor zowel het oog als het oor een feest is om naar te kijken/luisteren. Het is in ieder geval een betere film dan Castle in the Sky (al heb ik daar ook zeer van genoten)... en zit ik nog te twijfelen of ik Totoro beter vind dan Spirited Away en Howl's Moving Castle. Het nadert elkaar namelijk, naar mijn mening, erg dicht. Het is in ieder geval een aanrader voor elke fan van Studio Ghibli.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten