Dagje Zwolle voor Manuscripta

Afgelopen zaterdag was het de tweede keer dat Manuscripta zich manifesteerde als een reizend festival. Na jaren een vaste standplaats te hebben gehad in Amsterdam, was vorig jaar Utrecht aan de beurt en dit jaar Zwolle. Persoonlijk ben ik vier jaar naar Amsterdam getuft om Manuscripta te bezoeken. De eerste drie keer bij de Westergasfabriek en het laatste jaar tijdens de samenwerking met de Uitmarkt.En dit jaar ben ik voor het eerst naar de reizende editie gegaan in Zwolle. Want vorig jaar heb ik Utrecht overgeslagen. Dit omdat Utrecht voor mij veel lastiger is om te bezoeken en de laatste versie in Amsterdam bij de Uitmarkt me nogal tegenviel in vergelijking met voorgaande jaren. Waarom dan dit jaar wel naar Zwolle? Omdat ik de stad een beetje ken van eerdere bezoeken, het voor mij beter bereikbaar is en dichter in de buurt ligt.

Zupheul, Febbo, en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan

Allereerst even een mededeling: Bij het voorwerk dat leide tot de totstandkoming van deze recensie zijn er jammerlijk genoeg enkele testdummies overleden door aanhoudend lachen. Bij deze willen wij kort stilstaan bij hun heengaan. Op alfabetische volgorde: Dummie A, Dummie B, Dummie C, Dummie D, Dummie E, Dummie Eén, Dummie F, Dummie G en Hij-die-niet-zal-worden-gemist-door-de-andere-Dummies.

Zupheul, Febbo, en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan of eigenlijk gewoon Boddé, Mike Boddé, die ene cabaretier van de Mike en Thomas Show. De dikkerd die zowel de voor- als achtercover siert van het boek waar deze recensie om draaid. En wiens ziel en zaligheid het boek heeft gevuld. Dit pakket papier is het tweede boek van de eerder genoemde auteur/cabaretier. De eerdere bundel was getiteld 'Pil'. Waarin Boddé zijn meer duistere kant (depressie) op papier wist te leggen. Met Zupheul en de rest van de bende probeert de man een wat vrolijkere kant de wereld in te stralen. Dit alles in het kader van de meerdere glorie van de absurdistische Mike Boddé's persoonlijke zelf.

Château Fatale – Ilja Gort

Na de twee romans De vrouwenslagerij en De geluksvogel en verschillende boeken over wijn, komt Ilja Gort (Wijnboer, tv-maker en schrijver) dit keer met een Thriller genaamd Château Fatale. Op de cover van het boek prijkt, naast een mooie roodharige dame, in volle glorie een sticker met daarop: Voor de liefhebbers van Quentin Tarantino. Dit schept hoge verwachtingen. Maar weet Gort dit ook waar te maken?

Internet gedrag

Al een lange tijd merk ik dat de gedraging van internet veranderd. En in veel gevallen niet ten goeden. En dan doel ik er niet op dat internet steeds sneller gaat, of dat er steeds meer mogelijk is. Nee, dan doel ik op de mensen die internet gebruiken en de manier waarop de makers van internetsites daarmee omgaan.

Roze drollen

Zojuist zag ik in het programma Hart van Nederland van TV zender SBS6 een item over een vrouw die in haar buurt de hondendrollen roze spuit met behulp van een spuitbus verf. Dit omdat ze zich irriteert aan de hondendrollen.

Winkelende asocialen

Heeft u dat ook wel eens? Dat u lekker aan het winkelen bent en dat er dan een mede shopper iets doet wat gewoonweg erg asociaal is? Vast wel. Nou, ik had maandag dus ook zo’n figuur in de buurt.

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Ik weet het. Echt waar… ik weet het. Jullie zitten natuurlijk al tijden te wachten op een nieuwe blogpost van mij. Die paar lezers die ik op dit moment heb. Sorry dat ik jullie heb verwaarloosd. Dat was niet mijn bedoeling. Maar de drukte en het tekort aan energie om te schrijven zorgde ervoor dat ik afgelopen jaar maar 8 berichten heb geplaatst. Heel slecht van me ik, weet het. En ik ga proberen daar dit jaar verandering in te brengen. Want een nieuw jaar is een mooi moment om mooie oude gewoontes weer op te pakken.