Zaterdag rond een uur of 12 ben ik met een de dag ervoor schoon gemaakt autootje richting Dokkum gereden om daar een meerijder op te pikken. Deze kwam natuurlijk weer enkele minuten te laat en dus zat ik eerst wat in de volle zon de tijd doden met het lezen in een boek. Uiteindelijk kwam meneertje toch opdagen en na de begroeting en het inladen van de auto zijn we vertrokken richting Wierden. Waar we dus naar toe gingen voor een Aeon-meeting en waar we 2 uur en pak weg 15 minuten later arriveerden. Dit nadat het navigatiesysteem de weg kwijt was geraakt aangezien bij Wierden een nieuwe weg was gelegd die de software dus nog niet kende. Hierdoor hebben we wel even het centrum van Wierden gezien. We kwamen tevens twee andere leden van Aeon tegen die bij het station stonden te wachten op een ander Aeon lid die met de auto onderweg was en hun zou oppikken. Zelf had ik de auto al vol, dus ze konden niet meerijden.
We kwamen vervolgens als één van de eerste aan. De gastvrouw en gastheer waren er natuurlijk, en tevens twee vrienden van ze die ook lid zijn van Aeon. Vervolgens druppelde al snel de rest binnen. Waarna er veel gekletst werd. De grappen en grollen vlogen heen en weer. Een door één van de leden zelf gemaakte appeltaart werd uitgedeeld en de maakster ervan was niemand minder dan de schrijfster van Pont du Gard, namelijk Helena Rentmeester. Deze signeerde tevens later op de dag enkele van haar boeken voor verschillende leden, en zo ook mijn exemplaar waar ik heel erg blij mee ben.
De tijd ging razend snel (heb je als het leuk is) en dus was werd het avond eten klaar gemaakt en neergezet. Borden en bestek kwamen te voorschijn en het opeten kon beginnen. Vervolgens kwam al redelijk snel de drank boven tafel en kon de avond beginnen... wat al snel nacht werd en er enkele leden richting huis gingen. En nog sneller weer dag. Want voor we het wisten was het alweer licht en vloten de vogeltjes buiten. Beter gezegd: er is dus niet geslapen. Men begon echter wel brak te worden. Na een ontbijt ging een een deel van de overblijvers. Zelf gingen mijn bijrijder en ik rond een uur of half 4 weer richting huis. Iets wat met dat mooie weer net als op de heen weg niet echt een pretje was. Bah, wat wordt kan een auto toch warm worden. Toch hebben we de hitte overleeft en zijn we heelhuids thuis gekomen.
Al met al was dit weekeinde zeer geslaagd en sta ik nu alweer te popelen voor de volgende meet. Hoop echt dat ik daar ook weer bij kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten