Gekke Jack

Afgelopen zaterdag was er een nieuwe ‘komedieserie’ op de televisie. Namelijk Iedereen is gek op Jack. Een Nederlandse remake van de Amerikaanse serie Everybody Loves Raymond.

Nu vind ik persoonlijk Everybody Loves Raymond wel een goede serie. Het is geen briljante serie, maar de grappen zijn wel goed en door dat de karakters zo sterk opgebouwd zijn komen deze goed tot hun recht. Het lieve kleine omaatje dat dol is op haar ene zoon. De depri opa die haar wel kan schieten. De boom van een broer die jaloers is op de aandacht die de lieveling krijgt. De vrouw die niet weet hoe ze met de schoonfamilie om moet gaan. En wat levendige kids.

En toen kwam de Nederlandse bewerking hiervan met Jeroen van Koningsbrugge in de plek van Raymond het lievelingetje en Linda de Mol als diens vrouw. Niks mis mee op zich. Ziet er zo in de serie wel leuk uit als stel. Maar dan komen we bij de andere casting. Het omaatje dat in Everybody Loves Raymond zo lief en schattig overkomt (maar ondertussen behoorlijk grof en onaardig is) is in de Nederlandse versie een soort van Nel Veerkamp geworden. Nu kan dat op zich best leuk zijn als de grappen ernaar gemaakt zijn, maar ze pakken de Everybody Loves Raymond grappen… en die worden dan niet grappig, maar plat en ordinair. De opa en de broer komen allebei in de Nederlandse versie over als niets zeggende karakters er zit totaal geen karakter in. Nu heb ik op een gegeven moment niet meer zo goed opgelet, maar volgens mij waren de kids al helemaal nergens te bekennen.

Daar waar de karakters in het origineel zo verschillend zijn, niet alleen qua karakter, maar ook qua lengte etc. Lijken ze in de Nederlandse versie nietszeggend, zelfs de lengtes van de acteurs zijn haast identiek. Het komt over alsof de makers van punt A naar punt B wilden op de gemakkelijkste manier en dus maar een rechte lijn hebben getrokken. Zowel qua verhaal (grappen bijna letterlijk overnemen), als wel de karakters zo karakterloos en gelijksoortig te kiezen. Die lengte is dan weer erg handig zodat je niet zoveel verschillende camerastanden hoeft te gebruiken.

Een ander punt van kritiek op de Nederlandse versie is het gebruik van een lachmachine. Nu gebruiken ze die in het origineel ook, dus dat is zo erg nog niet. In het origineel doen ze het echter met meer beleid. In de Nederlandse versie leek het echt te vaak alsof je pal naast de lachers zat. Zo hard stond het. En omdat ze geen ander geluid er onder gemonteerd hadden (zacht muziekje bijvoorbeeld) en het dus leek alsof je naar een toneel uitvoering zat te kijken, kwam het lawaai nog eens harder over. Dat is dus al frustrerend, maar dan ook nog eens op momenten die totaal… maar dan ook totaal niet grappig waren. Op een gegeven moment riep Jeroen iets van": “Huh”, wat gevolgd werd door: “Huh?… huh huh huh”. Echt, wie monteert dat er onder? Het lijkt wel alsof de makers denken dat de kijkers dom zijn en niet weten wat er nou echt grappig is. Of dat ze de kijkers de, volgens hen, grappige momenten ook daadwerkelijk grappig moeten vinden. In het origineel zit er variatie in het volume van het lachen. Zo uitgekiend dat de echte leuke momenten ook daar door worden versterkt… en dat het bij de wat minder leuke grappen niet heel erg naar voren wordt gebracht. Oftewel er is over nagedacht. Iets wat naar mijn mening niet gedaan is bij deze remake. Tja, het na proberen te maken van iets goeds is zo makkelijk nog niet.

Mijn laatste punt van kritiek is dat we weer echt in Nederland zitten en er blijkbaar weer wat erotisch in moet zitten. We hebben het over een komedie toch? Dus was het nu echt nodig dat de inkijk van Mevrouw de Mol zolang en pontificaal in beeld werd gebracht? Oké, je zag alleen maar zo’n donkere gang en verder niks boeiends. En als hetero man vind ik dat beeld ook helemaal niet erg. Maar het past gewoon niet in het plaatje. Denken ze nu echt dat Nederlanders (en dan vooral de mannen) dit soort series alleen maar willen kijken als er wat verleidelijks naar voren wordt gebracht? Jammer jammer jammer.

Daar waar het origineel zo goed uitgedacht is en daardoor ook echt grappig en leuk overkomt is de Nederlandse remake maar plat, vulgair en alles behalve echt grappig. Enige lichtpuntje is het acteer werk van Jeroen van Koningsbrugge, die ondanks alles er toch nog iets van heeft weten te maken.