donderdag, november 09, 2006

Wat is liefde?

Een vraag die door de eeuwen heen vaak gesteld is en waar zover ik weet nooit een correct antwoord op is gegeven. Volgens mij bestaat er niet eens een correct antwoord als het gaat over de vraag "wat is liefde?". Voor ieder mens is dit anders, en al heb ik er nog maar weinig ervaring mee, toch heb ik een beeld gevormd. Of dit beeld altijd voor mij hetzelfde blijft is zelfs voor mij de vraag. Toch zet ik dit beeld hier neer. Misschien onbewust omdat ik reacties wil uitlokken, en deels omdat ik er mogelijk in de toekomst met andere ogen op terug kan kijk.

Voor dat ik de vraag "wat is liefde?" probeer te beantwoorden eerste de volgende stelling:
Liefde doet uiteindelijk altijd pijn.

Volgens mij ontkomt geen mens daaraan. Je houdt van iemand en op een gegeven moment gebeurt er iets tussen jou en die persoon waardoor je pijn in je hart voelt. Een discussie die onbedoelt de verkeerde kant op gaat waardoor de andere met een geïrriteerde blik wegloopt, het bij elkaar willen zijn maar niet kunnen, horen dat de relatie niet lekker loopt of het uiterste... de dood. Dit zijn maar enkele voorbeelden die naar aanleiding van liefde pijn kunnen doen.

Maar als de liefde uiteindelijk altijd pijn doet, waarom beginnen de meeste er dan aan?
De wil om voort te planten? Het zoeken naar dat ene gemis? Of brengt liefde een gevoel van geluk met zich mee?
Bij voortplanten kun je al snel zeggen dat daar in principe geen liefde voor nodig is. Een gemis? Daar kan ik persoonlijk wel wat in vinden. Wat is een leven zonder liefde? Maar echte liefde geeft ook heel veel geluksgevoelens. Misschien dat die twee dus aan elkaar verbonden zijn. Men mist wat in het leven, namelijk een geluksgevoel en die vindt men in de liefde. Een gevoel dat een mens kan doen laten zweven tussen de wolken. Die iedere dag kleuriger, vrolijker en zonniger kan maken dan de dagen ervoor. Als dit laatste mij voor wordt gehouden dan ga ik ervoor.

Maar dan komt de dag dat de liefde pijn meebrengt. Je voelt je klote en ongelukkig en je strompeld die tijd door. Hopende dat die kleurige, vrolijke en zonnige tijd weer terug komt. Soms duurt dat een korte periode en andere keren lang. Maar dat die tijd komt staat voor de meeste mensen wel vast. Maar na een tijdje komt weer die pijn en zo draaien we maar rondjes. Houd de liefde ooit op met pijn brengen? Of is het een noodzakelijk kwaad waar je je overheen moet zetten?

Ik zou het echt niet weten. Wat ik op dit moment wel denk is dat de pijn laat zien dat je lief hebt. Dat je daadwerkelijk liefde voelt voor die andere persoon. Vooral als je naast de pijn nogsteeds dat gevoel hebt van zij/hij kan mij gelukkig maken. Want is liefde niet meer dan het egoïstisch denken dat de ander jou gelukkig kan maken? Oké, om het goed te maken willen we ook proberen de andere gelukkig te maken. En wat voor liefde is het dan als je niet aan jezelf denkt, maar juist de liefde laat lopen als deze opzoek gaat naar haar/zijn geluk bij een ander? Is dat een uiting van zwakte of juist een hele opoffering?

En dat brengt mij tot wat ik denk dat liefde is. Liefde is een gevoel, die verschillende gradaties kent. En volgens mij is de hoogste vorm een opoffering maken en de pijn ondergaan (die hevig is als je echt van die persoon houd) wanneer de ander een andere keuze maakt dan die je zou willen.

Misschien vinden jullie dit een wat naïve en jeugdige mening en misschien hebben jullie gelijk, want mijn ervaringen zijn niet talrijk. Mocht dat zo zijn, en mocht ik er ooit ander over gaan denken, dan kom ik er in de toekomst vast wel een keer op terug. Vooralsnog zit ik met pijn, maar weet ik wel dat ik lief heb en dat ik dat kleine aspect van het leven toch op mijn manier heb mogen mee maken.

Voor ieder die verliefd is en waar de pijn niet of nauwelijks aanwezig is: Wees er zuinig op en geniet ervan.

1 opmerking:

Anoniem zei

Mooie column!

Liefde doet inderdaad pijn, Als het ophoud aan een van beide kanten, of bij een sterfgeval. Maar ergens heb je het ook gewoon nodig. Volgens mij kent iedereen wel een soort van liefde. Je hebt ook met je ouders een soort van band die meestal het beste als een liefdesband kan worden vergeleken. Er zijn niet veel mensen die hun ouders kunnen missen als kiespijn.

Liefde als in verliefd kan de meest pijnlijke vorm zijn, er zijn zoveel dingen waaraan dat kan ophouden. Nja dat beschreef je al.

Je hebt je hond (of kat) ook lief. Zo'n dier is ook onmisbaar en kan ook ineens ophouden.

Hoe dan ook als het ophoud doet het pijn, en ruzie kan ook erg pijnlijk zijn.

Kasper