maandag, maart 04, 2013

Xaphoon

Afgelopen woensdag heb ik na lange tijd dan toch de knoop doorgehakt en heb besloten een Xaphoon aan te schaffen. Want ik houd er wel van om nieuwe muziekinstrumenten uit te proberen en er hopelijk ooit een keer een mooie melodie uit te laten verschijnen.

Voor de lezers onder jullie die nog niet weten wat een Xaphoon is: Het is een muziekinstrument die zich laat bespelen als een blokfluit, maar met de bedoeling het warme diepe trillerige geluid van een klarinet of saxofoon te produceren. Het is ongeveer 25 jaar geleden uitgevonden door Brian Wittman op Hawaii (waar Wittman woont) en dus een redelijk nieuw muziekinstrument. In eerste instantie gemaakt van bamboe afkomstig van Hawaii (waarvan er al meer dan 40.000 handgemaakte van zijn verkocht) en later is er een kunststof versie in samenwerking met Wittman ontwikkeld en in productie gegaan in Amerika.

KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA
Zelf heb ik de kunststof versie gekocht. Dit omdat de prijs lager is dan de bamboe versie en het makkelijk in onderhoud is. Voor een beginneling als ik is dat in eerste instantie een prima instap model. Daarnaast hoef ik dan ook minder bang te zijn dat het instrument beschadigd (bijvoorbeeld als ik het meeneem ergens naar toe). De klank is daarentegen wel minder warm en ik gok dat de houten versie iets minder vocht problemen heeft. Kunststof neemt het vocht dat door het blazen in het instrument ontstaat niet op, dus dat loopt er na een tijdje spelen langzaam maar zeker uit. Het zelfde probleem heb ik met de kunststof Ocarina in tegenstelling tot de keramische versies die ik in mijn bezit heb.

De kunststof Xaphoon is zo’n 30 centimeter lang en is gestemd in C. Net als een blokfluit telt het instrument 9 gaten. Acht voor de vingers en één voor de linker duim.  Zover ik heb begrepen is het bijgeleverde rietje een medium riet van een tenorsax en dus inwisselbaar voor rietjes met andere diktes.

Na een paar dagen er wat op gespeeld te hebben valt me op dat de moeilijkheid van het instrument vooral ligt bij de blaastechniek. Voor een klarinet of saxofoon speler het wel gemakkelijk zijn, maar voor een leek als ik ben je toch wel even bezig er überhaupt een (mooie) klank uit te halen. Het is niet simpel weg blazen. Je moet namelijk met je onderlip (over je ondertanden) druk zetten, maar wel op de juiste plaats en met de juiste druk. Zit je te hoog dan druk je het mondstuk dicht waardoor je niet eens je lucht kwijt kan. Zit je te laag dan krijg je een hele hoge valse toon. Hetzelfde geld voor de druk, veel druk is mondstuk dicht, te weinig druk is valse toon of geen toon. Verder kun je door de plaatsing de klank aanpassen. Je kunt een mooie warme volle klank krijgen als een diepe blokfluit of je kunt de druk net ergens anders uitvoeren waardoor er een meer trillerige klank ontstaat.Het instrument biedt dus verschillende mogelijkheden tot het produceren van een klank.

Al met al ben ik zeer tevreden met deze aanschaf. Op het internet heb ik heel wat berichten gehoord dat velen de klank niet fijn vinden en dat ze liever een klarinet spelen, maar zelf vind ik de klank best fijn en apart. Reken daarbij de veel lagere prijs en je komt op een goede prijs/kwaliteitsverhouding. Voor mij is het dus zeker een mooie aanvulling op mijn muziekinstrumenten collectie.

Geen opmerkingen: