vrijdag, december 19, 2008

Kerstkaarten

De afgelopen jaren heb ik mijn kerst-groeten voornamelijk via e-mail verzonden. En dan niet een simpel berichtje, maar door mezelf in elkaar ge-photoshopte e-carts.

Dit jaar had ik daar geen zin in. Dus dit jaar heb ik ouderwets kaarten de deur uit gestuurd. Dit betekent dat maar een selectief groepje een kerst-groet van mij zal ontvangen dit jaar (al zit ik te denken om een enkeling ook via e-mail een simpel berichtje te sturen). Dit omdat ik in vorige jaren van veel mensen geen bericht terug kreeg op mijn e-mail en ook omdat het postadres van bepaalde mensen niet bij mij bekent is.

Dus mocht je deze blog lezen en denken: "Eigenlijk zou ik van hem ook een kerstkaartje horen te ontvangen", zorg dan in eerste instantie dat je postadres bij mij bekent wordt. Of je dan een kerstkaartje ontvangt ligt dan alleen nog aan het punt of ik vind dat je die kerstkaart inderdaad verdient. :P

Rest mij alleen nog het volgende:
Ik wens jullie lezers ook via deze weg prettige kerstdagen.

zondag, november 30, 2008

Sinterklaas en de nacht

Zoals ik vorige week al schreef had ik deze week wederom een Sinterklaas optreden. Ditmaal in het eigen dorp. En natuurlijk weer op zo'n heerlijk tijdstip waardoor je hele dag naar de klote is. We moesten namelijk om kwart voor 2 vertrekken om de Goedheiligman op te halen. Wederom had de organisatie een verhaaltje verzonnen.

Eén van de jeugd-voetbalteams had een wedstrijd gewonnen en was daardoor kampioen geworden. En dus had de organisatie het idee opgevat dat dit team wel even tegen de Zwarte Pieten konden spelen. Zo gezegd zo gedaan, dus er werd even gevoetbald en de Sint moest later ook maar even meedoen. Maar die verzwikte natuurlijk zijn enkel en moest er dus gezocht worden naar een vervoermiddel. Wat al snel gevonden was in de vorm van een kruiwagen. Nou, dat moest toch maar anders. Dus werd er in de buurt een auto geregeld met een aanhanger waarop de kruiwagen met de Sint dan maar op moest. En toen mochten we weer spelen en de boel door het dorp leiden. Eén geluk: ook al dreigde de lucht met naar weer, het bleef droog.

's Avonds ben ik voor de tv gaan zitten. Want Paul de Leeuw zat 25 jaar in het vak en hield een marathon uitzending. In eerste instantie keek mijn moeder mee, maar die hield het rond half 3 voor gezien. Maar ik heb de rest van de nacht dus doorgekeken tot vanmorgen half 9. Met de hond naast me, die wel lekker lag te doezelen of te slapen.

Het was wel een leuk gevarieerd programma. Al zat er zo tussen 3 en 5 uur wat een dip in. Toch heb ik me er zeer mee vermaakt, al ben ik nu natuurlijk zo brak als wat (al gok ik dat de programma-makers er nog brakker uit kwamen). Heb na afloop wel nog even de hond uitgelaten, zodat mijn moeder wat langer kon blijven liggen en ben toen zelf ook maar mijn bed in gedoken. Wat dus resulteerde in half 4 pas weer wakker worden. :P

Ach, zoiets komt niet vaak voor. Dus zo af en toe mag dat wel. Zul je alleen net zien dat het geheel binnenkort ook gewoon herhaald wordt overdag. Maar goed, ik heb het dan in ieder geval al gezien.

vrijdag, november 28, 2008

I can see clearly now...

Al meer dan 5 jaar draag ik een bril die bijna vanaf het begin al een ramp was. Dit kwam omdat de bril niet over een anti-kras beschikte, dus binnen in de eerste week zat er al een kras op. In de loop van de jaren is dit natuurlijk alleen maar erger geworden. Komt nog bij dat blijkbaar de ontspiegelings-laag ook nog los kwam. Wat er dus voor zorgde dat ik continu door een soort van mist heen moest kijken.

In de afgelopen jaren was er nooit geld voor een nieuwe bril, dus stuntelde ik maar met dat rotding. Dit jaar houd echter het belastingvoordeel op brillen op en ook de teruggaaf van de zorgverzekering (zover ik het begrepen heb) en dus mocht ik als cadeau voor de aankomende feestdagen een nieuwe bril uitzoeken.

(boven: oud; beneden: nieuw)

Op de foto is het niet duidelijk te zien maar het is dus ditmaal een zilverkleurige en lichter dan mijn vorige bril. Het montuur is ook wat steviger en strakker qua vorm. Vandaag heb ik het nieuwe gevalletje opgehaald en dat was weer even wennen zeg. Zelfs nu ik het al enkele uren op heb, ben ik er nog niet helemaal aan gewend.

Qua ogen scheen ik over het geheel niet achteruit te zijn gegaan. Mijn sterkte qua ogen is lager geworden, maar de sterkte van de vorm van mijn ogen is slechter geworden. Ik schijn dus meer rugby-bal ogen te hebben dan voetbal ogen. Mijn oude bril was in ieder geval sowieso niet meer goed en nu zie ik de dingen tenminste weer scherp (of zoals Jonny Nash en later Lee Towers zong: I can see clearly now). Al zijn mijn hersenen er nog niet helemaal aan gewend. Dat zal hopelijk over de tijd wel veranderen.

Op deze glazen zit tenminste wel anti-kras. Dus hopelijk kan ik hier langer goed door zien. Hopelijk is er tegen de tijd dat ik een nieuwe bril nodig heb wel weer het belastingvoordeel en zorgverzekerings teruggave.

dinsdag, november 25, 2008

Oorlogsgod

Een tijdje terug vond ik nog een oude cadeaubon dus ik dacht afgelopen vrijdag laat ik er eens een game van kopen. En aangezien we naar Leeuwarden gingen kwam dat mooi uit. Dus bij een niet nader te noemen winkel heb ik God of War: Chains of Olympus voor de PSP gekocht. Want dat leek me wel een geweldig spel en blijkbaar vele mensen met mij aangezien het al in de Platinum reeks van Sony zit. Wat dus betekent dat het al meer dan 400.000 keer, wereldwijd gezien, verkocht is.

Als verzamelaar zijn die Platinum hoesjes erg lelijk. Dit omdat een deel van het hoesje wordt verknald door het Platinum logo. Nu had die winkel dus ook nog de oude versie. Maar daar stond ook de oude prijs op. Dus ik bij de kassa vragen of de Platinum prijs ook gelde voor het originele hoesje. Dit werd vervolgens even uitgezocht en ja hoor, de prijs gelde ook voor het originele hoesje. Ik helemaal blij natuurlijk.


Die avond meteen begonnen met de game en wat zag dat er goed uit zeg. Grafisch is het gewoon een pareltje voor op de PSP. Zie je jammer genoeg maar bij weinig PSP spellen. Dexter was bijvoorbeeld zo één, en wat ik van Final Fantasy VII: Crisis Core heb gezien is dat ook wel een gelikte game (die ik zeker nog eens in mijn collectie wil toevoegen). God of War ziet er echter niet alleen grafisch goed uit maar het verhaal sleept je gewoon door het hele spel heen. Wast dus resulteerde in het feit dat ik de game vandaag dus ook al uitgespeeld heb.

Dit komt niet alleen doordat de game zo lekker weg speelt, maar ook omdat de game redelijk kort is. Iets wat ik niet noodzakelijk een negatief punt vind. Goed, als deze game langer was geweest was dat natuurlijk mooi meegenomen, maar het verhaal van de game was wel mooi rond gemaakt. Het sloeg ergens op en het bleef boeien. Waarschijnlijk had dat niet zo geweest als ze het uitgerekt hadden. Nu bleef het een vlotte game, met veel hack & slash, maar ook met wat puzzels en zo nu en dan een CGI filmpje waarin het verhaal wordt gebracht.

Daarnaast open je bepaalde extra's in de game door de game uit te spelen. Alleen lang niet alles. Dus deze game ga ik zeker nog eens uitspelen op een ander niveau. Want dit is wel een game die ik vaker wil uitspelen. Ook al ken ik natuurlijk het verhaal nu. Maar het ziet er gewoon zo goed uit en de sfeer zit er zo mooi in dat ik die nog wel eens een keer wil beleven.

zaterdag, november 22, 2008

Kille Sint

De decembermaand komt er weer aan, dus dat betekent weer de goedheiligman binnenhalen met de drumband. Zo ook vandaag weer. Natuurlijk weer op een tijdstip dat je hele dag naar de klote is. Maar oké, het is maar enkele keren in het jaar dus vooruit.

Dus kostuum aan en instrumenten mee en daar gingen we naar het betreffende dorp waar de oude Sint aan zou komen. Even binnen opwarmen en toen vanaf het buurthuis dwars door het dorp naar de andere kant. En waar plaatst de wegwijzer ons? Pal naast een fokkerij en stinken dat het daar deed. Bah. En toen moesten we ook nog heeeeeeeeeel lang wachten tot de Pieten kwamen (ja, de Sint kwam later pas in het verhaal voor). En koud dat het was met die snijdende wind. Maar net voor we blauw werden kwam er een zootje zwarte Pieten aan. Wat dus betekende dat we weer even konden spelen.

Want halverwege het dorp konden we alweer stil staan. Tja, een zwarte Piet deed zich voor als Sinterklaas, blablabla en veel valse liedjes later kwam Sint zelf dan maar opdraven. Dus weer wat valse liedjes verder kwam het verhaal dat ze te weinig cadeautjes hadden. Maar er was een nieuwe winkel in het dorp dus daar konden ze wel wat halen (hoezo gratis reclame). Nou, we stonden die tijd dus lekker te koukleumen en nu waren we wel zo langzamerhand blauw van de kou. Toch moest die Pipo nog naar het buurthuis gebracht worden. Dus wij weer voorop voor de muzikale ondersteuning en daar gingen we. Rondje door het dorp en toen op naar het buurthuis.

Daar stond de koffie met cake al klaar en konden we lekker opwarmen van de kou. Blij dat het weer voorbij is... nu alleen volgende week nog en dan zijn we er minimaal weer een jaartje vanaf.

woensdag, november 19, 2008

Teleproblemen

Wegens omstandigheden wilden we van een ISDN-lijn overstappen op één vaste telefoonlijn. Nou schijnt dat voor Tele2 heel erg moeilijk te zijn. En tot overmaat van ramp zitten we dus bij Tele2. Gezien het denk niveau van het personeel van Tele2 snap ik ook totaal waarom ze dat niet kunnen.

Moeder heeft Tele2 aan de lijn:
Moeder: Een splitter? Geen idee wat dat is... maar ik hoor net mijn zoon binnen komen. Weet jij wat een splitter is?
Ik: Jup, dat weet ik wel.
M Wacht ik geef u even mijn zoon die weet er meer van.
*Moeder geeft telefoon aan mij*
Tele2: Ja, u heeft dus problemen met de telefoon?
I: Ja, we horen steeds ruis.
T: Ja, dat vertelde uw moeder al. Nou zit er dus een splitter tussen. Die moet u weg halen dan doet de telefoon het wel.
I: Er zit geen splitter tussen.
T: Die moet u dan zoeken.
I: Dus ik moet zoeken naar iets dat er niet is. Goed ik zal even in de meter kast kijken.
*Loopt naar meterkast*
I: Goed, ik zie dus een draad uit de grond komen, die gaat omhoog naar een grijs pijpje met PTT erop en dan komst onder dat pijpje een tweede draadje naar beneden en die gaat door de muur naar de telefoondoos. Geen splitter dus.
T: Ja, ik kan uw installatie niet bekijken maar de splitter moet ergens zitten dus die moet u maar eerst gaan zoeken.
I: Waar moet deze dan zitten?
T: Bij uw kabel van internet.
I: Meneer wij hebben geen internet van u alleen een telefoonlijn,
T: Geen internet?
I: Nee, geen internet (goddank)
T: Ow tja, dan heeft u geen splitter nodig.
I: Daarom (zei ik toch al klootviool)
T: Oh wacht, ik zie dat u ISDN hebt.
I: Nee, vaste telefoonlijn. We hadden ISDN maar we hebben een vaste telefoonlijn aangevraagd.
T: Dat kan niet meneer. We kunnen van ISDN geen vaste telefoonlijn maken. U zult toch uw ISDN apparatuur moeten aansluiten.
I: Maar wij willen geen ISDN meer. Want we gebruiken dat toch niet meer en ISDN is duurder (25 Euro in plaats van 17 Euro per maand) en mijn moeder kan dat niet meer opbrengen.
T: Tja, wij kunnen dat niet veranderen.
I: Dan kijken we of er een andere oplossing te vinden is.

Bij KPN bleek het omzetten een klusje van niks te zijn. Wat blijkt nu, ISDN is een product van KPN zelf. Het abonnement op dat product kan wel door Tele2 worden overgenomen. Men kan dan alleen niks meer aan dat product veranderen en ook niet omzetten naar een ander product. Men kan de boel wel verhuizen via KPN, maar aanpassen kunnen ze het niet. En KPN doet dat op aanvraag ook niet zolang je bij Tele2 zit. Die klootviolen van Tele2 kunnen dus wel bij KPN aanvragen om de boel te verhuizen, maar ze kunnen KPN niet vragen om even dat kleine klusje te doen om van ISDN een vaste telefoonlijn te maken. Zelfs niet als je de kosten wilt betalen. Het is gewoon weg onmogelijk.

Nou, zodra het contract afloopt is Tele2 ons voor altijd als klant kwijt. Want dit is zo debiel voor woorden, dat we niet bij dat klootviolen bedrijf willen blijven. Want dit heeft naar mijn idee totaal niks meer met technisch en/of administratief onmogelijk te betekenen. Maar meer naar geldklopperij. Want hoe moeilijk kan het zijn om als afnemer van KPN te vragen of het een ander product kan worden? Elke gewone klant van KPN kan dat. En is Tele2 als afnemer niet gewoon een soort van klant van KPN? In mijn ogen wel. Maar volgens mij kunnen de mensen bij Tele2 gewoon niet nadenken. Althans, niet als het niet om geld gaat.

zaterdag, oktober 18, 2008

Link verwijderd

Laatst wees ik iemand op de link naar Nintendo onder het kopje "Overig". Dit omdat deze van plan was een Nintendo Wii te gaan kopen. En tja, zover ik wist kon je via die link extra Nintendo sterren krijgen als iemand zich via die link registreerde bij Nintendo. Nou klikte ik dus voor de zekerheid vandaag even op de link om te kijken of deze nog werkte. En wat blijkt? Het werkt niet meer. :(

Waarschijnlijk hebben ze het destijds met de lancering van de nieuwe Nintendo site verwijderd. Zoals ze wel meer leuke dingen om sterren te verdienen hebben verwijderd. Erg jammer, want het was altijd zo'n leuk systeem. De sterren zijn er natuurlijk nog wel. Maar je krijgt tegenwoordig gewoon veel moeilijker sterren en daarnaast zijn de catalogus producten qua aantal sterren een flink stuk omhoog gegaan. Heeeeeeeeel erg jammer.

Maar goed, aangezien die link het dus niet meer deed heb ik deze maar verwijderd. Heeft geen zin om een link in de lijst te laten staan als deze het toch niet doet.

vrijdag, september 26, 2008

Xfire

Begin deze week heb ik een profiel aangemaakt voor Xfire. Een gratis gaming tool die automatisch bijhoud welke game je speelt en hoeveel uren (mits deze in hun ondersteuningslijst voorkomt) en dit online publiceert. Welke game je op een bepaald moment speelt wordt ook via de messenger service aan de online zijnde mensen in je vriendenlijst doorgegeven. Het is daarnaast mogelijk voor deze mensen om, als het om een online multi-player game gaat, de game te joinen. Verder biedt de mogelijkheid om video's en screenshots van je game te maken en online op je profiel te publiceren, kijken of er updates zijn van je games en vast nog wel meer.

Een soort van LastFM dus maar dan voor games. Leek me daarom wel handig tool. Al is het jammer dat veel games die ik bezit niet ondersteund worden. Maar goed, daar kan ik wel mee leven. Mijn profiel is trouwen hier te vinden. De link staat ook vermeld links onder de kop Lijsten.

donderdag, september 25, 2008

Gratis en goedkoop

Oké, beetje laat... maar het komt me nu even uit om te posten.

Afgelopen vrijdag had mijn moeder weer haar kookclubje. Aangezien ik haar weg moest brengen en vlak bij Leeuwarden was ben ik daar even heen geweest om tijd te doden. Nou ja, niet alleen daarom. Ik had ook een eigen doel. Ik had me namelijk een tijdje daarvoor aangemeld bij Play Magic en voor die aanmelding kon ik gratis één van de 5 preconstructed decks van de 10th Edition ophalen bij de dichtstbijzijnde spellenshop in hun lijst. Toeval wilde dat dit dus in Leeuwarden was. En dus heb ik vrijdag gelijk maar een deckje opgehaald en wel het rode deck Kamahl's Temper.


Ik was nog niet eerder in die spellenshop geweest/ Krijg je als je er niks te zoeken hebt. Toch wel leuk om dan ook even wat rond te snuffelen. Vond het wel interessant om te ontdekken dat ze naast de spellen ook een behoorlijk aantal Engelse fantasy boeken verkopen, waarvan er ook velen niet in de standaard boekhandels verkrijgbaar is.

Verder had ik via internet gezien dat er Conan voor de Xbox360 voor €4,99 verkocht werd. De vestiging in Leeuwarden had deze echter niet meer en omdat ik nog tijd zat had voor ik mijn moeder weer moest ophalen en Drachten dichterbij Leeuwarden is dan mijn woonplaats, ben ik daar maar even naar toe gereden. Want daar hebben ze ook een vestiging.


Na kort zoeken bij de Xbox360 games vond ik dan een exemplaar met een prijskaartje van €64,99. Nou zou ik nooit die hoge prijs ervoor betalen, maar met de kennis die ik had ben ik gewoon naar de kassa gelopen. Daar aangekomen vertelde ik dus wat ik gelezen had en of dat ook waar was. De verkoper stond eerst even verbaast te kijken over het bedrag €4,99 en zei toen iets in de trant van: "Dat is wel een erg lage prijs dus ik denk niet dat dat het geval is." Toch vertelde het prijssysteem dat ik gelijk had. Waarna de verkoper nog verbaasder keek, maar niks anders kon doen dan het spel voor €4,99 aan mij te verkopen.

Al met al was afgelopen vrijdag dus een productief dagje. :P

vrijdag, september 19, 2008

Weerzien

Je brengt wat lege flessen naar een niet nader te noemen supermarktketen-filiaal, je komt bij de kassa en je ziet achter de kassa een vrouw zitten die je bekent voorkomt. Je kijkt nog eens en begint langzaam te vermoeden dat je gelijk hebt. Dan zie je het naamkaartje op het werkkostuum en je weet het zeker. Ja, het is je zus die je al 15 jaar niet meer gezien hebt.

Dat overkwam mij dus vandaag. Ik heb de flessenbonnen overhandigt en het geld aangepakt en het standaard "Prettige dag verder" aangenomen en ben weer vertrokken. Tja, wat zeg je tegen iemand die je al 15 jaar niet gezien hebt en die in het verleden duidelijk heeft aangegeven niks meer met de familie te maken wil hebben? En je wilt toch niet de mensen achter je in de rij langer laten wachten... of erger nog, dat ze moeilijk gaat doen daar bij de kassa.

Toch was het vreemd haar weer te zien. Ze is toch wel wat veranderd. Tja, wat wil je met 15 jaar. Ze draagt nu een trouwring en het naamkaartje droeg de achternaam van de vriend van destijds. Dus ze is nog getrouwd ook met die gek. En ze werkt dus bij een supermarkt achter de kassa... dus financieel zit het ook niet heel erg lekker bij ze. Nu heb ik ooit begrepen dat ze zelfs kinderen hebben dus dat zal wel flink wat geld kosten. En tja, meneer was destijds nou niet bepaald een grootverdiener en dat zal ook wel niet veranderd zijn.

Al wil ze dan geen contact meer en heb ik haar al 15 jaar niet meer gezien of gesproken. Toch gun ik haar nog steeds iets beters dan wat ze nu blijkbaar heeft. De kans is alleen groot dat ze dat nooit zal weten. En dat vind ik heel jammer, want onze familie is al niet zo groot en die wordt met de jaren ook steeds kleiner (al hoop ik ooit dat dat weer eens wat groter wordt).

Ik denk niet dat ze me herkend heeft in ieder geval. Ze gaf in ieder geval geen blijk van herkenning en tja, ik ben ook veranderd in die 16 jaar en droeg natuurlijk geen naamkaartje. Ben benieuwd wanneer we elkaar weer zien en of het dan meer zal zijn dan elkaar zien. Tijd zal het leren.

donderdag, september 18, 2008

Press Kit Mega Man 9

Soms heb je van die bedrijven die weten hoe ze een game moeten promoten. Jammer alleen dat dit soort promotie vaak amper bij de fans terecht komt. Zo ook CAPCOM. Voor hun game Mega Man 9 (die alleen als downloadable game verkrijgbaar zal zijn) hebben ze namelijk een erg leuke Press Kit ontwikkeld. Men heeft namelijk een ouderwetse NES-cartridge, inclusief hoesje, laten maken waarin de te verzenden CD met artwork, game informatie en screenshots verborgen zit. Zelfs op een detail als het budget-prijsstickertje is gelet.


Voor de fans is er wellicht nog een klein beetje hoop deze gadget te verkregen. Want CAPCOM zit erover na te denken om een gelimiteerd aantal van deze setjes in hun webwinkel te verkopen. Nu ben ik zelf niet zo'n super fan van de Mega Man serie. Al vind ik de spellen wel aardig om te spelen. Toch vind ik deze promotie wel erg leuk. Dus mocht iemand er vanaf willen, laat het me dan even weten. :P En het setje zal een mooi plekje krijgen in mijn game-verzameling.

dinsdag, september 16, 2008

Kleine aanpassingen

Wederom wat kleine aanpassingen gedaan.

Zo heb ik het logo die naar mijn gastenboek verwees aangepast in een eigen plaatje dat beter paste in de vorm van mijn blog. En dus niet meer het standaard logo van Bravenet (daar waar mijn gastenboek dus staat).

Verder heb ik mijn Xbox live badge nu helemaal onderaan gezet, onder het Blogarchief. Dit omdat deze eigenlijk weinig toevoegt aan mijn blog, maar wel een leuke toevoeging is. Dus mocht er iemand zijn die er wel eens naar keek en er dus naar zoeken, gij zult dus verder naar beneden moeten scrollen om deze te zien.

Op een dag...

Op 11 september zaten in het programma "de wereld draait door" Peter Koelewijn en Pater Moeskroen. Dit omdat Pater Moeskroen een nieuwe tour en cd gaan maken met liedjes van Peter Koelewijn. Eén nummer speelden ze samen in DWDD en deze is hier te bekijken.

Het bracht me er echter weer op om nummers van Pater Moeskroen te gaan beluisteren. En soms zijn er van die teksten die gewoon naar voren springen. Dit keer was het de tekst van het nummer Dansen. Voornamelijk door de eerste twee zinnen. Afijn... beoordeel het zelf, hier de gehele tekst. Al is het natuurlijk mooier met de muziek er bij. :)

Pater Moeskroen - Dansen
Op een dag wordt je geboren en langzaam word je groot
Er komt ook nog gegarandeerd een dag, dan ga je dood
Daartussen mag je leven, da's alles wat je kan
Maar al duurt het even, we maken er iets van

En we dansen dansen dansen door de nacht
Met de duivel op de hielen en de dood die op ons wacht
Maar we grijpen alle kansen
En we dansen dansen dansen!

Ik heb het al zo vaak gezegd: het leven is een boom
Maar je moet er wel van plukken, anders blijft het een droom
In het dal zit je veilig, maar meer ook niet
Op de top van de heuvel is het prachtig wat je ziet!

En we dansen dansen dansen door de nacht
Met de duivel op de hielen en de dood die op ons wacht
Maar we grijpen alle kansen
En we dansen dansen dansen!

Ik heb m'n buik al meer dan vol van "later" en "straks"
Nog één folder over sparen en ik zit aan m'n taks
Ik woon in het heden en ik voel me mens
Op de rand van de afgrond is het leven pas intens!

En we dansen dansen dansen door de nacht
Met de duivel op de hielen en de dood die op ons wacht
Maar we grijpen alle kansen
En we dansen dansen dansen!

Op een dag wordt je geboren en langzaam word je groot
Er komt ook nog gegarandeerd een dag, dan ga je dood
Daartussen mag je leven, da's alles wat je kan
Maar al duurt het even, we maken er iets van

En we dansen dansen dansen door de nacht
Met de duivel op de hielen en de dood die op ons wacht
Maar we grijpen alle kansen
En we dansen dansen dansen! (2x)

woensdag, september 03, 2008

Wederom enkele kleine aanpassingen

Ik heb wederom wat kleine aanpassingen doorgevoerd.

Zo heb ik links onder de kop Lijsten een link toegevoegd naar mijn Flixter profiel. Flixter is een site waarop je kunt bijhouden welke films je gezien hebt en wat je daarvan vond. Oftewel daar kun je een lijstje vinden van films die ik sowieso ooit gezien heb en wat ik daar dus van vond. Mocht je me kennen en ook een Flixter profiel hebben, voeg me dan gerust toe. Dan kunnen we kijken hoe onze film smaak overeenkomen (of juist niet :P).

De tweede kleine aanpassing is dat ik links onder de kop Overige de links naar mijn Johari en Nohari heb geplaatst. Dit omdat de blogpost erover over de tijd wel naar de achtergrond zal verdwijnen. En aangezien ik nog steeds hoop dat meer mensen mijn Johari en Nohari invullen wilde ik deze langer onder de aandacht houden.

En dat was het dan weer voor deze keer. ;)

maandag, augustus 25, 2008

Dino jacht

In 1997 kwam Turok: Dinosaur Hunter uit voor de Nintendo64. Een First Person Shooter gebaseerd op een Comic serie. Ik zal dus een jaar of 16 zijn geweest en gamen was toen al een grote hobby van me. Echter stond Turok niet op mijn wenslijstje. In dat jaar was ik op een gegeven moment een paar dagen ziek en op één van die dagen wilde mijn ouders even winkelen. Van mij mochten ze dat wel, ik wilde toch rustig in bed blijven liggen, dus het had geen zin voor ze om apart thuis te blijven. Ze vonden het toch wel zielig voor me en bij hun thuiskomst kreeg ik dus een pakje in mijn handjes geduwd. Het bleek Turok: Dinosaur Hunter te zijn.

"Ja, er stonden dinosauriër op dus we dachten dat je dat wel leuk zou vinden." was wat mijn ouders er toen bij zeiden. Tja, wisten zij veel dat je die dino's moest neerknallen. Hoe brak ik ook was de N64 ging direct aan en ik heb me toen door de slechte besturing heen geworsteld. Ik kan me herinneren dat je in het begin via stenen met verschillende hoogtes omhoog moest klimmen. En dat wilde dus voor geen meter. Omdat ik de benen van het mannetje niet zag sprong ik lange tijd steeds mis en kon ik weer opnieuw beginnen. Toch was het wel een geinige game. Al hebben mijn ouders er veel te veel voor betaald (in die tijd moest je games ook niet bij de Bart Smit kopen).

Een paar jaar terug heb ik op een rommelmarkt Turok 2: Seeds of Evil, ook voor de N64, op de kop weten te tikken. Al heb ik deze tot nog toe nog niet uitgetest (tja, te veel leuke games, dan krijg je dat). Tevens heb ik via Duitse videogame tijdschriften van beide ook de volledige PC versie.

Dit weekeinde is de serie zelfs nog wat uitgebreid. Namelijk met Turok: Evolution voor de GameCube Nintendo. En wel voor het riante bedrag van 2,90 Euro. Al zou het net zo slecht zijn als het eerste N64 deel, dan nog zou ik me er niet op bekocht hebben. Vandaag heb ik de game meer even gecheckt. Het spel is op dezelfde manier opgebouwd waardoor het grafisch geen pareltje is en qua gameplay het één en ander ook zuigt. Maar echt slecht is de game niet. Op beide fronten is het in ieder geval, in vergelijking met de N64 delen erop vooruit gegaan. En al begint de GameCube al flink te verouderen... het is eigenlijk al bejaard op videogame gebied... het wist me toch wel te boeien. In de eerste levels (chapter 1) kom je al redelijk wat verschillende dino's tegen. En die zien er nog eens goed uit ook. Hieronder een filmpje van chapter 1. Let alleen niet op de vegetatie, want die ziet er knudde uit.



De levels van chapter 2 zijn vlieg levels. Waarbij je op een pterodactyle (of iets soortgelijks) zit en je door een gebied heen moet loodsen en dingen moet neerknallen. En rond dat punt heb ik het spel afgesloten. Al bij al de aankoop wel waard.

Nu mis ik alleen nog de volgende games in de Turok serie:
- Turok 3: Shadow of Oblivion (voor de N64)
- Turok: Rage Wars (voor de N64)
- Turok (voor Xbox360, PlayStation3 en/of PC)
En dan reken ik even de GB(A) spellen niet mee.

vrijdag, augustus 22, 2008

Kleine aanpassingen

Even een kort blogpostje met de melding dat ik het Twitters-blok, dat links te vinden is, heb ingekort naar 1 post in plaats van de vroegere 5.

Tevens heb ik het links gedeelte wat op geschoond. Dit omdat twee links naar pagina's verwezen die niet meer bestonden. Wel zo netjes naar jullie toe dacht ik zo. ;)

maandag, augustus 11, 2008

Jo- en Nohari

Ik vermoed dat het concept achter Johari en Nohari bij de meeste wel bekent zal zijn. Je hebt een lijstje met goede en een lijstje met slechte eigenschappen. Bij elk lijstje kies je 5 á 6 kernwoorden die volgens jou bij je passen. En vervolgens laat je andere mensen je beoordelen. Zodat je daarna kunt kijken wat de overeenkomsten zijn en de verschillen. Om daarmee jezelf eventueel te kunnen veranderen.

Onder andere via Mystics kwam ik op een site terecht waar een online Johari en Nohari gemaakt kan worden. En dat heb ik dus gedaan.

Deze zijn op de volgende plekken te vinden:
Johari
Nohari

Als je me een beetje kent vul deze dan alsjeblieft in. Want ik ben erg benieuwd wat jullie dus van me vinden. Liefst natuurlijk met een naam erbij die ik ken, zodat ik weet wie wat heeft gekozen. Alvast bedankt. :)

donderdag, augustus 07, 2008

Club Nintendo Petjes

Sommigen herinneren zich misschien nog mijn blogpost van 15 april 2008. Daarin beschreef ik dat ik uit de Nintendo sterrencatalogus een zwarte Club Nintendo Pet had besteld en binnengekregen.

Het feit wil dat deze sterrencatalogus enkele weken later alweer werd bijgevuld met een nieuwe pet. Namelijk een grijze van Mario Kart Wii. Aangezien ik nog wel wat sterren over had, heb ik deze besteld.

Na iets meer dan een maand werd de sterrencatalogus weer bijgevuld. En ditmaal zat de witte Club Nintendo Pet er ook weer bij. En aangezien ik nog steeds wat sterren over had, heb ik deze tevens ook besteld. Het duurde echter tot vandaag voordat beide petten binnen kwamen. Waarschijnlijk omdat ze het in één keer wilden versturen. En zie hieronder een foto van alle drie de petten.


Is het niet een fraai stelletje zo bij elkaar? Ik ben er in ieder geval blij mee. Zo vaak zit er niet iets leuks in de sterrencatalogus dat ik zou willen... al zijn mijn sterren nu wel op. :( Ik zag namelijk dat ze een tijdje terug een Club Nintendo Koffiemok er in hadden gezet. Ook leuk... maar goed, we kunnen niet alles hebben hè. En een mooie pet is nooit weg.

donderdag, juli 24, 2008

Fl0w(er)

Voor zijn thesis onderzoek aan de University of Southern California bedacht Jenova Chen dat wanneer de verhouding tussen uitdaging en capaciteiten goed verdeelt is de prestatie het hoogst is. Is er een grotere uitdaging dan capaciteit dan raken we bezorgt en is er meer capaciteit dan uitdaging dan gaan we ons vervelen. Om dit verder te bestuderen bedacht Chen samen met Nicholas Clark de game Fl0w. Het doel was om je wezentje groter en sterker te laten worden door middel van andere wezens op te eten. Iets wat later ook de basis was van de aankomende game Spore (al gaat deze iets verder qua gameplay).

Op de Tokio Game Show van 2007 werd er al een trailer uitgebracht... en op de E3 van dit jaar kwam de spirituele opvolger van Fl0w wederom naar buiten. Onder de naam Fl0wer. Dit keer gaat het niet om een PC titel die je via internet kunt spelen, maar om een PlayStation3 game. Zie hieronder een van de E3 trailer die op GameTrailers staan.

[Trailer niet meer beschikbaar]

Dit keer speel je dus niet met een wezentje... maar lijkt het er op
dat je meer de wind bent, waarbij je bloemen moet verzamelen. Je
zweeft dus een beetje over het landschap heen en ziet langzaam maar
zeker steeds meer blaadjes om je heen dwarrelen. Wat hierin de
uitdaging zal zijn is, in ieder geval voor mij, nog een raadsel. Al
lijkt het er op dat Chen hier verder niks mee van doen heeft. Dus wie weten hebben ze dat aspect eruit gehaalt.

Tevens kwam er na Fl0w een andere soort gelijke webgame uit genaamd Bubble Tanks. Het vervolg hierop kwam ik laatst tegen. En deze Bubble Tanks 2 kun je hier vinden. Grafisch ziet het er erg leuk uit en de gameplay werkt ook wel lekker. Al is het wel erg kort vond ik. Voor je het weet ben je bij de eindbaas en die heb je, in vergelijking met vorige vijanden, redelijk snel verslagen. Daarna krijg je de mogelijkheid om gewoon rustig verder te gamen, maar echt veel vernieuwends heb ik echter niet meer gezien. Ben benieuwd of de makers van deze game ook komen met een alternatief voor Fl0wers. Aangezien ik nog steeds geen PS3 heb... maar goed, Fl0wer zelf is ook nog niet uit. :P

donderdag, juli 17, 2008

Presentatie middels LittleBigPlanet

Als gamer heb ik al behoorlijk wat game consoles, maar de PlayStation 3 is daar nog niet één van. Want die bak is mij gewoon nog steeds te duur (plus dat ik nog steeds hoop dat de backwards compatibility terug komt). Toch zijn er enkele titels waarvoor ik het apparaat toch ooit wel wil kopen. Zoals bijvoorbeeld Final Fantasy Versus XIII (tja, voor FF XIII hoef je het schijnbaar niet meer te hebben, want die game komt ook naar de Xbox360). Een andere game die mij echt tof lijkt is LittleBigPlanet.

LittleBigPlanet zal een platform game worden. Nu is dat op zich niets bijzonders, want er zijn zat platform game. Wat het bijzonder maakt is dat je zelf levels kunt maken... en heel veel dingen kunt aanpassen... en vervolgens met vier personen (online) dat level tegelijk kunt spelen. En deze zelf gemaakte levels kunt down- en uploaden. Tevens zijn de poppetjes (ook wel Sackboy of Sackgirl genaamd) briljant. Want omdat je online het spel kunt spelen hebben de makers het mogelijk gemaakt om je poppetje duidelijke lichaamsuitdrukkingen te laten tonen.

Nu kan ik het allemaal wel met woorden proberen uit te leggen... maar beelden zeggen het veel duidelijker. Zoals bijvoorbeeld in onderstaande filmpje. Waarin Sony, middels een speciaal gemaakt level in LittleBigPlanet, hun verschillende verkoopcijfers laten zien. Let vooral ook op de Sackboy. Deze wordt dus handmatig aangestuurd en is niet voorgeprogrammeerd. Mocht ik in de toekomst ooit weer eens een presentatie moeten maken, dan hoop ik dat ik ook LittleBigPlanet kan gebruiken. Want dit ziet er toch veel cooler uit dan dat saaie Powerpoint?

vrijdag, juli 04, 2008

Winkeltje op de hoek

Mensen die mij wat beter kennen weten wel dat ik veel plezier kan beleven aan schattige aparte games waar vele andere gamers hun neus voor op zouden halen.

Zo kreeg ik een week terug de game Tamagotchi Connexion Corner Shop 2 in handen. De meeste kennen denk ik Tamagotchi wel als zo'n irritant klein spelletje waarbij je een beestje moest opvoeden en die om de zoveel tijd begon te piepen als er iets mis was. Nou, deze game voor de NintendoDS is toch wel anders. Al spelen de Tamagotchi wezentjes wel een grote rol.


Aan het begin kun je kiezen uit drie Tamagotchi wezentjes namelijk Memetchi, Mametchi en Kuchipatchi. Met dat gekozen wezentje moet je vervolgens een winkeltje starten om daarna de binnenkomende klanten gelukkig te maken. Dit doe je door middel van een simulatie spelletje. Zo kun je bijvoorbeeld een taartenbakkerij openen en moet je de taart maken die waarnaar de klant vraagt. Vervolgens word je brouwsel beoordeelt en aan de hand daarvan zie je hoe gelukkig de klant wordt. Vervolgens koopt de klant je product (mits je deze op tijd af kon krijgen, anders is de klant al gevlogen). Ook als deze helemaal mislukt is en krijg je altijd hetzelfde bedrag. Tenzij je zoveel klanten gelukkig hebt gemaakt dat er een prinses langskomt. Als je deze goed geholpen hebt dan zorgt deze ervoor dat je winkeltje een verdieping groter wordt. Waarna je vervolgens iets meer verdient aan je producten. Per winkel doe je eigenlijk steeds hetzelfde, al krijg je wel wat meer optie als je winkel groter wordt, waardoor het ook iets moeilijker wordt.

De gein zit hem juist in de verschillende winkeltjes die ieder hun eigen subgame hebben (al lijken sommige wel iets op elkaar). Waarvan er twaalf zijn. Namelijk: De taartenbakkerij, een sushibar, een bowlingbaan, een hamburgertent, een boetiek, een autoservice, een bloemenwinkel, een kliniek, een concertzaal en een vliegmaatschappij. De rekenaars zullen wel zeggen dat er nu maar 10 winkeltjes zijn... en dat klopt. Er zijn echter nog twee duo-winkeltjes mogelijk, namelijk de sushi-bowling (sushibar en bowlingbaan) en de studio (concertzaal en kliniek). Wat het totaal dus op 12 brengt. Persoonlijk vind ik vooral de kliniek erg leuk... vooral omdat deze in vergelijking met de andere winkeltjes redelijk uitgebreid is en nog voor wat uitdaging zorgt.

Elke klant heeft tevens een klantenkaart waarop kan worden gezien welke winkeltjes deze bezocht hebben. Je hebt er niks aan... maar het geeft de game wel ietsjes meer inhoud. Ook kun je het kamertje waar je Tamagotchi wezentje in woont aanpassen met spulletjes en kun je voedsel kopen voor je wezentje.

Het interessantste aan de game vind ik toch wel de muziek. Het zijn heerlijke vrolijke deuntjes die goed uitgewerkt zijn. Elke winkel heeft zo zijn eigen melodie, maar ook de drie verschillende Tamagotchi's (al kun je die wel voor de andere instellen)hebben zo hun eigen deun. Dit mede door de vrolijke graphics maken het een game die je opvrolijkt.

Toch zijn er ook wat minpunten aan de game. Het is zeer repetatieve gameplay die uiteindelijk gaat vervelen. Daarnaast wordt deze gameplay zeer slecht uitgelegd en leer je het voornamelijk door alles uit te proberen en dus fouten te maken. Een ander punt waar ik me aan ergerde was dat je de tekst binnen een subgame niet kon overslaan. Dit kun je door de rest van de game wel... maar in de subgame van de concertzaal (wat verder wel een leuke game is) zit je bijvoorbeeld gewoon tientallen tellen te wachten voor je wezentjes is uitgepraat en je weer wat kunt doen.

Het is dus zeker geen top titel. Maar waardeer je vrolijke aparte games die totaal nergens over gaan dan is dit zeker een leuke titel voor in de collectie, mits je er niet te veel voor hoeft te betalen (zeg minder dan 15 euro).

dinsdag, juni 24, 2008

Onbegrepen en Frankenstein

De afgelopen week heb ik weer twee boeken uitgelezen. Namelijk Onbegrepen van Karin Slaughter en Frankenstein, or The Modern Prometheus van Mary Shelley.

De eerst genoemde was een boekje dat gratis werd weggeven, bij besteding van €12,50 aan Nederlandstalige boeken, tijdens Juni maand van het Spannende Boek. Omdat het boekje maar 95 pagina's telt, heb ik deze snel tussen door gelezen. Persoonlijk vond ik het niet echt een spannend boek, maar toch wel geinig om te lezen. Voornamelijk omdat ik me deels wel kon vinden in de hoofdpersoon. Iemand die zijn hele leven niet begrepen, genegeerd of gepest wordt en geen liefde weet te vinden. Al vond ik het einde een beetje slapjes.


Het tweede boek is natuurlijk een klassieker en omdat iemand op Aeon een topic had geopend over Gothic Novels en ik deze toch al van plan was ooit te gaan lezen, heb ik deze wat hoger op de nog-te-lezenlijst gezet. Het toeval wil dat ook in dit boek een personage zit dat totaal niet begrepen wordt. Namelijk het monster dat door Frankenstein gecreërd werd. In het originele boek komt dit toch wel sterk naar voren. Meer dan alle andere versies die later via welke media dan ook naar buiten zijn gebracht. Iets wat het boek, in mijn ogen, veel beter maakt dan al die andere versies die het collectieve geheugen vervuilen. In het boek is het monster niet een wezen dat traag is en bouten in zijn nek heeft zitten, maar een groot wezen dat sneller en sterker is dan de mens en tevens lelijk/afschrikwekkend. Ook is het van nature niet een kwaadaardig schepsel, maar juist goedaardig en is het in eerste instantie alleen opzoek naar liefde en genegenheid. Een film die er voor mijn gevoel wel erg dicht bij het origineel komt is Mary Shelley's Frankenstein uit 1994. Al weten ze in deze film ook enkele dingen totaal te verbuigen, vast onder het mom: de kijker wil ook wat.

zaterdag, juni 21, 2008

Bommel en Karten

Een tijd terug ben ik begonnen in de boeken van Olivier B. Bommel van Marten Toonder. Het eerste boek welke ik gelezen heb is: Het beste van Bommel. Nu wilde het zo zijn dat bij het laatste verhaal in dat boek een stuk of 8 á 10 bladzijden niet bedrukt waren. Waardoor het verhaal niet volledig te lezen viel. Vorige week zaterdag ben ik dus in Groningen naar een boekhandel gegaan met het betreffende boek. Binnen bij de info balie gezegd dat ik een probleempje had en wel dat ik een misdruk van Het beste van Bommel had. De dame achter de info balie wist meteen te vertellen dat ik niet een probleem had maar de boekhandel. Na in het systeem te hebben gekeken bleek dat ze ze niet meer op voorraad hadden, maar het kon nog wel besteld worden dus ik moest achter bij een andere balie maar even bestellen en vragen wat ik vervolgens nog moest doen. Dus ik naar die balie, weer alles uitleggen en de bestelling plaatsen. Ze zouden het boek dan dinsdag wel binnen krijgen. Waarschijnlijk was dat ook wel het geval, want woensdag lag er een brief in de brievenbus dat ik het boek kon komen ophalen. Dat heb ik vandaag gelijk maar even gedaan. Nu heb ik dus een ongelezen nieuw exemplaar die straks zeer netjes, na het lezen van het laatste verhaal, op de boekenplank komt te staan. Wat ik wel jammer vind is dat er op de witte kaft een klein zwart vlekje zit. Vermoedelijk door het vervoer erop gekomen. Ach tja, altijd beter dan een misdruk. Ik zal trouwens kijken of ik binnenkort wat meer kan vertellen oven de Bommel boeken die ik gelezen heb.

Verder had ik enkele weken terug, tijdens de opening van de Saturn in Groningen, het spel Mario Kart Wii besteld. Dit omdat de Saturn wegens de opening een actie had, waarbij het spel niet 49 Euro maar 29 Euro koste. Het spel was echter uitverkocht maar als ik het bestelde dan gelde wel die kortingsprijs. Aangezien de game in ieder geval het komende jaar niet onder de 49 Euro zal dalen, heb ik dus besloten deze te bestellen. Hierdoor kwam ik wel als 129 ofzo op een wachtlijst te staan. Mijn verwachting was dan ook dat ik de eerste paar maanden er niks van zou horen. Het verbaasde me daarom dat ik gisteren avond werd gebeld met de mededeling dat ik mijn bestelling kon ophalen. Sneller dan verwacht. Heb de game natuurlijk vandaag meteen opgehaald. En hij is zeker de 29 Euro waard. Heerlijke game plus ook nog eens een kunststof stuurtje (die ik vermoedelijk niet zo heel vaak ga gebruiken, maar het is een leuke gadget voor in de verzameling :P). Rara wat ik vanavond en morgen ga doen. Wie weet binnenkort meer over deze game.

maandag, juni 16, 2008

Facebook

Na Hyves, Hi5 en Orcut heb ik nu ook een profiel aangemaakt op Facebook. De link naar mijn profiel daar heb ik links onder het kopje Netwerken toegevoegd. Het zal de oplettende lezer misschien opvallen dat onder dat kopje Netwerken geen Orcut staat. Dit komt omdat ik het niet voor elkaar krijg om naar mijn profiel op Orcut te verwijzen. Ik heb daar dus wel een profiel... maar die zul je moeten opzoeken als je me daar wilt toevoegen.

Waarom een profiel op Facebook na al die andere profielen? Tja, ik merk dat enkele mensen die ik ken daar ook opzitten... en dat sommige daar erg enthousiast over zijn. Het is eigenlijk een soort van Hyves, maar dan een stuk uitgebreider. Betekent wel dat je meer moet instellen enzo. Dus ik heb nog niet echt een duidelijke mening over of dit nu wel beter is. Tijd zal het leren.

maandag, juni 09, 2008

GTA collectie

Het werd weer eens tijd dat ik een echte blogpost schreef, dus dat ga ik nu dan ook maar doen. Aangezien ik enkele weken terug Grand Theft Auto IV voor de Xbox360 heb gekocht, is het een goed moment om jullie weer eens een kijkje te laten nemen in mijn games collectie.

Grand Theft Auto (GTA) serie is, zoals de meeste misschien wel weten, een serie die al een lange tijd loopt. Voor hen die de eerste serie niet kennen en toch geïnteresseerd zijn, zijn de eerste twee delen hier gratis te downloaden.

De serie is natuurlijk ook aanwezig in mijn collectie. Al heb ik nog steeds niet alle delen, het is toch al een mooie partij bij elkaar. Hieronder een foto van mijn GTA collectie.


Mijn GTA collectie bestaat dus uit de volgende delen:
  • Grand Theft Auto voor de PlayStation (ik heb deze ook voor de PC, maar die staat op een verzamel disc die ik zo snel niet kon vinden)
  • Grand Theft Auto Collector's Edition voor de PlayStation, met daarin Grand Theft Auto, Mission Pack #1 1969 en Grand Theft Auto II
  • Grand Theft Auto Dubble Pack voor de Xbox, met daarin Grand Theft Auto III en Grand Theft Auto Vice City
  • Grand Theft Auto San Andreas voor zowel de PlayStation2 als de PC
  • Grand Theft Auto Liberty City Stories voor de PSP
  • Grand Theft Auto Vice City Stories voor de PSP
  • Grand Theft Auto IV voor de Xbox360

De titels die ik nog mis zijn Grand Theft Auto Mission Pack #2 1961 (welke alleen in downloadbare vorm bestaat) en Grand Theft Auto Advance.

In de afgelopen tijd heb ik GTA IV nu enkele uren gespeeld. Mijn mening over deze game is op dit moment als volgt:
De serie is er grafisch gezien zeer op vooruit gegaan. Iets wat te verwachten viel natuurlijk. En dat maakt de game zeer de moeite waard om te spelen. De details zijn gewoon heerlijk. Met name de verschillende weersomstandigheden. Toch blijft de besturing tegenvallen en dat is toch een gemiste kans. Vooral omdat concurrerende spellen dit wel weten te verbeteren. Bijvoorbeeld het GPS-systeem, deze vind ik persoonlijk in de game The Godfather stukken lekkerder werken. Al moet ik wel bekennen dat het in GTA IV realistischer is. Want waarom werkt deze in GTA IV niet lekker? Omdat deze net als bij een echt GPS-systeem de tijd nodig heeft om de nieuwe route te berekenen. In het echt is dat al niet echt handig, maar in een game waar je soms snel een andere route moet weten kan dat af en toe best frustrerend zijn. Een ander punt van kritiek is dat de game redelijk repetatief is. Missies lijken erg op elkaar en er is naast deze missies amper iets te doen. Al is het doodgewoon door de stad heen wandelen erg rustgevend, en deze stad is redelijk afwisselend dus er is voldoende te zien.

Hoe mooi de game dus ook is en hoe graag ik de game ook speel op dit moment, het geeft mij het gevoel dat de makers zich vooral gericht hebben op het grafische aspect en daar erg gedetaileerd aan hebben gewerkt. De gameplay en de missies zijn hierdoor wat op de achtergrond geschoven. Toch vind ik de game nog steeds een topper al ben ik ook benieuwd wat de makers van Saints Row 2 en hopelijk The Godfather 2 gaan afleveren.

donderdag, juni 05, 2008

Twitter 2

Na wat gepruts en gezoek heb ik nog een derde variant twitter badge gevonden. En wel hier. Het is eigenlijk een aanpassing op de standaard HTML twitter badge van Twitter.com zelf.

Na de plaatjes verandert te hebben (qua kleur en formaat) en voor een klein deel de code was ik nog niet geheel tevreden. De verschillende berichtjes zaten namelijk, net als bij het origineel, nog steeds dicht op elkaar. Zelf kwam ik daar na veel zoeken niet uit. Maar gelukkig wist een vriend van me (Kasper nogmaals bedankt daarvoor) er met wat extra codering voor te zorgen dat de berichtjes gescheiden worden door hokjes. Dit maakt het er in ieder geval al een stuk overzichtelijker op.

Toch ben ik persoonlijk nog niet helemaal tevreden, maar deze variant voldoet tenminste aan de belangrijkste eisen. Daarom heb ik de andere twee van mijn blog afgehaald. Nu maar hopen dat twitter een leuke aanvulling is op mijn blog.

dinsdag, juni 03, 2008

Twitter

Na het hier en daar tegen te zijn gekomen, heb ik gisteren maar besloten een Twitter profiel aan te maken. Dit omdat ik toch wel af en toe wat gedachten heb die wat te kort zijn voor een blogpost maar die ik wel graag wil delen. Tevens lijkt het me wel interessant om andere mensen op een dergelijk niveau te kunnen volgen.

Je kunt deze koste gedachten van me dus nu vinden op Twitter, maar tevens zit ik nog te puzzelen hoe ik de laatste van die gedachtes op mijn blog kan krijgen. Twitters zelf bied de mogelijkheid van zogenaamde Badges waarvan er op dit moment twee in de linkerkolom hier te vinden zijn.

De eerste staat vlak onder het kopje Over mij. Het stukje met als kop Twitter denkraam. Een titel die mij wel toepasselijk leek. Denkraam komt trouwens uit de Olivier B. Bommel boeken en een raam is net als een fles van glas. Echter vind ik de weergave niet zo heel erg mooi.

De tweede staat onder mijn Xbox360 badge. Deze ziet er volgens mij wel mooier uit, maar werkt zover ik het kan testen alleen in IE en niet in Firefox. En aangezien ik Firefox gebruik, en volgens mij ook het grootste gedeelte van de bezoekers van deze blog, vind ik dit nogal vervelend.

Ik ben dus nog steeds aan het uitzoeken of er betere mogelijkheden zijn... maar tot die tijd laat ik deze dus even staan. Laat vooral even in een reactie merken wat jullie ervan vinden. :)

maandag, mei 12, 2008

De pianoman

Zoals de meeste wel zullen weten was het boekenweekgeschenk dit jaar "De pianoman" van Bernlef. Een boekje van ongeveer 90 pagina's. Zoals ik al eerder schreef kreeg ik dit boekje niet bij de ECI omdat de &$#*-figuren daar het niet gaven als je een boek kocht met korting. Afijn, ik zal daar verder niet meer op ingaan, aangezien ik daar al genoeg over gezegd heb.

Gelukkig zijn er ook nog andere mensen op deze aarde. En een paar van de lieve exemplaren waren zo aardig om het boekje voor me te regelen en deze naar de afgelopen Aeon-meet mee te nemen. Ik had er echter aan één genoeg, maar wil toch even de meenemers bedanken. Neffalathiel bedankt voor je exemplaar (je was toevallig de eerste die hem gaf) en ook Gwywen bedankt voor het meenemen en aanbieden (je was alleen net te laat).

Goed, dan nu mijn gedachten over het boek. Want deze heb ik inmiddels namelijk uitgelezen. Zoals Bernlef zelf al in enkele interviews naar voren bracht, komt het idee van het verhaal voort uit een krantenbericht, die vertelde over een "aangespoelde" onbekende man die niet wilde/kon praten en vooral wilde pianospelen. Het boekje "De pianoman" verteld het verhaal dat Bernlef er omheen heeft bedacht. Namelijk uit wat voor leefomgeving kwam de pianoman en waarom wilde/kon deze niet praten en was deze meer gefocust op de piano. Het verhaal zit wel goed in elkaar en zet aan tot denken over het onderwerp. Echter ben ik persoonlijk niet zo'n fan van de schrijfstijl van Bernlef in dit boekje, waardoor het me niet helemaal pakt. Het is dus naar mijn idee zeker geen slecht boek, maar geweldig vond ik het persoonlijk nou ook weer niet. Het is zeker niet mijn favoriete boekenweekgeschenk, maar ook niet het slechtste wat ik gelezen heb. Het is een leuke middenmoter die iets meer richting de positieve kant zwaait dan naar de negatieve.

woensdag, mei 07, 2008

Bevrijdingsdag

Eigenlijk heb ik best weinig gedaan afgelopen maandag op Bevrijdingsdag. Dit komt vooral omdat ik nog te brak was om iets te doen. Zo brak zelfs dat ik niet eens meer precies weet wat ik die dag allemaal gedaan heb.

Wat ik nog wel zeker weet is dat ik dus 's avonds moest drummen. Dit keer de grote ronde door het dorp... en wat ben ik blij dat dat achter de rug is. Zo'n carrier is wel relaxter voor je schouders... maar wat gaat je rug toch naar de klote ermee.

*Auw*

Ik had aan het einde echt het gevoel dat mijn rug in de fik stond en licht gaf. Ik ben er dus nog steeds niet helemaal uit of ik dit liever heb dan een kapotte rechter schouder. Het drummen verder ging geloof ik wel erg goed... en was weer blij dat het korps er achter liep en we om en om een muziekstuk ten gehore brachten. Volgende optreden laat ook niet lang op zich wachten. Ik meen 22 mei, avond vierdaagse. Maar dat stelt meestal niet de wereld voor... dus dat overleven we zeker wel. :P

maandag, mei 05, 2008

Aeon meet mei 2008

Zaterdag rond een uur of 12 ben ik met een de dag ervoor schoon gemaakt autootje richting Dokkum gereden om daar een meerijder op te pikken. Deze kwam natuurlijk weer enkele minuten te laat en dus zat ik eerst wat in de volle zon de tijd doden met het lezen in een boek. Uiteindelijk kwam meneertje toch opdagen en na de begroeting en het inladen van de auto zijn we vertrokken richting Wierden. Waar we dus naar toe gingen voor een Aeon-meeting en waar we 2 uur en pak weg 15 minuten later arriveerden. Dit nadat het navigatiesysteem de weg kwijt was geraakt aangezien bij Wierden een nieuwe weg was gelegd die de software dus nog niet kende. Hierdoor hebben we wel even het centrum van Wierden gezien. We kwamen tevens twee andere leden van Aeon tegen die bij het station stonden te wachten op een ander Aeon lid die met de auto onderweg was en hun zou oppikken. Zelf had ik de auto al vol, dus ze konden niet meerijden.

We kwamen vervolgens als één van de eerste aan. De gastvrouw en gastheer waren er natuurlijk, en tevens twee vrienden van ze die ook lid zijn van Aeon. Vervolgens druppelde al snel de rest binnen. Waarna er veel gekletst werd. De grappen en grollen vlogen heen en weer. Een door één van de leden zelf gemaakte appeltaart werd uitgedeeld en de maakster ervan was niemand minder dan de schrijfster van Pont du Gard, namelijk Helena Rentmeester. Deze signeerde tevens later op de dag enkele van haar boeken voor verschillende leden, en zo ook mijn exemplaar waar ik heel erg blij mee ben.

De tijd ging razend snel (heb je als het leuk is) en dus was werd het avond eten klaar gemaakt en neergezet. Borden en bestek kwamen te voorschijn en het opeten kon beginnen. Vervolgens kwam al redelijk snel de drank boven tafel en kon de avond beginnen... wat al snel nacht werd en er enkele leden richting huis gingen. En nog sneller weer dag. Want voor we het wisten was het alweer licht en vloten de vogeltjes buiten. Beter gezegd: er is dus niet geslapen. Men begon echter wel brak te worden. Na een ontbijt ging een een deel van de overblijvers. Zelf gingen mijn bijrijder en ik rond een uur of half 4 weer richting huis. Iets wat met dat mooie weer net als op de heen weg niet echt een pretje was. Bah, wat wordt kan een auto toch warm worden. Toch hebben we de hitte overleeft en zijn we heelhuids thuis gekomen.

Al met al was dit weekeinde zeer geslaagd en sta ik nu alweer te popelen voor de volgende meet. Hoop echt dat ik daar ook weer bij kan zijn.

donderdag, mei 01, 2008

Koninginnedag

Gisteren was het weer zover, het Nederlands folkloristische evenement genaamd Koninginnedag. Dit betekende voor mij dus weer vroeg opstaan voor een rondgang door het dorp met de drumband & lyrakorps. Met daarachter een niet al te enthousiaste brassband. Al is het wel plezierig dat ze er achter lopen, aangezien we dan zelf wat minder hoeven te slaan.

Het muziekmaken ging, op enkele kleine foutjes na, erg goed. Tevens brachten we twee nieuw ingestudeerde nummers naar buiten. De Holiday on E.I.S. ging boven verwachting goed (we zaten namelijk al jaren tegen dat geval aan te hikken) en The Entertainer ging naar verwachting zeer goed en dat voor een muziekstuk waar we nog geen half jaar geleden aan begonnen. Tevens was het voor het eerst dat we niet met de traditionele draagriemen door het dorp liepen maar met carriers. Ik vind het nog steeds erg wennen. De snaredrum zit hoger en het gewicht rust minder op de schouders maar is wel veel meer een belasting voor de rug. Ben dus ook benieuwd wat dat gaat worden met Bevrijdingsdag, aangezien we dan langer moeten lopen.

Na dit jaarlijkse gebeuren heb ik thuis nog even zitten internetten. Wachtende op het moment dat moeders weer richting één of andere vrijmarkt wilde. Waar we vervolgens dus ook naar toe zijn gegaan. Dus dat werd slenteren op de vrijmarkt in Zuidhorn. Een plaatsje vlak bij Groningen. En man, wat probeert men op zulke momenten toch ontzettend veel rotzooi aan de man te brengen.

Aangezien we vlak bij Groningen waren, zijn we ook even die stad in gegaan. Waar het dus ook verschrikkelijk druk was. Buiten de parkeergarage bij de Mediamarkt had men wat stalletjes gezet met allemaal ambachtelijke werk, zoals rietvlechten, koperbeslaan en schaapswolspinnen. Ook stonden er wat tentjes aangaande sport eb beweging. Waarbij één tentje twee Nintendo Wii's hadden te staan met Wii Sport.
Op de Vismarkt van Groningen was het ook een drukte van belang. Zo stonden er verschillende tentjes met keltische waren en speelde Rapalje wat muziek. Zag er allemaal wel goed uit, maar jammer van al die hypere hippies die voor de tent van Rapalje stonden te springen. Al zal dat er wel bij horen vermoed ik.
In de Herenstraat stonden verder geen kraampjes, maar de winkels waren wel open. Vervolgens kwamen we op de Gedempte Zuiderdiep de Brassband 050 tegen. Wat erg swingend klonk. Iets later kwamen we weer bij de Vismarkt uit en daar liep toen een Drumband met een Korps erachter. Ze hadden wel netje kostuums aan, maar ik vond de gespeelde muziek maar simpel en saai. Dat had ik ook nog wel kunnen slaan. Hierna zijn we maar weer richting huis gegaan.

Het folkloristische koekhappen en dergelijke laat ik over aan de rest en ik ben blij dat het in ieder geval weer een jaar duurt voor het weer koninginnedag is.

dinsdag, april 29, 2008

Mijn buurman Totoro

Enkele dagen terug heb ik weer een film gezien uit de stal van Studio Ghibli. Dit maal ging het om "My Neighbor Totoro". Een anime film uit 1988 die net als Spirited Away, Howl's Moving Castle en Castle in the Sky onder de regie van Hayao Miyazaki stond.

Het verhaal speelt zich af in 1958, wanneer een universitaire professor en zijn twee dochters (Satsuki en Mei) verhuizen naar een oud huis. Dit om zo dichter bij zijn vrouw te wonen die in een nabij gelegen ziekenhuis ligt. Op een dag knijpt de jongste dochter (4 jaar oud) er tussen uit en ontdekt een wezen in het nabij gelegen bos, namelijk Totoro.


Persoonlijk heb ik met een brede glimlach om mijn gezicht zitten kijken. Dit omdat het schattigheidsgehalte heel erg groot is in deze film. In het verhaal volg je voornamelijk de twee jonge dochtertjes en hun avonturen en je kunt bijna niets anders dan met een glimlach kijken naar hun acties. Daarnaast zijn daar Totoro en zijn vrienden die de boel opvrolijken met hun fluffy uiterlijk en brede grijnzen.

De gehele sfeer wordt goed neergezet door de prachtige animaties en de bijpassende muziek. Waardoor de film voor zowel het oog als het oor een feest is om naar te kijken/luisteren. Het is in ieder geval een betere film dan Castle in the Sky (al heb ik daar ook zeer van genoten)... en zit ik nog te twijfelen of ik Totoro beter vind dan Spirited Away en Howl's Moving Castle. Het nadert elkaar namelijk, naar mijn mening, erg dicht. Het is in ieder geval een aanrader voor elke fan van Studio Ghibli.

zaterdag, april 26, 2008

Nacht lammetje

Afgelopen nacht liet ik iets later dan normaal de hond uit. Normaal wandel ik met de trouwe viervoeter zo tussen half 11 en half 12. Echter wilde ik gisteren rustig Red Dragon (film uit de Hannibal Lector serie van Thomas Harris) zien. Dus het werd half 1 voor het beestje zijn benodigde wandelingetje kon maken. Had hem wel rond half 11 even in de tuin gelaten hoor. Niet dat iedereen nu gaat roepen dat het zielig is.

Afijn. Rond kwart voor 1 zag ik dus buiten het dorp in de berm een lammetje lopen. Helemaal gedesoriënteerd en wankelend van vermoeidheid. Vermoedelijk is het beestje zijn moedertje kwijt geraakt in de donkerte van de nacht en is deze richting het licht gelopen. Waarbij deze vermoedelijk de sloot door gewaad is. Het diertje was namelijk kleddernat en dat met het warme weer van die dag.

Nu is er daar in de buurt maar één woning waar lammetjes rondlopen en dat was daar niet zo heel ver vandaan. Dus in eerste instantie probeerde ik het wollige beestje die kant op te jagen. Echter draaide het beestje zich steeds in een ruim bochtje naar mij toe. Vervolgens ben ik maar rustig richting het weiland gelopen waar normaal de schapen staan en wonder boven wonder wandelde het pluizige bolletje achter mij aan.

Het was erg donker dus ik kon moeilijk zien of er op dat weiland nog wel schapen liepen. Toch vermoedde ik dat er enkele witte vlekjes zichtbaar waren aan de andere kant in het pikkedonker en dat het waarschijnlijk de schapen wel zouden zijn. Ik heb toen maar besloten het hummeltje dat mij volgde over het hek te zetten. Daar was deze eerst niet zo blij mee, maar vervolgens waggelde het naar de andere kant. Al was dat niet richting de kudde. Het was echter donker dus ik kon op het laatst niet meer volgen waar het beestje liep en ben dus maar naar huis gegaan. Ik heb vandaag wel even gemeld dat er een lammetje losliep en ik deze dus over het hek heb gezet. Of ze er nog wat mee gaan doen weet ik niet, aangezien de eigenaar van de schaapjes er niet was.

dinsdag, april 22, 2008

LichtLand

Zo vlak na het uitlezen van Kushiëls Keuze heb ik weer een boek uit. Zoals ik al schreef in mijn vorige blogpost ben ik niet verder gegaan in de Kushiëls serie. Oftewel moet Kushiëls Werktuig voorlopig nog even op de nog-te-lezen-stapel blijven liggen. Ik heb een ander boek van de plank gepakt en wel LichtLand. Een jeugdfantasy boek geschreven door Heather L. McCutchen. Die al sinds 2004 op de plank stond om te worden gelezen.


Zoals het genre (en wellicht ook de titel, al doelt deze ergens anders op) al doet vermoeden is het een licht boekje om te lezen. Geen zware teksten of moeilijke zinsopbouwen. Gewoon een simpel verhaaltje over een meisje genaamd Lottie Cook die met haar vriendje Lewis Weaver terecht komt in een avontuur waarbij magie een rol speelt.

Tijdens het lezen moest ik erg denken aan "de Kronieken van Narnia". Niet omdat één van de hoofdpersonen Lewis heet en dit tevens de achternaam van de auteur van Narnia is, namelijk C.S. Lewis, maar omdat beiden geschreven zijn voor kinderen, in beide de hoofdrol wordt gespeeld door kinderen en belangrijker nog deze kinderen vanuit "deze" wereld terechtkomen in een fantasy-wereld, dit door middel van een voorwerp. Ook het gebruik van karakters in de vorm van dieren speelt in beiden een rol.

Los van deze gedachte is het zeker een leuk en origineel boek om te lezen. Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot weg. Al zitten er af en toe wat passages bij die ik toch wel enkele keren moest lezen voor het idee van de auteur mij duidelijk werd. Elk hoofdstuk wordt tevens in het begin ingeleid met een zwart/wit illustratie die prima passen bij het boek. Al met al gaf het mij in ieder geval een positieve leeservaring.

woensdag, april 16, 2008

Kushiëls Keuze

Ondanks dat dit tweede deel dunner was dan het eerste deel koste het mij iets meer tijd om deze uit te lezen. Namelijk ongeveer 2,5 maand, in tegenstelling tot 1 maand die ik nodig had om het eerste deel te lezen. Nu komt dit meer omdat ik minder vaak las in deze periode dan dat het boek een ramp was.

Ook ditmaal wist Carey mij de wereld waarin Phèdre leeft binnen te trekken. Religie, politiek, spionage en erotiek, het kwam allemaal weer in grote hoeveelheden voorbij. De schrijfstijl zorgde ervoor dat het verhaal redelijk vlot weg leest. Toch heb ik wel weer wat kritiek (sorry).


De hoofdlijn in het verhaal is namelijk redelijk voorspelbaar. Waardoor ik af en toe toch echt het idee had van: "Dùùùùh". Op momenten waar de hoofdrolspeelster, die dat soort dingen eigenlijk door haar opleiding duidelijk moet zien, dit niet zag aankomen. Wellicht dat dit vooral weer kwam door het feit dat Carey al flink wat indirecte hints geeft in het verhaal. Een: "Als ik toen wist wat ik nu wist", komt toch regelmatig voorbij. Waardoor de spanning bij mij toch redelijk wegvloeit. Gelukkig dat Carey in de wat kleinere stukjes van het verhaal wel enkele verrassende dingen weet te verzinnen. Iets wat aanzet tot verder lezen. Al met al toch een zeer leuk boek om te lezen en zeker een aanrader voor de fantasy fans.

Toch pak ik deel 3 niet gelijk op om te lezen. Ik laat het verhaal en de daarin beschreven wereld even rusten. En ga ik dus eerst één of meerdere andere boeken lezen.

Rectificatie

Ik moet even wat rechtzetten. In een vorige blog schreef ik dat er nog een derde rotonde werd gebouwd hier vlakbij. Maar dat wordt dus wat anders. De weg die op de hoofdweg aansluit wordt aan het einde alleen wat versmalt. Ik vraag me nu dus af of ze van die weg een éénrichtingsweg maken en wat ze gaan doen met de nog overgebleven kuisingen. :P Only time wil well.

dinsdag, april 15, 2008

Club Nintendo Petje

Een week of twee geleden keek ik weer eens in de sterrencatalogus van Club Nintendo. Tot mijn verbazing was ditmaal niet alles uitverkocht en zat er zelfs wat leuks tussen. Namelijk een zwarte Club Nintendo pet. Er was ook een witte versie van, maar die was dus al wel uitverkocht... net als alle t-shirts (niet dat ik die maten pas) en dergelijke. Ik was echter al blij dat de zwarte pet nog beschikbaar was (wie wil er nu een witte?) en had deze dan ook meteen besteld.

In de e-mail die ik vervolgens ontving stond dat het maximaal vier weken zou duren voor ik het met de post zou ontvangen. Maar door het verleden heb ik de ervaring dat die datum niet altijd door Nintendo netjes wordt aangehouden. Het verbaasde me dus een beetje dat ik vandaag een dikke envelop met bubbeltjesplastic uit de brievenbus kon vissen. En ja hoor, daar was hij dan. De zwarte Club Nintendo pet met een heel net briefje er ditmaal bij. Hieronder een fotootje van het geheel.


Nu zijn mijn aantal beschikbare sterretjes wel gekelderd. Dus mocht iemand nog niet lid zijn van de officiële Nintendo site en een VIP-kaartje in zijn of haar bezit hebben. Wordt dan even lid via deze link, want dan krijg ik ook wat sterretje cadeau. Bij voorbaat dank. :)

woensdag, april 09, 2008

Rondjes rijden

In 1991 schreef Mannenkoor Karrespoor er al over. De rotonde (of verkeersplein voor de mierenneukers onder u). Een ronde weg waarop andere wegen aansluiten zodat er geen kruising meer aanwezig is en waardoor er mogelijkerwijs minder ongelukken gebeuren.

Allemaal leuk en aardig bedacht voor kruisingen waar het druk is, bijvoorbeeld in de steden, maar waarom dan ook bij kruisingen waar amper verkeer elkaar kruist? Nu hebben we al jaren een rotonde ongeveer twee km van het dorp waar ik woon, op een kruising die toch redelijk druk is en waar ook wel ongelukken gebeurde. Maar nu heeft de gemeente pak weg 800 meter van die rotonde nog één aangelegd op een kruising die amper voor ongelukken zorgt. Goed, daar kun je als mens wel mee leven... maar nu zit er dus nog een T-splitsing tussen die twee rotondes in... En wat denk je? Ja hoor, daar zijn ze nu ook al aan het werk. Oftewel in nog geen 800 meter moeten wij straks door drie rotonden heen. Waarvan er twee nog geen 200 meter van elkaar liggen. Dat wordt dus draaien, draaien en nog eens draaien.

Nu spookt het rotonde-virus al langer in Friesland. Want als een mens van uit het dorp waar ik woon naar Drachten wil reiden en je de verkeerde route daarvoor kiest, dan kom je al zo'n pak weg 15 rotondes tegen. We hebben dan ook het vermoeden dat er op die weg bij ons dorp ook nog rwee rotondes zullen worden geplaatst (voor die twee kruisingen die er nu liggen). En waarom daar stoppen. De andere kant op liggen ook nog zat kruisingen waar niks gebeurd omdat er amper verkeer rijd.

Gemeentes ik snap dat jullie een budget hebben en vermoedelijk binnenkort weer beoordeeld worden of jullie het echt nodig hebben. En dat jullie dus nog even snel dat budget op willen maken... Maar kies dan iets anders dan zinloos rotondes aanleggen. Vooral omdat er zoveel andere dingen zijn die wel nodig zijn en waar geld zeer welkom is. Want bedenk goed dat al die rotondes mensen gek maken en dat ze dan maar aan het slopen gaan (en de gemeente had al eens de meeste kosten door vandalisme van Nederland). Maar ze schijnen het bij de gemeente ook niet meer te snappen. Ooit hebben ze zelfs een drempel aangelegd vlak voor de lagere school. Handig natuurlijk... alleen was het zo'n drempel waar je zelfs met 10 km/uur niet overheen kon. Die is toen er weer uitgehaald... een andere drempel erin (nou ja, drempel)... die moest er toen ook maar uit... en op dat punt ben ik het niet meer gaan volgen. Wat dat allemaal niet gekost heeft. Afijn. Rotonden dus. Ik ben er niet blij mee en ik vermoed velen in de buurt met mij. Vooral niet in deze omgeving. Ik was gisteren in Amsterdam... kijk daar kunnen ze rotondes wel gebruiken... maar zie je ze daar? Amper. In ieder geval niet twee binnen 200 meter van elkaar.

Rest mij alleen nog het eerste couplet en het refrein uit het nummer "De Rotonde" van Mannenkoor Karrespoor.

De Rotonde
Ze hem bij oons in 't dorp een nije straat ekocht,
zonder begin en zonder end en 't hef maar iene bocht.
Ie kun d'r uren fietsen zonder ien keer af te slaan,
Ie ried'n nooit veurop, maar ok nooit achteran.
Maar 't mooist van dit gezang, ie hem altied veurrang...

Refrein:
Doe de rotonde, daans de rotonde.
Rechtdeur bestaat niet meer,
we draai'n keer op keer.
Doe de rotonde, daans de rotonde.
Rondies draai'n in de zaal, de bocht deur allemaal.

zaterdag, april 05, 2008

As ge ooit

Jullie krijgen vandaag, net als gisteren, van mij alweer wat muziekcultuur voor jullie plaat. Dit keer ga ik er alleen wat meer bij vertellen.

J.W. Roy is een zanger uit Brabant die in het verleden in eerste instantie voornamelijk in het Engels zong. In 2005 kwam hij met de cd "Langestraat 443" waarop hij in het Brabants zijn zangkunsten vertoont. Persoonlijk vind ik dit een prachtige cd. Vooral het nummer "As ge ooit". Een vertaling van zijn eigen nummer "Broken Wings". Hierbij zingt hij samen met Gerard van Maasakkers die hem over heeft gehaald in het Brabants te gaan zingen. Hieronder een YouTube filmpje met het nummer "As ge ooit".



Het nummer is tevens gebruikt voor een speciale single in het kader van de manifestatie Ticket for Tibet. Het zal op zondag 20 april in Amsterdam verschijnen. De bewerking draagt de naam "Als je ooit nog eens terug kan". Het nummer wordt gezongen door Bart van der Weide (Racoon) en Anneke van Giersbergen (Agua de Annique) met de Tibettaan Loten Namling als speciale vocale gast. Het drietal wordt tevens begeleid door leden van Bløf, Kane en Racoon plus J.W. Roy en diens drummer J.J. Goossens. Hieronder de bijbehorende videoclip.

vrijdag, april 04, 2008

Droemvlucht

Beeld en geluid zeggen meer dan woorden. Dus ik zou zeggen kijk en luister naar de volgende clip van Rowwen Hèze en Nynke Laverman van het, in mijn ogen, prachtige nummer Droemvlucht.

maandag, maart 24, 2008

ECI Draken

In deze blogpost wil ik het even over twee dingen hebben. Aan de ene kant mijn frustratie aangaande de ECI en als tweede een boekje dat door ECI is uitgebracht namelijk "Two Dragons".

