Vrienden

Het is weer bijna oud-en-nieuw en dus tijd voor een blogpostje met een terugblik op het jaar. Dit maal geen songtekst. Dit omdat ik er geen goede kon vinden.

Dit jaar was eigenlijk precies andersom dan vorig jaar. Had ik vorig jaar een jaar vol liefde en kreeg ik aan het einde zo'n beetje de bons. Dit jaar was voor mij een jaar van eenzaamheid, verdriet en donkerte. Een jaar waar ik me redelijk doods voelde. Deels kwam dit door mezelf en het verdriet dat ik voelde, maar aan de andere kant de problemen waar ik tegen aanliep. Zo ging (en gaat het nog steeds) niet zo goed met mijn afstuderen. Zag ik (en zie ik nog steeds) mijn girorekening steeds verder inzinken. Heeft mijn pa zijn zinnen nog meer gezet op een project wat mogelijk niks wordt en waardoor er amper inkomsten waren en als klapper op de vuurpijl heeft deze ook nog eens een beroerte opgelopen éé die niet onder de noemer kleintje geduwd kan worden, waardoor er helemaal geen inkomen meer binnenkomt.

In dit soort tijden heb ik het gevoel dat ik mijn echte vrienden leer kennen (en zoveel vrienden heb ik niet). Namelijk de mensen die ondanks alles er zoveel mogelijk proberen te zijn en de mensen die nog amper met je spreken. Nu zullen enkele van de laatste groep daar vast een reden voor hebben... maar toch... zit er een naar smaakje aan. Vooral omdat ik bij sommigen er wel vaak was toen ze zelf in een nare periode zaten. Nu deed ik dat niet voor mezelf maar voor hen... toch had ik dit jaar ook wel wat meer warmte kunnen gebruiken. Al met al ben ik dit jaar heelhuids door gekomen, dus ik mag niet klagen.

De laatste maand was in ieder geval wat zonniger (ondanks de vele revalidatiecentrum bezoeken). Zo heb ik van twee hele lieve mensjes als steuntje in de rug en voor mijn aankomende verjaardag een cadeau gekregen. Een erg leuk cadeau als ik het mag zeggen en daarvoor kan ik ze niet vaak genoeg bedanken, dus bij deze nogmaals bedankt :). Het cadeau is een boek genaamd Kushiel's Scion van Jacqueline Carey. Een prachtige Engelse editie met een hardcover.


Komt mooi uit want nu ben ik eigenlijk verplicht om de serie te gaan lezen. Dus ook de drie eerdere delen die ik al in huis heb. Dit zal vooral een ander lief persoontje die ik dit jaar heb leren kennen en die wat zonlicht in mijn leven heeft gebracht, zeer waarderen. Daarom ben ik maar alvast begonnen met deel 1. Al ben ik daar nog niet zo heel ver in gevorderd tot nog toe, al leest het verrassend vlot weg. Toch zijn het dikke pillen, dus zal het nog wel even duren voor ik die allemaal uit heb en eindelijk aan dit nieuwe deel kan beginnen.

Goed, dit jaar is dus bijna afgelopen en daar ben ik dus erg blij mee. Hopelijk wordt volgend jaar beter en was deze december maand alleen maar een voorproefje.

Ik wens iedereen in ieder geval een mooie oud-en-nieuw toe en dat 2008 maar een geweldig jaar mag worden voor jullie allemaal. Met veel liefde en vriendschap, hoop en geluk.

Achmed's "Jingle Bombs"

Goed, het is bijna kerst en daar hoort wat vrolijkheid bij. Hieronder een filmpje waarin Achmed the Death Terrorist een mooi kerstliedje zingt. Tevens zitten er wat games grappen in die het geheel natuurlijk tot een hoger niveau brengen. Ga er dus rustig voor zitten, zet het geluid aan en geniet.

Kerstwens 2007

Het is al weer bijna kerst en dus heb ik maar weer eens een kerstkaart gemaakt. Deze heb ik aan de meeste vast al wel gestuurd. Dus die zullen hem al kennen. Toch kan het voorkomen dat ik iemand ben vergeet (omdat ik bijvoorbeeld geen mailadres van die persoon meer heb) en die wil ik de kaart niet onthouden. Dus bij deze de kaart met daarop onze hond.

(klikbaar voor grotere versie)

Tevens wil ik iedereen fijne kerstdagen toewensen en een sprankelend uiteinde. Dat volgend jaar voor jullie allen een prachtig jaar mag worden met fijne en gelukkige gebeurtenissen en heel veel liefde.

Feestmaal en relieken

Ik heb al een tijdje niks geschreven over mijn lees ervaringen. In de afgelopen tijd heb ik twee boeken uitgelezen uit het fantasy genre. Namelijk "Een feestmaal voor kraaien" van George R.R. Martin en "Harry Potter en de relieken van de dood" van J.K. Rowling. Beide titels klinken wat zwartgallig, maar uiteindelijk valt dat allemaal wel mee.

Ik had mij zeer verheugd op het lezen van "Een feestmaal voor kraaien". Dit omdat de voorgaande boeken mij wel wisten te boeien. Het probleem met de wat grotere series is altijd dat bepaalde delen zeer traag, saai, vervelend en/of gewoon oninteressant zijn. Nou, dit is dan zo'n deel. Alle leuke boeiende karakters komen niet tot nauwelijks aan bod. Het verhaal kent bijna geen actie en slentert dus maar door. Dit alles omdat de schrijver het oorspronkelijke verhaal dusdanig lang vond worden dat deze het maar in twee boeken verdeelt heeft. Waarom de schrijver koos voor deze opdeling is mij totaal onbekend. Het brengt echter wel de hoop met zich mee dat het volgende deel, wat dus dezelfde tijdsperiode zal omvatten, wel de leuke interessante karakters zal bevatten. Wellicht komt bij dat deel ook aan het licht, waarom dit saaie boek is geschreven en waarom een dergelijke verdeling van karakters is gekozen.


Want er zal toch wel een reden zijn waarom George R.R. Martin voor een dergelijke opzet gekozen heeft. En waarom deze niet koos voor een betere verdeling van de karakters. Ik hoop tevens dat het boek na de volgende niet weer op deze manier verdeelt wordt of nog liever gewoon niet opgedeeld hoeft te worden. Het is leuk dat Martin gebruik maakt van verschillende karakters. Maar je kunt het ook overdrijven. Al zal de bedoeling van dit alles mij totaal ontgaan zijn en zit er gewoon logica in. Ik sta in ieder geval te trappelen op het volgende deel. Niet omdat dit deel zo geweldig was, maar omdat ik wil weten hoe het met de echte leuke karakters zal gaan. Kom maar op met John Sneeuw en de mannen van de muur, Bran Stark, Rickon Stark, Daenerys Targaryen en de vele anderen.

Ook op "Harry Potter en de relieken van de dood" had ik me verheugd. Maar ook dit boek viel mij flink tegen. Ik kan echter niet zeggen of dat puur aan dit deel ligt of omdat de serie me op dit moment minder goed valt. Ik heb me echter lopen ergeren aan de vele toevalligheden. Nu zaten er in de vorige delen ook wel toevalligheden, maar bij deze kwam het bij mij heel ergerlijk over. Bijvoorbeeld een persoon waarvan je verwacht dat deze eigenlijk dood is die plots toch blijkt te leven op een moment dat Harry net bepaalde informatie nodig heeft die deze persoon alleen kan geven. Of een voorwerp dat zonder een bepaalde reden uit de hand valt en dat die gebeurtenis weer mooi past in het verhaal als een leermoment voor de kleine kinderzieltjes die het boek lezen. Verder komen er teveel gebeurtenissen in voor die voor je gevoel heel onlogisch zijn en die daarom verder in het verhaal toch maar even worden uitgelegd zodat het "kloppend" wordt gemaakt.

Een ander punt waar ik me aan ergerde was dat Harry Potter opeens van alles duidelijk werd. Zonder enkele vorm van reden. Nee, de in andere delen zo domme jongen die eigenlijk alles per geluk en door de hulp van vrienden redde, heeft plots het licht der intelligentie gezien. Net als zijn vriendje Ron, al wil die nog steeds zo af en toe in dit deel uit de onnozele hoek komen. Daar tegenover is de altijd pientere Hermelien opeens een stuk onnozeler geworden. Kijk, dat gaat er bij mij toch echt niet in. En wat is dat eigenlijk met steeds dezelfde paar toverspreuken? Hebben ze na zes jaar studeren niet veel meer kunnen leren? In de eerste delen was dat nog wel te vergeven. Ze zijn nog jong en hebben niet veel geleerd. Echter in dit zevende deel hebben ze al zes jaar studie achter de rug. Dan mag je toch wel iets van ze verwachten?

Goed, het is eigenlijk een kinderboek, maar dan nog zitten er teveel onlogische dingen in dit deel. Wellicht hadden de vorige delen dat ook wel. Dat kan ik me zo niet meer herinneren. Dit deel viel mij in ieder geval tegen. En dat voor een laatste deel. Ik kreeg echt het gevoel dat Rowling schreef naar een einde, wat ook het geval was natuurlijk, en hierbij alles maar aan elkaar probeerde te knopen om dat einde te halen. Dit gaat duidelijk ten koste van het verhaal. Ik moet wel bekennen dat sommige verhaal draadjes erg goed zijn gevonden en dat deze het verhaal ten goede komen. Er zitten echter te veel frustratie punten voor mij in dit boek dat deze niet voldoende zijn naar mijn idee om er een geweldig boek van te maken. Al is het wel een leuk en simpel tussendoortje.

Nationale fucked-up loterij

Om geld te verkrijgen bij een loterij moet je geluk hebben. En laat dat nou iets zijn wat wij hier in huis de laatste tijd niet hebben. Het is al weer een tijdje geleden dat we een brief van de Nationale Postcode Loterij kregen en ik heb er nog niet eerder iets over geschreven door alle drukte. Maar het moet er toch even uit.

WAT EEN IRRITANTE KUT GASTEN ZIJN DAT TOCH OOK DAAR.

Bij deze meteen een verontschuldiging voor het geschreeuw en de grove taal. Maar laat me na het lezen van de volgende tekst even weten hoe jullie zouden reageren.

Bedenk even dat de brief aan mijn vader gericht is en dat deze drie dagen na dat mijn pa naar het ziekenhuis in Dokkum was gebracht bij ons in de bus viel. In de brief stond het volgende:

Betreft: Oproep kandidaten voor "Miljoenenjacht" opnames in TV-studio Endemol

Amsterdam, 23 november 2007

Geachte heer of mevrouw xxxx,

Heel Nederland kent het spannende tv programma Postcode Loterij Miljoenenjacht. U bent nu één van de gelukkigen die is geselecteerd om kans te maken op 1 van de 500 studioplaatsen voor de opnames van Miljoenenjacht in de Endemol studio's te Aalsmeer. Naast een verzorgde dagarrangement met lunchbuffet inbegrepen, maakt u kans deel uit te maken van een exclusief gezelschap van Miljoenenjacht winnaars.

In de spelshow Miljoenenjacht kunt u als kanshebber naast mij eindigen in de finale. Net als elke finalist maakt u daarmee kans om met maar liefst 5 miljoen euro naar huis te gaan! Vele anderen winnen daarnaast nog kleinere geldbedragen, droomreizen of zelfs auto's!

Wilt u mijn kandidaat zijn dan kunt u uw unieke code activeren op de speciale Miljoenenjacht studiogasten pagina xxxx.xxxx.xxxx/xxxx. Geef op deze website aan of u op 17 december 2007 aanwezig kunt zijn bij de opnames. Bovendien kunt u op deze website speciale wensen doorgeven.
Het activeren van uw kanscode is zonder enige verplichting!

Persoonlijk, niet overdraagbaar, wordt éénmalig uitgegeven.

Uw studioplaats kanscode is xxxx

Activeer uw code snel op xxxx.xxxx.xxxx/xxxx

Bent u één van de gelukkigen dan bellen we u persoonlijk voor 12 december! Uw persoonlijke uitrijkaart hebben we alvast bijgesloten.

Met vriendelijke groeten,
Linda de Mol

P.s. Alleen als u de kanscode vóór 5 december activeert, maakt u kans om in de studio te komen. Heeft u geen internet? Activeer uw code dan via xxxx-xxxx (15 cpm).

Leuk hoor, maar een beetje te laat, want mijn pa ligt half verlamt in het revalidatiecentrum. Dus ga er maar niet vanuit dat deze 17 december naar de studio kan komen. De man kan al moeizaam bij de toilet komen, laat staan naar Aalsmeer.

Fijn dat het persoonlijk is en niet overdraagbaar is naar een familielid. Niet dat ik hieraan mee zou doen, in de huidige situatie. Want het is niet zeker of je überhaubt dan mag komen. Als dat wel mag, dan moet je erheen zien te komen (kost weer geld). Ben je er dan is het nog niet zeker of je wel de kans krijgt iets te winnen. Mocht je toch die kans krijgen dan moet je wel met je verstand er goed bij zijn en niet allemaal andere dingen aan je hoofd hebben. Verder heb ik geen hoge pet van instanties die denken dat heel Nederland ze kent. Want ik heb er vast wel eens langs gezapt, maar vraag me niet hoe dat programma in elkaar zit. Zolang heb ik nooit gekeken om dat te weten en na deze brief ga ik dat ook nooit doen.

Nee, bedankt Linda de Mol. Je hebt misschien een leuk koppie maar daarvoor zou ik niet speciaal naar die Endehol studio's rijden. Wat ik sowieso niet mag omdat het persoonsgebonden is. Je kunt dat persoonlijke uitrijkaartje dus ergens stoppen waar de zon nooit schijnt, want we zullen daar geen gebruik van maken. Stuur liever een leuk geldbedrag op, daar hebben we op dit moment meer aan.