Lente

Het is weer lente in het kille platte Nederland. Al heeft koning Winter zijn plaats op de seizoenszetel nog niet geheel opgegeven, de natuur volgt zijn eigen loop. Het zonnetje scheen weer lekker en de lammetjes liepen in de wei. De vogeltjes fluiten 's morgens vroeg alsof hun leven er vanaf hangt en de sneeuwklokjes ontspruiten uit de grond. De donkere koude winterdagen zijn dus zo goed als voorbij dit jaar. Persoonlijk vind ik de winter niet erg (ben een winterkind) en in de zomers verlang ik er zelfs naar. Toch heeft de lente ook een warm plekje in mijn hart. In de lente komen de diertjes weer naar buiten. De schapen met hun pas geboren jongen, de geiten met hun kleintjes, de koeien met hun kroost en de paarden met hun gepeupel. Wie weet zie ik dit jaar ook weer een groep jonge hazen. Al schat ik die kans klein aangezien de weilanden waar ik, tijdens het uitlaten van de hond, langs loop vorig jaar voor akkerbouw zijn omgeploegd. Maar goed, voorlopig zie ik al de lammetjes en geitjes lekker huppelen in de wei en dat geeft mij een glimlach om het gezicht. Nee, lente is een mooi seizoen. Het enige nadeel is dat het betekend dat de zomer weer dichterbij komt. En met de zomer de hitte. Maar voorlopig ga ik genieten van de lente.