Aller eerst even mijn frustratie. In het begin van de boekenweek heb ik bij de ECI een boek gekocht. Namelijk Robin Hobb's "De Boeken van de Zoon van de Krijger Derde boek: Magisch Eindspel". Een boek dat toch rond de 23 Euro koste. Nou kreeg je dus in de Boekenweek van dit jaar het boekje "De Pianoman" van Bernlef cadeau als je voor € 11,50 aan Nederlandstalige boeken bestede. Nou schijnt er dus een regeltje te zijn dat dit alleen geld voor de boeken zonder korting. Hier heb ik in het verleden nog nooit wat van gemerkt bij andere boekhandels. Maar de mensen bij de ECI waren hier heel erg strikt in. Tja, het is een boekhandel die voornamelijk door mensen wordt gebruikt omdat ze veelal met korting verkopen. Hmmm... dan zullen deze aan het einde van de boekenweek hoogstwaarschijnlijk met heel wat boekenweek geschenk boekjes zitten. Leuk ook dat er op de deur een poster hing met een soort gelijke tekst als: Na boekenweek kost het boekje € 2,50. Kijk, dat is dan leuk voor ze. Ik besteed 23 Euro en alleen omdat het met een klein beetje korting is krijg ik er geen boekenweek geschenk bij. Ze zijn daar de naam &@#$honden niet waard. Gelukkig zitten er op Aeon erg lieve mensjes die voor mij zo'n boekje konden regelen. Dus het is even afwachten tot de aankomende Aeon-meet en dan kan ik ook "de pianoman" lezen.

Dan nu agenda punt nummer twee.
Toen ik het boek van Hobb kocht heb ik tevens voor € 1,99 het boekje "Two Dragons" gekocht. Dit boekje is tot stand gekomen via een schrijfproject genaamd "Schrijf je eigen thriller" die ECI in 2007 hield om het 40-jarige bestaan van de boekenclub te vieren. Het bestond uit vier wedstrijd onderdelen en het eindresultaat was een boekje met 9 hoofdstukken die verdeelt zijn over 64 pagina's.


Het eerste hoofdstuk was geschreven door Esther Verhoef en daarop volgend kon iedereen die dacht te kunnen schrijven een nieuw hoofdstukken aanleveren. Marc Winters wist drie van de vier wedstrijd onderdelen te winnen (hoofstukken 2, 3 en 6, 7 en 8, 9) en Nancy Winters won het overgebleven onderdeel (hoofdstukken 4, 5). Waardoor het boekje dus geschreven is door deze drie genoemde auteurs.

Het verhaal gaat over het leven van Rosa van Dalen die keurig op orde is: getrouwd, twee kinderen, redelijk gelukkig. Tot de angstvallig dichtgehouden deur naar haar verleden openkiert en er vreemde dingen gebeuren. In het verhaal spring je van het heden naar het verleden en terug en dat enkele keren. Zodat het verhaal zich langzaam maar zeker openbaart. Zelf lees ik te weinig thrillers om er echt iets zinnigs over te zeggen. Het was voor de 64 pagina's wel een leuk boekje om zo eens te lezen en aangezien de meeste hoofdstukken afkomstig zijn van één persoon is de schrijfstijl door het boek ook redelijk constant.

zaterdag, maart 22, 2008

Luchtkasteel

Een hele tijd geleden hebben ze op de Nederlandse televisie (ik meen Ned3) de film Spirited Away uitgezonden. Een erg mooie Japanse Animatie film (Anime) door Studio Ghibli onder de directie van Hayao Miyazaki. Ik heb van die film genoten en heb daarna tevens Howl's Moving Castle gekocht en gezien, waar ik tevens zeer van genoten heb.

Toen ik van de week dus de film Castle in the Sky zag liggen, die door de zelfde studio en onder leiding van Miyazaki is gemaakt, kon ik deze eigenlijk niet laten liggen. De film stamt uit 1986 en is de eerste film uit Studio Ghibli. Dat is ook goed te zien. De kwaliteit van de film is namelijk een stuk minder dan de latere films Spirited Away en Howl's Moving Castle.


Toch wist de film me wederom te boeien. Het verteld het verhaal van een meisje dat wees is geworden en onder andere als erfenis een steen kreeg. Zowel een groep piraten als het leger willen deze steen hebben omdat deze magische krachten zou bevatten. Uiteindelijk komt ze na een val vanuit een vliegend-schip in contact met een weesjongen en vanaf dat moment begint er een avontuur waarbij ze uiteindelijk belanden op een vliegend eiland met daarop een kasteel. Meer ga ik niet vertellen over het verhaal... de liefhebbers moeten dat zelf maar ontdekken. :P

Waar ik ook erg blij mee ben is dat de muziek van Joe Hisaishi afkomstig is. Deze is ook verantwoordelijk voor de muziek in Spirited Away en Howl's Moving Castle. Je merkt ook bij deze dat de jaren ervoor hebben gezorgd dat het allemaal alleen maar beter werd. Des al niet te min was het weer een streling voor de oren.

Deze film heeft me uiteindelijk dus niet voldoende teleurgesteld om niet de rest van de films te willen hebben. Dus ik zit nog steeds met een wenslijstje, waarop onder andere de volgende films staan: My Neighbor Totoro, Kiki's Delivery Service en Princess Mononoke.

woensdag, maart 19, 2008

Curious George GBA

Curious George is de hoofdpersoon van een serie kinderboeken die geschreven zijn door Hans Augusto Rey and Margret Rey. Twee Joodse mensen die in Juni 1940 Parijs zijn ontvlucht met het eerste manuscriot in hun bagage. Een Duitse officier liet ze na een controle door omdat deze vond dat het verhaal gepubliceerd moest worden. Iets wat hoogst waarschijnlijk, door hun afkomst, niet zou zijn gebeurd als de twee in het door Duitsers bezette gebied waren gebleven.

George is een klein chimpansee aapje dat uit Afrika komt en mee is genomen door de man in de gele hoed ("The Man in The Yellow Hat") en nu in de grote stad woont. Door zijn nieuwsgierigheid beland dit aapje natuurlijk van het ene avontuur in het andere.

In navolging van de boeken zijn er tevens verschillende tv animatie films verschenen en in 1996 zelfs een heuse bioscoop film, waarvoor Jack Johnson muziek heeft geschreven. Over de jaren is george qua uiterlijk wel wat veranderd. Hieronder in ieder geval een plaatje van George en de man in de gele hoed uit de film versie.

(Klikbaar voor grotere versie)

Op het concept van de film zijn tevens wat videogames uitgebracht. Voor de PlayStation2, de GameCube Nintendo, Xbox en Nintendo Game Boy Advance. Zoals in mijn vorige blogpost al te lezen viel is de laatste in mijn bezit gekomen en zou ik deze snel gaan spelen. En dat heb ik dan ook gisteren maar gedaan.

Het is een redelijk kort en een vrij simpele platform game. Dit is vrij logisch aangezien het om een spel gaat dat zich voornamelijk richt op een jonge doelgroep. Iets wat mij niet heeft doen weerhouden mijn kerstprijsvraag punten op deze game te zetten. Want George is gewoon te aandoenlijk om te laten liggen.


Dit aandoenlijke maakt de game ook erg leuk om te spelen. Met George ren, spring en kruip je door de levels heen en slinger, klauter, klim of hang je aan lianen, muren of ballonnen. Of dit nu in het oerwoud, op een boot of in de stad is het maakt de kleine deugniet helemaal niet uit. En al is de besturing van de game niet altijd even precies en perfect, het doet niks af van de grappigheid en het knuffel gehalte.

Tevens kan het aapje in de game ook nog zwemmen. Moet hij oppassen voor wilde dieren en moet je de man in de gele hoed af en toe helpen. Ook zitten er levels in waarbij je iemand moet bijhouden en dan moet je dus zo snel mogelijk door dat level heen zien te komen. De gele hoed doet op verschillende punten in de levels dienst als checkpoint. Waardoor je binnen het level een soort van save optie hebt. Ik zeg soort van, want het spel kent geen save functie. Nee, het maakt gebruik van een ouderwets password systeem. Leuke is dat je alleen in de game geen passworden krijgt, maar die zijn op internet wel te vinden. Al heb ik die totaal niet nodig gehad, omdat je het spel in één keer wel kunt uitspelen.


Al met al was ik rond 1,5 uur bezig voor ik het einde had gehaald. En dit met ongeveer 48 levens nog op de teller. Er zitten niet zo heel veel levels in de game, maar deze zijn wel redelijk afwisselend om het leuk te houden en tussen de levels heb je korte stukjes waarin het verhaal wordt weergegeven. Dit doormiddel van plaatjes en tekst, die net zo goed verzorgt zijn als de rest van de game.

De enige nadelen zijn dus dat de game kort is en gebruik maakt van een password systeem en heel af en toe gewoon niet precies doet wat je wilt. Het is zeker een game die aan te raden is voor de kleintjes. Het is makkelijk, vrolijk en kindvriendelijk. Een ander pluspunt is dat de game niet eens meer zo heel duur is. Tevens gok ik dat menig volwassenen, net als ik, met een glimlach om het gezicht deze game zouden spelen.

dinsdag, maart 18, 2008

Kerstprijsvraagveiling 2007 3

Een tijdje terug schreef ik al dat ik weer mee had gedaan aan de kerstprijsvraagveiling van Fok!games en dat ik daar tevens wat prijzen had gewonnen. Na lang wachten kwam vandaag dan eindelijk het pakketje binnen. Een pakketjes met daar omheen bruin inpakpapier (wat dus achteraf de achterkant van blauw/wit gestreept inpakpapier bleek te zijn) met daar weer omheen heel veel plakband. Koste dus even wat tijd om dat plakband er af te krijgen en daarna nog een tijdje om de hoeveelheid papier dat er omheen zat er af te rollen. En toen kwam het volgende dus te voorschijn (maar dan op elkaar gestapeld):

(klikbaar voor grotere versie)

- [360] Blue Dragon (135 punten)
- Conan Soundtrack (16 punten)
- [GBA] Curious George (35 punten)
- [PC] Kings Quest Collection (62 punten)

Al was het doosje van Curious George plat gevouwen. Al bij al dus een leuk pakketje om tegen de middag door de postbode in de handen geduwd te krijgen. Toch vind ik het jammer dat het geheel niet schade vrij aan is gekomen. Het plastic en de cover om het hoesje van Blue Dragen is aan de zijkant gescheurd, het doosje van Curious George is verkreukeld en het kunststof doosje van de Kings Quest Collection bevat aan de onderkant een redelijk groot gat. Alleen de Conan Soundtrack lijkt de reis zonder schade overleeft te hebben.

Blue Dragon is gelukkig wel compleet. Dus doosje en instructieboekje plus drie volle DVD's van het spel. Het enige punt waardoor te zien is dat het niet origineel uit de winkel komt is het gele vlak met in zwart te tekst: Promotional copy Not for resale.

Bij de Kings Quest Collection zit jammer genoeg geen boekje. Al denk ik dat dat bij een gekochte versie daarvan ook niet het geval zal zijn. Alle 7 games hebben ze wel op 2 cd-roms weten te zetten. Al moet daarbij natuurlijk wel gezegd worden dat dat niet moeilijk is voor zulke oude spellen. :P

De Soundtrack van Conan is ook langer dan ik verwachte. Namelijk 15 nummers lang. Al gok ik dat de officiele soundtrack van de game een stuk langer is. Want dit is volgens mij ook een promo versie. Al staat dat er niet duidelijk op, het zit niet in een kunststof cd hoesje maar in een kartonnetje. Toch zal ik er straks waarschijnlijk wel even van gaan genieten.

Over Curious George heb ik verder niks nieuws te vertellen. Alleen dat dat waarschijnlijk de eerste game is van dit pakket dat ik ga spelen.