donderdag, januari 09, 2014

SMS etiquette

De etiquette of het decorum is een geheel van cultuurgebonden beleefdheidsregels en omgangsvormen. De kern van de etiquette is: rekening houden met de gevoelens van anderen en met de gebruiken in een samenleving, in alle situaties waarin mensen met elkaar omgaan.

Nu is het in Nederland toch redelijk gewoon dat mensen grotendeels slapen van een uur of 11 ‘s avonds tot 8 uur ‘s morgens. De meeste zullen het niet in hun hoofd halen om bij iemand langs te gaan om 3 uur ‘s nachts. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Zoals bij hevige pijn aanbellen bij de huisarts of bij groot verdriet bij een goede vriend(in) voor troost en/of een opbeurend gesprek. Echter voor een simpele vraag die ook op een fatsoenlijk tijdstip kan worden gesteld ga je niet ‘s nachts apart de deur uit om bij iemand aan te bellen en deze vraag te stellen.

Waarom dan wel via het communicatiemiddel van SMS’en?

Mijn smarthphone staat dag en nacht aan en daardoor ben ik altijd bereikbaar. Dit vind ik van belang omdat ik op die manier ook bereikbaar ben voor noodgevallen. Als zijnde een oude oma waar iets mee kan gebeuren en die niet heel dicht in de buurt woont. Dus mocht daar iets mee aan de hand zijn, dan wil ik dat vroegtijdig weten. Of dat iemand van het werk belt omdat er iets ernstigs aan de hand is dat direct opgelost moet worden (iets dat bij mijn huidige baan niet zal gebeuren). Persoonlijk vind ik het ook niet erg als een goede vriend(in) zijn/haar hart wil luchten midden in de nacht. Zolang dat maar geen gewoonte wordt.

Wat ik wel abnormaal vind is dat een collega om 3:17 uur in de nacht SMS’t met een simpele vraag die deze persoon ook al om 12 uur in de middag ervoor had kunnen bedenken en zelfs tot een uur of 12 in de middag daarna had kunnen stellen. Dus waarom stelt zo’n portret het dan midden in de nacht? En ergens wist ze dat ze qua etiquette fout zat, want ze stelde er na nog de vraag: “Ik heb je toch niet wakker gemaakt, hé?
Nee, natuurlijk niet trut. Het is midden in de nacht… dan slaapt een fatsoenlijk mens als ik toch niet.

SMS’en is een heel afstandelijke vorm van communiceren. Je ziet de persoon niet en je hoort de persoon niet. Je krijgt dus niet direct de input of de persoon het wenselijk vindt dat je contact zoekt. Nu kan de persoon ook via SMS je de huid vol schelden natuurlijk, maar persoonlijk blijf ik dan altijd veel te beleefd. Aangezien tekstvormen anders aankomen dan dat je het iemand recht in het gezicht meld (de vorm die ik prefereer). Ik heb dan ook het gevoel dat de mensen bij SMS’en vaak niet of te weinig worden afgestraft voor hun daad. Waardoor ze niet leren van hun fout. Iets wat wel zou gebeuren als de persoon aan de deur zou staan. Een vloekende persoon die de deur open doet komt toch heel anders over dan iemand die dat in tekstvorm naar je stuurt.
Verder is het een communicatiemiddel dat makkelijk uit te voeren is. Je hoeft er niet voor naar buiten en je kunt het op elk moment van de dag en op elke plek gebruiken, zolang je je mobiel bij je hebt en bereik hebt. Maar dat iets mogelijk is betekent niet gelijk dat het wenselijk is. Bedenk dus voordat je SMS’t eerst of de andere persoon het niet erg vindt dat je op dat moment SMS’t. Neem daarbij in gedachten het voorbeeld van aanbellen aan de deur. Zou het erg zijn om nu bij die persoon aan te bellen? Of is de kans groot dat die persoon slaapt en niet blij zal zijn als deze gewekt wordt. Oftewel: denk gewoon logisch na voor je de simpele handeling van op de verzendknop drukken toepast. Want als jij slaapt dan wil je toch ook niet voor iets zinloos gewekt worden? Dus doe dat een ander dan ook niet aan.

Geen opmerkingen: